|
Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Sevgili arkadaşlarım, sweeet artık göçebe hayattan yerleşik hayata geçiyor işte benim de bir günlüğüm oldu sonunda 956k. Daha önce bunu yapmaya bir türlü fırsat yaratamadığım için özür diliyorum. Artık yerim, yurdum, adresim belli.actionsmile Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Telkinleri dinlediğim ilk dönem, ilk hislerim şöyleydi: Telkinleri dinlerken yüzümde oluşan bir tebessüm. Arka fonda çalıyordu. O hafta duruşumun dikleştiğinin farkında vardım. Günde ortalama iki saat falan dinliyordum. Bu süreç toplam bir hafta sürdü. Ağlama etkisi yapabileceğini bile bilmiyordum. Gözlerim doluyordu. Neden bulamıyordum. Aslında tek istediğim telkin sınav stresini dinlemekti. Ayrıca Ego ve Suçluluk telkinin isimleri bile beni tedirgin ediyordu. O sıralar forum takip etme gibi bir kültürüm de olmadığı için neyi kaçırdığımı bilmiyordum. Oysa buradaki yazıları ilk günden daha dikkatli bir şekilde incelemiş olsaydım. iki yıl kazanmış olacaktım. Neden Ego Güçlendirici ve Suçluluk telkilerinin isimleri bile beni tedirgin ediyordu? Ego güçlendirici telkin için: O aralar egonun ne anlama geldiğini ne işe yaradığını tam anlayamamış olmam. Ego kavramını egoist kavramıyla bütünleştirmem, bencil olmaktan korkmam gibi yersiz duygular. Suçluluk telkini için: Suçluluk dediğimde ise içimde bir yer iyi çocuk rolünü benimsediği için ben asla suçluluk duygusu hissedecek bir şey yapmam diyip suçunu örtbas ediyordu resmen. Bu kendimi kandırmaktan başka bir şey değildi. Birçok kez yaptığım yanlışlar için kendimi suçlayıp mutsuz ettiğim oluyordu. Kontrol bende değildi. En acımasız kendime davranıyordum. Sonuç olarak zaman zaman kendimi bu nedenlerle sevmiyordum. Sevdiğim zamanlarda ise suçlarımın üstünü örtüp iyi çocuk rolüme dönüyordum. Bu şekilde ders almadığım gibi de yeniden aynı hataları tekrar etme olasılığımı da canlı tutuyordum. |
Forumun benim için anlamı: Hayatımda hiç bu kadar fazla etrafına pozitif enerjiler yayan insanı bir arada görmemiştim. Harikasınız. O günden bu güne gidenler de oldu gelenler de, ben bu forumu bir aile gibi benimsedim. Burası kendimi iyiden de öte harika hissettiğim bir yer. Buradaki herkesi çok ve koşulsuz seviyorum. Olumlu düşüncelere sahip olanları da, gelişim için çabalayanları da hatta bu yolda vazgeçenleri bile. Herkesi olduğu gibi kabul ediyorum ve seviyorum. Forumu keşfettiğim için şükürler olsun. |
Kimdim ben? Bir yengeç burcu insanı olarak aşırı duygusaldım. Polyannacılık oynamayı ne kadar çok sevsem de çocukluk yıllarında her gün izlediğim acılı(bol acılı) türk filmleri, dinlediğim Sezen Aksu şarkıları ile hayatımı bağdaştırmam(resmen kendimi onların içinde bulmam) nedeniyle melankolinin diplerinde yaşayan bir ergenlik dönemi geçirdim. Sanki gözümün yaşı hiç kurumazdı.(daha da abartsaydımJ:)) ) Gözyaşımla kahkaham da komşuydu. Ağlarken güldüğüme hayret ederdi insanlar. Böyle bir dengesizlik içinde olsam da başarı odaklıydım. Dengeyi bulmak için de lise yıllarımdan beri psikoloji, kişisel gelişim ve başarı hikayeleri hep ilgi odağım oldu. Sonra fikirlerine değer verdiğim bir lise arkadaşımın tavsiyesi üzerine liseden mezun olduğum o yaz bu melankoli mendilimi bir kenara atmaya karar verdim. Yapabilirdim inanıyordum. 