uvertür'ün hikayesi

[ametist]

Merhaba ;
Ben de biraz , kendimden bahsetmek istiyorum daha doğrusu 25 yıllık koşullu karamsarlığımdan. Hayatımda önceliği olması gereken bi çok işi, erteleyen erteleyemediklerimin de, olmayacağını baştan kabullenerek ki enteresandır yitik olduğunu düşündüğüm her işimde de olumlu sonuçlar elde eden ve olanları sadece şansa bağlayan biriyim . Arkadaşlarım ,kendimi hiç bi zaman kendimi taktir etmeyi beceremediğimi söylerler .(bikaç gündür suçluluk ve ego telkinlerini dinlediğimden olsa gerek bunu fark etmeye başladım )
Üç yıl önce,liseden beri okumayı en çok istediğim okuldan yüksek lisans kabulü aldım ama sevinemedim. Çünkü okulun İngilizce sınavı vardı ve ben o sınavı geçemeyecektim. Kursa başladım geçemeyeceğimi düşüne düşüne . En fazla 20 alırım diyerek çıktım sınav sonucum 66 idi . Bu durumu sadece sansa bağladım sanki, o benim başarım değilmiş gibi.
Ve şimdi durum daha kötü … Aşmam gereken yeni sınavlarım var . Önceden ne kadar karamsar olursam olayım çalışıyodum şimdi nasılsa başarısız olucam diyerek çaba harcamak bile istemiyorum.Daha açıkça söylemek gerekirse kendimi aptal ,beceriksiz ve aciz biri gibi hissediyorum.
telkinlerden umutluyum , iyi ki bu siteyle tanıştım . suçluluk ve egodan sonra hangi telkinleri önerirsiniz?