[acikiz]

merhaba

öncelikle belirtmek istiyorum ki , normalde çok iyi yazan ben , şuan konu bütünlüğünü nasıl sağlıyacağımı düşünüyorum. belki de bu hayatımın kargaşasındandır. 7 yıldır panikatağım var. bu halde iki üniversite bitirdim. çevremde ki herkes, zeki olduğumu ama nasıl olup da bu hastalığı yenemediğimi düşünüyor, hoş ben de düşünüyorum ama artık bu düşünceyi bıraktım.

benim hikayem şöyle: çok kavgalı bir ailede büyüdüm. diyebilirim ki hergece evimizde bağırış çağırış sesleri olurdu. ben diğer kardeşlerimle uykumdan korkarak uyanır ve ağlardım. okul çağına geldiğimde babam görevinden ötürü bizi bırakıp gitmek durumunda kaldı. yılda 1 kez görebiliyordum babamı.okul çağına geldiğimde hersabah okula gideceğim zaman inanılmaz bir korku saplanırdı içime. sebebini bilemezdim. sadece korkardım. bu şekilde ortaokul bitti. lisede ergenlikle birlikte kendime güvenim geldi ama içten içe problemler duruyordu. üniversiteyi başladığım ilk gün ise panikatak başladı.ogün bugündür de devam ediyor. çocukken ailem beni 1 ay bırakmıştı.bunun da etkisi var sanırım. ama ben biryerde kalamıyorum. bu kardeşimin evi bile olsa böyle.şuan çok iyi bir işim var. çok isteyerek elde ettim bu işi. ama şimdi aynı korkuları yaşıyorum.

artık bu telkin cd lerini dinelemeye karar verdim. inşallah faydasını görürüm. emeği geçen herkese teşekkürlerimle...

sevgiyle kalın

[house]

Hoşgeldin aramıza öncelikle kendini kabullenmiş olman çok güzel üstelik panik atağına rağmen 2 üniversite bitirebilmen müthiş şuan bence doğru yerdesin eğer burada öğrendiklerini uygularsan hem hastalığını yenersin hemde çok daha kaliteli bir yaşam sürme şansın olur. Seni kendime çok yakın hissettim özellikle bundan ötürüde yazıyorum kavgalı bir evde büyümek nedir en iyi bilenlerden biri benim :)))) ama artık belli başlı teknikler ve hayatla başa çıkma yöntemlerini edinince bir nebze rahat ediyor yaşam kaliteni artırabiliyorsun eminim sende öyle olacaksın herşeyden önce kendini sevme olumlamaları ile başla şiddetle tavsiye ederim çünkü bizle aslında diğer kişilere kızdığımızı sanarak en büyük kötülüğü kendimize yapıyor ve kendimizden uzaklaşıyoruz başkalarından sevgi bekliyoruz ama farketmiyoruzki kendimizi gerçek anlamda sever ve affedersek asıl mucize o zaman başlıyor.:)))) sevgiler ve hayırlı paylaşımlar dilerim sana....

[acikiz]

house

öncelikle çok teşekkür ederim. panikatak cidden insanın yaşam kalitesini çok düşüren bir hastalık. ben kendimi böyle kabul ettim ve ailemde kabul görme savaşını kazanmış gibiyim. ama en korktuğum şey panikatağın iş hayatımı etkilemesi. şuan iş hayatımda bir dnüm noktasındayım. dolayısıylada inanılmaz heycanlıyım. bu stres içindeyken burayı buldum.öncelikli olarak Allah a bunun için şükrediyorum. şimdi sosyal fobi e mutluluk cd lerini dinliyorum. inşallah işe yarıcak:) benzer ailevi durumları yaşamış olanlar anlarlar bu durumu.

birgün bu hastalıktan kurtulmak ümidiyle...

[zae]

bendede panik atak var simdi terapi görüyorum korkularimla yüzless´s´s||

[zae]

bi hata oldu tekrarliyorum doktorum korkularimla yüzlesip üzerine gitmem gerektigini söylüyor bende cabaliyorum tabi, sen panik atagin icin birseyler yaptin mi? bi doktora danis istersen cünkü hayat bu sekilde cok zor oluyo biliyorum. Umarim bi faydasi olur...

[acikiz]

yakın zamanda ben de tekrar terapiye başlamayı düüşünüyorum.ilaç kullanıyorum şuan. ilacı hiç kesemedik.

[zae]

Bide belki biliyorsundur cekirdek inanc tespiti yaptira bilirsin,ben okuduklarimdan etkilendim yaptiracagim.

[acikiz]

bugün üye oldum buraya. hiç bilmiyorum ne oldugunu.ama bakacağım.önceliğim bu haftayı kazaız belasız atlatmak

[zae]

Canim yaa... Bence bir an evvel biseyler yapmali bunu kendim icin de söylüyorum hayattan zevk almak istiyorum artik. Kendiligindem biseylerin degisecegi yok cesur olmamiz lazim.

[*kelebek*]

merhabalar.hoşgeldiniz..bence eft'yi biraz araştırın, ben etkilerini görüyorum gerçekten gözünüzde büyüttüğünüz şeyler eskisi gibi büyümüyor