2006 yılında “Secret” kitabını da okudum. O günkü farkındalığımla kitaptan çıkadığım ana fikir mümkün mertebe her konuda olumluya odaklan, hayal et, şükret gibi temel düzeyde oldu. Öyle hayal panosu falan yapmadım. Hep yapayım dedim de kendi kendime şu erteleme huyum yok muydu?(vardı malesef) Neyse ki okumayı seviyordum ve eyleme geçemesem bile bilgimi arttırıyordum.(Beni anlatmaya yetmez ya bu kadarı yetecek şimdilik :)) ) |
Foruma kaydolduktan sonra o kayıp iki yılda neler oldu? Hakkatten neler oldu ya? O kadar silik ki aslında dönüp geçmişe baktığımda. Eskiden geçmişe o kadar çok değer verirdim ki hiçbir şey unutmazdım. Bugün benim için iyi bir öğretmen olabilir ancak geçmiş. Bugünüm daha değerli. Benim için kayıp olan o iki yıl boyunca okumaya devam ettim(şükürler olsun). Kayıp olarak görmüyorum aslında sadece o an hazır değildim bu bilgi deryası için. Öyle düşünüyorum. Bu süre zarfında farkındalıklarımı arttırdım. Artık yavaş yavaş kontrolü ele almaya yaklaşıyordum. Egonun anlamını keşfettim. Bu süre zarfında benim için yaşanan en güzel gelişme egonun konuşmalarını yakalayabilmem oldu. Yakaladığım zaman değiştirebilirdim. Benim için olumlu olduğunu sanıp da olumsuz çalışmasına engel olabilirdim. Egomun olumsuz konuşmalarını susturmanın en kolay çözümü ise yeniden telkin dinlemek oldu. |
02.04.2011 Eve Dönüş :)) Aslında forumu bir süre daha sessiz takip ettim. Sonra da sessizliğimi 02.04.2011 tarihinde bozup yaşadıklarımı paylaşarak aranıza katılmayı seçtim. İşte ilk mesajım şöyleymiş :)): http://www.hayatimdegisti.com/forum/...-iste-ben.html Forumla tam anlamıyla tanışmadan önce sosyal fobi ile ilgili çok az bilgim varmış. Bende de gizli sf vardı sanki. Öyle ki bazen yorum yazmaya bile çekiniyordum, hatta günlük açmaya bile. Sonraları çekinmesem de kendime bir türlü fırsat yaratamadım arkadaşlarım bunun için tekrar özür diliyorum. Oysa ben artık kendimi sıkılmadan ifade edebilecek kadar güvene sahibim. Aslında sf dediğime bakmayın. Kendime güven sorunum hep oldu. Sonra ben bu sorunu başkalarının güvenini kazanarak aştım yani başkaları bana güveniyorsa ben de kendime güvenebilirim. Halbuki en başından yalnızca kendime güvenebilsem yeterli olacakmış. Oysa insan en iyi kendini bilir. Başkalarından onay almak niye kendini tanımak için? “Bir şeyi başarmak için senin kendine inanman yeterli.” Diğer insanların sana olan inançları da güç verir tabi ki. İlk yazımı yazdığım o tarihten sonra artık herşeyin daha çok farkındaydım. Dinlediğim telkinlerin etkilerini gördüm. Diğer telkinleri de indirdim. Ertelemeyi bırak telkini, kendine güven, sosyallik arttırıcı telkinler benim için en faydalı telkinler oldu. Resmen eylem insanı oldum. 3 ay düzenli dinledim. Kalıcı etkileri de oldu geçen etkilerde hala ihtiyaç duydukça telkin dinliyorum. Ama olumlu düşünceyi hayat tarzı haline getirdiğiniz zaman kendi telkininizi sesli veya sessiz(içinizden yaptığınız konuşmalar) kendinize verebilecek hale gelebiliyorsunuz. Telkinleri dinlemek sadece işimizi kolaylaştırıyor. Forumu da okudum insanları tanımaya çalıştım. Elimden geldiyse yardımcı olmaya çalıştım, hala da öyle yapıyorum. |
