[DiL_RU_BA]

house Nickli Üyeden Alıntı

Günlüğün hayırlı olsun arkadaşım :)) güzel paylaşımlarını bekliyorum sabırsızlıkla, birde ben en çok ilk paylaşımına takıldım, seni kim itici ya da küstah buluyor inanamıyorum hoş tanımıyorum seni ama öyle içten öyle alçak gönüllü yazmışsınki, birde aslında sende çoğu engelinin çekirdek inancının farkına varmaya başlamışsın bencei kendinde sevmediğin bu noktaları iyce irdele ve sebeblerini bulmaya çalış zaten eftye bulaşmışsın bu çok güzel haber, sende ışık var bence o yüzden başarı hikayelerin kaçınılmaz bende heyecan içinde bekliyorum hepsini aslında bu siteye üye olan herkeste var o ışık umarım hepimiz onu yakalar ve hiç kaybetmeyiz hayırlı paylaşımlar :)))

telekkür ederim house :)
bende güzel şeyler yazdığımı düşünüyorum şimdiden (malum güzel düşünelim güzel oldun hesabı :)
itici bulunuyordum buda kuşak çatışması diyelim birazcık saygı beklediğimden olsa gerek ama buluyordum eskiden ben kendimi kabu ettim ben kendimi sayıyorum herkesde beni sayıyor diyorum ve kendimi seviyorumm oy ben ne güzel bişeyim YARABBİM ( serdar abi görünce gözleri yaşaracak ne güzel konuşuyorum :D)
küstahlık konusunda abartmış olabilirm.
ayrca onure eden sözlerin için minnettarım heleki şu düzelmeye çalışırken ilaç gibi geldi ne yalan sölim
hani sizde dediniz ya olumsuz yönlerini yaz yak diye evet yapmaya başladım çok etkili oluyor. bunu kağıt parçası değil benim güzeller güzeli beynimin idarı kolayca sağlıyor böylece tabi buda kendimi kabul etmemi ve insan olmamı kolaylaştırıyor. diğer yerdede yazmıştım şimdi sıra ev ödevimde kendimi sevmeyi öğreniyorum. 5 yaşındaki çocuk olsa güler kendini sevmeyi öğreniyor puhaa diye ama napalım insan büyüyüp gün geçtikçe şaşırmayı unutuyor sevincini yitiriyor kendini sevmeyi bilmiyor. dedimya bize kendimizi sevdirmedirler. bize kendimizi sevmeyi öğretmediler diye. sorunda burda ve bizde büyüdükçe çocukluktaki saflık ve temizlik için kolları sıvayıp uğraşıyoruz. yani öyle güzel yaratılmışsızki eksiksiz tam ve muhteşem. biz yaşarken bile bile göre göre bu özelliklerimizi kaybetmek için elimize balta alıp yada kör bıcak alıp canımızı yaka yaka kesiyoruz kendimiz sonrada ay hastayım ay ölüyorum ay dertler ah kederler vs. bunuda ilk ne zaman öğrendim biliyormusun.. bendeki yaratıcılık(yani üreticiliği) söndürdüklerinde. ne zaman içim içime sığmaz birşeryler bulsam orataya koysam hep bir tepki hep bir olumsuzluk yargılama haa bide aşağılama. amaaan oda ne öyle ıyy sende çok şeysin sende çok şöylesin böylesin. bunlarla uğraşcana git işini yap gücünü yap vs( ki iş gücten kasıtıdıda insanı kör eden hobi yoksunu sürekli dönmedolap gibi dönen günlük sıradan işler gibi şeyler) aaaaaa amma çok yazmışım gene kaptırdım kendimi . umrarım hepimiz o ışığı bulur ve hiç kaybetmeyiz. zaten bulmak zor olabilr ama benim için mesele kaybetmemek. buda ramiz dayı gibi söyleyiş oldu önemli olan bulmak değil kaybetemmek yeğen

sevgiyle ışıkla mutlulukla sağlıla sevgiyle haa bide bolluk bereketle kal house

[house]

Gene çok haklısın arkadaşım ya bende bişey demeden duramayacağım şu yaratıcılığı baltalamaya çalışan, üretici yanımızla birşeyler ortaya koyduğumuzda burun kıvıranlar varya eskiden ben öyle takardımki onları ufff hemen pes ederdim şimdi ne zzaman bir karar versem ne zaman ortaya birşey koysam ve herkes karşıma dikilip sen bunu asla başaramazsın, hayal görme, iş yapmaz bu demelerinde benim nasıl hoşuma gidiyor bir bilsen psikopat deme vallahişöyleki herkesin hemfikir olduğu şey herzaman doğru olmuyor bana ne zaman "HAYIR" dense "Hmm Diyorum tamam kesin olacak bu iş!" çünkü belli başlı kalıplara sıkışarak benim başarısızlığımı umanlara en büyük cevabım inancım ve şimdiye kadar bu beni hiç yanıltmadı artık evetler yerine hayırlar duymak daha eğlenceli hele sonunda ben haklı çıkınca süperrrr oluyor