[Belgin ∞]

Mert Bey sorum çok mu saçma olacak bilemiyorum ama yine de sormak istiyorum.

Ben uzun zamandır olumsuz duygu durumlarına düşmüyorum, yani eskiden aynı şeyler başıma geldiğinde çok güzel felaket senaryoları yazardım ve inanırdım.

Dün kendimle sohbet ederken, günü değerlendirirken birden çok sinirlenmeye ve üzülmeye başladım. Bir gelecek hesabı kafamı kurcalamaya başladı ve benim senaryolar yine yazılmaya başlandı. Derin bir nefes alıp bundan neden bu kadar korktuğumu sordum kendime ve sanırım en dipteki duyguya kadar ulaşabildim 1.5 saatin sonunda. bulduğumda rahatlamıştım o sebebi, gerçi ne gariptir ki tüm senaryoların altında yatan tek bir neden oluyor devamlı, çoğunlukla aynı duygunun esiri oluyorum.

Ama bazen şöyle de bir durum yaşıyorum, yaşayanlarda vardır diye sormak istedim. Çok derin olumsuz bir durumda bazen içimden onu hiçbir şekilde iyileştirmek gelmiyor, yani çaba harcamaya gücüm olmuyor. O zamanlarda değiştirmek yerine o gün kendime izin veriyorum o duyguyu yaşayabilmek için, olumsuz bir günüm diyorum, içimdeki hisleri ne bastırıyorum ne besleyip büyütüyorum sadece yaşıyorum. Bazen içinden geçiyorum, bazen izin veriyorum o benim gözlerimden aksın. Bunu sadece 1 günlük yapıyorum. Yani anlaşma gibi ' bugünü de böyle yaşa, ama yarın bunun üzerinde çalışıcaz haberin olsun' diyorum. Ve ertesi gün çalışıyorum da, dönüştürme çalışmaları yapıyorum daha çok bildiğim tekniklerle. O duygumu kabulleniyorum, sahipleniyorum bir daha geldiğinde aynı oranda sıkıntı yaşamıyorum. Ki zaten düne kadar çok fazla kafamı kurcalayan bir şeyi yaşamadım uzun zamandır. Bugün onu kabullenme üzerinde yoğunlaştım, serbest kalan bir şeyler oldu ki bu duygumdan kimseye bahsetmemiş olmama rağmen bununla ilgili bildirimler aldım.

Yani çok olumsuz olduğumuz ve değiştirmeye gücümüzün olmadığını hissettiğimiz durumlarda kendimize sadece 24 saatlik bir dinlenme/yaşama dilimi ayırmamız ne kadar doğrudur? Kişiden kişiye değişir mi? bunu merak ettim.

Cevabınız için şimdiden çok teşekkür ederim :)