Günlük değil yıllık oldu bu resmen :)) Oyy ne zormuş biriktirip yazmak :)) Bu yıl 2011 yılı benim için gelişim dolu geçti. Yazacaklarımın hepsini yazsam günlük değil yıllık olur( “juger”cığımın kulakları çınlasın). Ben bu kadar yol almış olmayasdım özellikle bu yıl çoktan hayata küsmüş depresyon ilaçları alır halde bulurdum ya kendimi. Çok şükür öyle şeylere ihtiyacım yok ve güçlü durabiliyorum. En güzeli verdiğim tepkilere veya vermediğim tepkilere şaşırıyorum. Çok gerekmedikçe ağrı kesici bile almıyorum artık. Ben bir kişisel gelişim yolcusuyum. Hayatı bir yolculuk olarak görüyorum. |
Neler yaptım o günden bu yana? Olumlu düşüncelere sahip olmak ve bunu bir yaşam biçimi haline getirmek, olumsuz kelimeleri mümkün mertebe sözlüğümden çıkarmak, yaşamı farkındalık içinde yaşamak, laf olsun diye dilden değil kalpten şükretmeyi öğrenmek, düşüncelerimi kontrol edebilmek, mutsuzluğumla başa çıkabilmek, nedensiz vücut ağrılarımla başa çıkmak(nedeni stresti aslında biliyorum), öfkemi kontrol edebilmek, kendimi olduğum gibi sevebilmek, her zaman olumlu enerjilere açık olmak, gizli sf yi aşmak, geçmişi affetmeyi öğrenmek, zihnimi susturmak, tv izlemeyi bırakmak, gereksiz yorumlardan kaçınmak, vaktimi en verimli şekilde değerlendirmek... Daha yapacaklarım var, hedeflerim var gerçekleştirmek istediğim. Okumaya, öğrenmeye devam. |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum yolculuğun bitti bitecek :) .. sen tepedesin . en yukarıda .. yıldızlardan tek farkın onların kayma yani oradan inme ihtimali varken sen hep orada kalacaksın .. günlüğünde hep iyi şeylerin olması dileğiyle :) |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Ben hayatı yolculuk olarak gördüğüm sürece ve yaşadığım sürede bu yol bitmez bana göre. |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Yolculugun daima istediginden ve bekledigindende hep daha iyi - daha güzel - daha ferahlatici - daha bilgilendirici - daha hayirli olsun O0 |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Teşekkürler şirinem hepimizin yolculuğu öyle olsun. |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum demek o çınlamanın sebebi buydu bendeki khkh56 mükemmel bir günlük olmuş. gerçi aylık desek daha doğru olur herhalde sevincli yeni yeni farketmeye başladığın bu sonsuz yolculuğun her an daha keyifli geçmesi dileğiyle, yeni günlüğün hayırlı olsun :) |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Teşekkür ederim. Yoksun ortalarda, ben mi yokum yoksa :)) Her ikisi de. Ama çınlatırım işte böyle kulaklarını. Bana tavsiye ettiğin kitap deryasına mı daldın yoksa? Okyanus kadar derin belki de daha fazla. :)) |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Sen olduğunda ben yokum, ben olduğumda sen yoksun. Ama sanırım bu akşam ikimiz de var olabiliriz :D Ben bir okyanusa daldım ki sorma. Hala derinliğini aramaktayım hpm2 |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Tamam görüşürüz akşama, ben bugünlük ders çalışmamı tamamlayayım. Bak Hz. Mevlana yine demiş diyeceğini: "Denizde inciler derinde olur."actionsmile |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum benden sana küçük ve güzel bir hediye sweet.. kendini hep çok sev ve vazgeçme... Koray Candemir - Belki bir gün (Barda Soundtrack) - YouTube! |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum sweet günlüğün hayırlı olsun öncelikle diyim...gerçekten harika şeyler yazmışsın farkındalığının farkındasın nekadar güzel umarım istediğin herşeye kavuşursun takipçinim bundan sonra sevgiyle kal:) |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum bu arada yazdıklarını tam olarak yeniden okudum.. içimden senin yaşamına dokunma isteği geçti... belki bir şeyler bir yerlerde kesişir... sevgilerle.... bir de daha çok yaz.. cidden çok okumak istedim.... |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Harikkaaa iste bekledigim gunluk, canim arkadasim, Iyi ki varsin.... |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Burada olmadığında yokluğun anlaşılıyor :) ^_^ |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Alıntı:
|
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Alıntı:
http://www.hayatimdegisti.com/forum/...tml#post813293 Şu üç adım temeldi benim için: 1)Davranışları izlemek 2)Düşünceleri izlemek 3)Duyguları izlemek Bunları yapmaya çalışmak çabalamak bile doğru yolda ilerliyorsan-ki doğru olduğunu sadece hissediyorum- küçük küçük de olsa hayatında fark yaratıyor. |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Alıntı:
|
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Alıntı:
|
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Alıntı:
|
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum şaşırtmana gerek yok :) .. bana ismini bahşedersen bu benim için yeterli olur .. |
SÖZ VERMEK SÖZ VERMEK Nasıl edindim bu değeri net olarak hatırlayamıyorum. Bir ihtimal geliyor aklıma çocuksunuzdur size bir söz verirler. Genelde şunun gibi “Uslu durursan parka gideriz.” Çocuk anlaşmayı sessizce imzalar. Uslu durur sonra da parka götürülür. İşte o anda çocuk bir şekilde verilen sözler tutulunca mutlu olabileceğini öğrenir. Sonra yine benzer bir olayda ebeveynlerden biri -ki o dönem de bize en çok güven veren en çok inandığımız kişiler onlar oluyor- yine bir söz verir ve bu sözü tutmaz. O zaman da çocuk mutsuz olacağını, verilen sözler yerine getirilmediği zaman hayal kırıklığına uğrayacağını öğrenir. Sonra çocuk o iki olaydan sonra bir karar verir ama kendi bile verdiği kararın farkında olmaz. Aradan yıllar geçer. Çocuk büyür ama bu öğrendiğimiz değer var ya peşimizi bırakmaz. Verdiğimiz karar doğrultusunda bir karakter özelliği ediniriz. Benim edindiğim değer: “Söz verildiği zaman o sözde durmak”. İyi, hoş aslında bu kötü bir şey değil ki. “Tutamayacağın sözler vermeyeceksin.” diyorum kendime. Kendim açımdan bir sıkıntı yok. Dediğimi yapıyorum, kendimi mutsuzluktan koruyorum. Ama aynı şeyi diğer insanlardan beklediğim zaman işte sorun orada ortaya çıkıyordu. Çünkü herkesin bizim gibi olmasını bekliyoruz bazen. Kendi tuttuğum sözler beni mutlu ederken başkalarının verip de tutamadığı sözler beni inanılmaz mutsuz edebiliyordu. Neden? Öyle olmak zorunda mıydı? O kişiyi de öyle kabul et. Edebiliyor muyuz? Buna şu şekilde bir çözüm buldum. Çok