[kumsal1980]

Sevgili günlük kaç gündür sıkıntılı günler yaşıyorum.Geçen hafta Çarşamba teyzemin kocası vefat etti.Perşembe günü bende cenazeye gittim.Hep hayatı sorguladım.Herkes çok kötüydü bende kötü oldum.Perşembe günü telofonum çaldı.İş görüşmesine çağırdılar.İçimden Mesut artık herşeyi değiştir bak dünya bu işte.Yaşıyorsun ve ölüyorsun.Güçlü ol ve artık kazan.Ertesi gün görüşmeye gittim.Görüşme kısa sürdü.İki kişi vardı.Bilgilerimi aldılar.Gittigim yerde tanıdık birini gördüm ona da yardımcı olmasını söyledim.İçimde bir umutla eve döndüm.Cuma akşamı beni aradılar 2.görüşmeye çağırdılar.Tamam oldu dedim.Eşimde sevindi.Sevincimi yakınlarımla paylaştım.Dile kolay 9 aydır işsizdim.Neyse görüşme günü geldi çattı.Üç kişi görüşme de vardı.Birisi bayandı.Ben oldukça heyecanlıydım.Çekingen yapımı gördüler ve ordan konuşmaya başladılar.Önce kıyafetimi laf söylediler.İki gün üst üste aynı şeyi giymişsin dediler.Halbuki benim başka takım elbisem yoktu.Tamam kravat ve ceket giymemiştim ama hava sıcaktı.Doğru diyorlar ama beni etkiledi.Diksiyonun düzgün olması gerekir dediler.Duruşunla konuşmalarınla işvereni etkilemelisin dediler.Yani açığımı buldular.Sürekli ordan konuştular ben allak bullak oldum.Bir de birgün önce maaş daha yüksek demişken daha az maaş teklif ettiler.Ben çalışmaya mecburdum.Kabul ettim ve çıktım oradan kendimi o kadar kötü hissediyordum ki yaşadığıma lanet ettim.Para umrumda değildi.İncinmiştim hem de çok.Eşime anlattım aileme anlattım düşündüm ve orada çalışmaktan vazgeçtim.Mutlu olmayacağım biryerde çalışmak istemedim.İsterse maaşı 5 bin olsun umrumda değildi.Çünkü gururum incinmişti.Aradım çalışmak istemiyorum dedim.Tamam dediler sonra tekrar aradılar yüz yüze görüşmek istediler.eşime görüşmek istemediğimi söyledim.Eşimde git yaşadıklarını anlat dedi.Ben daha büyüsün istemiyorum dedim.Bu seferde eşim bana yüklendi.Görüşmeye gitmediğim için sorunlar yaşıyoruz.Kişiliğim beni mahvediyor.Ne yapacağımı bilmiyorum.Geceleri bazen bağırarak uyanıyorum.İşe girdikten sonra tedavi olmam gerekiyor bu şekilde yaşamak yaşamak değil çünkü...