fazla başkasının verdiği sözler hakkında hayal kurma. Hayallerin kendi yapabileceklerin çerçevesinde geliştir. Ancak o zaman seveceğiz koşulsuz. Ailede olduğu gibi sevebileceğiz. Bu sorular ve düşünceler aklımda uçuşurken epey bir zaman ardından zor da olsa başkalarının verdiği sözler üzerinden hayal kurmamayı öğrenince hayal kırıklığı yaşamaktan büyük ölçüde kurtuldum. Hiç mi üzmüyor beni hala biraz etkiliyor ama daha kolay kabulleniyorum sanırım, insanların hatalarını ve affediyorum. “Öyle yapmasa iyiydi ama o bu şekilde davranmayı tercih etti.” diyorum. Eskiden olduğu gibi sanki dünya başıma yıkılmışçasına üzüntü ve mutsuzluk hissetmiyorum. |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Yoğunum bu ara ama istediğim şeyleri gerçekleştirmek için çalışıyorum. O yüzden durumumdan memnunum biraz daha dinlenmek geçince aklımdan o zaman boş ve bunaldığım zamanlarımı hatırlayıp bugünüme şükrediyorum. Amaçları olmak ve bu amaçlar uğrunda koşmak güzel. Hayatta her zaman büyük küçük amaçları olmalı insanların. Birini nihayete erdirdiğinde yeni bir amacın peşinden gidebilmeli. Durduğun zaman vakit bitmiş olmalı bu oyun alanında. Günümü ve yapacaklarımı mümkün olduğunca planlıyorum. Sıkıcı olsa da bazen listede yazan işleri bitirmek mutluluk veriyor bana. Hele o listedekilerin üzerini çizmek yok mu? Harika : )) Beslenmeme, uykuma dikkat ediyorum. Sağlığım için her gün şükrediyorum. Kendime bir söz verdim. Aralık ayında gün kaçırmadan her gün test çözeceğim. Sınav için çalışma programımı yeni oturttum. Yeni yeni ısınıyorum. Soruları tarzlarını falan gördükçe, tanıdıkça pratiğim artıyor. Dolayısıyla her geçen gün doğrularım artıyor. Hatalarımı düzeltiyorum. Eksiklerimi gideriyorum. İyi gidiyor herşey olması gerektiği gibi. Amaçlarımı gerçekleştirdiğim zaman ki mutluluğumu hayal edebiliyorum. Bu çok güzel bir duygu ve çalışmak için beni motive ediyor. |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Çok fazla başkasının verdiği sözler hakkında hayal kurma. Hayallerin kendi yapabileceklerin çerçevesinde geliştir. Ancak o zaman seveceğiz koşulsuz. Ailede olduğu gibi sevebileceğiz. Bu sorular ve düşünceler aklımda Uçuşurken epey bir zaman ardından zor da olsa başkalarının verdiği sözler üzerinden hayal kurmamayı öğrenince hayal kırıklığı yaşamaktan büyük ölçüde kurtuldum. Hiç mi üzmüyor beni hala biraz etkiliyor ama daha kolay kabulleniyorum sanırım, insanların hatalarını ve affediyorum. “Öyle yapmasa iyiydi ama o bu şekilde davranmayı tercih etti.” diyorum. Eskiden olduğu gibi sanki dünya başıma yıkılmışçasına üzüntü ve mutsuzluk hissetmiyorum. **Harika benim canim arkadasim dokturmus yine yureginin en guzel halini ortaya... Seni gormeden sevdim ben... Iyi ki varsin... |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Kisisel gelisim yolculugunda, daha basarili ve guzel yollar katetmen dilegiyle alk78 |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Alıntı:
Çok teşekkür ederim İsola güzel dileklerin hepimiz için geçerli olsun... Alıntı:
Maddesel dünyada görüşemesek de henüz ruhlarımız yakın bitanem. Ben de seni seviyorum. İlerleyen zamanlarda senle görüşeceğiz bir fırsatını bulup. |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Canim, Sabirsizlikla tecrubelerini takip ediyorum...956k |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Evet bugünlerde kendimi sweetin yazılarında buluyorum:) Paylaşımlar çok güzel, bir çok kişiye ışık tutacak cinsten, bana tutacağı kesin.. 'sweet' burdadır diye söylemiyorum, tanınması gereken, faydalı,ne konuştugunu bilen, değerli, harika bir arkadaş.. İYİKİ VAR |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Günlüğün hayırlı olsun sweeet. Dostluğun ne kadar samimi, içten... Çok hoşuma gitti karşılıklı yazılanlar. tender45 İlginç bir tarzın var. Çok seviyorum bunu. Kocaman sevgimle. actionsmile |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Yaşadıklarını paylaştığın için çok teşekkürler sweet.actionsmile Okurken bile tebessüm ediyor insan. Benzer şeyleri yazmak için sabırsızlanıyorumderty |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Alıntı:
Bu ara çok sık yazamasam da az ve öz yazmaya devam etmek istiyorum Arzucum. Öğrendiklerim bana kalırsa ben iyi olurum. Çevremdekiler fikirlerime ve tavsiyelerime değer verirlerse kendileri istedikleri takdirde iyi olurlar. Öğrendiklerimi burada paylaşır ve anlatırsam daha çok kişi iyi olabilir inancındayım. Alıntı:
Alıntı:
Alıntı:
Sevgili Zerynthia. Ben de senin yazılarını ilk günden beri severek okuyorum. Arada kızdırsalar da seni her zaman yorumlarına değer verdiğim kişilerden birisin forumda. Hala son 10 konu listesinde günlüğünü gördüğümde içimde kelebekler uçuyor meraktan. Acaba yine ne gibi güzellikleri paylaşmışsın diye bizimle. Sen hep sakin ve mutlu kal istiyorum ben. Çok şey mi istiyorum? Hepimiz öyle kalalım istiyorum. Kimine göre çok ama başarılabilir. %100 olmasa da %90 olsun başarı. :) Kendi iyiliğim ve çevremdekilerin iyiliği için öfkemi kontrol etmeyi seçtim. Değiştirdiğim durumlardan biri bu. Eskiye göre çok çok az öfkelendiğim oluyor ama kısa sürede sakinleşebiliyorum. Bunu da anlatmalıyım bir ara uzun uzun. Sevgili KAA :)) (nickin ne uzun ya:D (tembelliğim su yüzüne çıktı gördün mü?) ve filo100 siz de inşallah istediğiniz değişimleri yaşarsınız en hayırlı şekilde. Sadece ben özel bir insan değilim. Tüm insanlar özeldir ve değerlidir. Esas olan bunun farkında olabilmek. |
DENEMELER DENEMELER Malum sınav hazırlığındayım dershanemin olmazsa olmazları deneme sınavları. Bu hafta bir alana bir de bedava vermişler : ) haliyle geri çevirmek ne mümkün çevirmem de zaten. Bu sınavlar geçen sene çok uzun ve sıkıcı gelirdi. Uzun hala kısalmadı elbet süresi ama doğru cevaplarım arttıkça daha bir eğleniyorum sınavda. Daha kolay geçiyor o vakit. 2 + 2.5 saat olmak üzere iki oturum. Geçen sınavdan önce bir arkadaşımla aramızda şöyle bir konuşma geçti. Dedi ki bana “Çekilir işkence mi bu?”. Bir an durdum. İşkence değildi bana göre gerekliydi bunlara katılmam. Aslında beni tedirgin eden bir mecburiyet hissediyordum ve bu da olumlu duygularıma engel teşkil ediyordu. Ayrıca kendimi adadığım bir şey için şikayet etmem söz konusu değildi. O sırada aklıma Athony Robbins’in kitaplarından birini okurken almış olduğum bir not geldi. Kelimelerin gücüne ve hassas bir şekilde kullanılması gerektiğine yürekten inanıyorum. “Bunu yapmaya mecburum.” yerine “Bunu yapmaya fırsatım var.” demeyi öneriyordu. İşte bu kalıbı kullanmak için mükemmel bir fırsat dedim ben de. :) Arkadaşıma şu cevabı verdim: “Ne kadar harika kendimi denemek için bol bol fırsatım var.”. Sadece ona söylemek değildi ki mesele ona söyleyince söylediğim cümleye olan inancım da arttı. Sınavlara bakış açımda az miktarda da olsa olumsuz duygulardan kolaylıkla kurtulmış oldum. Bunu kendime tekrarladım. Tekrarladıkça daha iyi hissettim.Han insan çok mutlu olur da gözlerinin içi parlar ya işte öyle mutlu oldum. Her deneme sınavı benim için kendimi deneme fırsatı ve ben bu fırsatlara sahip olduğum için çok şanslıyım. Hayat bazen ne tuhaf gerçekten herhangi bir konuda bazılarına mecburiyet gibi gelen şeyler bazıları için fırsat gibi görünebilir. Geniş düşünmek gerek mecburiyetleri mümkünse fırsata çevirmek gerek. Bunu yapabildiğim için kendi adıma mutluyum, huzurluyum. Yarın kendimi deneme fırsatım olduğu için şükürler olsun. :)) |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum sweet, götür bizi gittiğin yere.... senden öğrenecek ve edimleyecek çok şeyimiz var..... esenlikle kal... |
Neler oluyor hayat(ım)t(d)a? Hedef: Hedef günlüğü hazırlama. :)) 2012 hedef günlüğümü hazırlamaya başladım. Hedef günlüğümün hedeflerimi analiz etmemde faydası olacağına inanıyorum.Değişmez hedeflerim var iki tane. Diğer hedeflerimde günlüğümle birlikte şekillenecek heyecanla bekliyorum. Şimdilik günlüğümü sadece kendimle paylaşmayı seçiyorum. Ama yazarken nelere dikkat ettiğimi bu günlüğü hazırlamam için bana ilham olan başlık altında paylaşacağım. Yaptığım adımları orada da yazacağım. Hayatımda ilk kez ciddi bir hedef günlüğü hazırlıyorum. Olacakları da heyecanla bekliyorum. Öyleyim işte ben. Bazen fazla mı heyecanlı ne? Heyecan insan hayatında kararında olunca güzel. Kalbin bir şeyler gerçekleştirmek için atması... Ben başkaları da bazı konularda heyecan duyduğunda onların heyecanına ortak olabiliyorum. Özellikle değişim konularında istekli insanlar görünce bazen daha ilk konuşmada veya mesajımda tavsiyeleri bir sürü bir sürü sıralamış oluyorum. Halbuki bazen adım adım gitmek gerek. Emin adımlarla bunun da farkındayım. Heyecanıma verin işte. Kalıplara da koyamam ki insanları karşımdaki kişiye de bağlı. Kimi hızlı ilerliyor kimi daha çok sindire sindire yoluna devam etmek istiyor. Saygı duyuyorum. Ama seviyorum bu hallerimi de. Günlüğümü ziyaret eden, okuyan, okumayan(hani çooook uzun diye şikayet edenler var ya bazen), beğenen, beğenmeyen herkesi seviyorum. Bugün çok sevgi doluyum. :)) Yarın hepimiz için çok güzel bir gün olsun. |
Cevap: Benim Kişisel Gelişim Yolculuğum Canimsin, Tum yazdiklarini nefessiz okuyorum inan. O kadar guxel anlatiyorsun ki yuregindeki guzellikleri, o kadar guzel dile dokuyorsun ki yasadiklarini hayran olmamak, feyz almamak elde degil.... Tek kelime ile MUKEMMELSIN, MUKEMMELIZ.... Umarim hayat yolunda kosusturma arasinda hicbirzaman birbirimizi kaybetmeyiz..... Seni seviyorum,cat3500 |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 10:11 PM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.