[neseli ceni]

Bugün sabah uyandığımda dünden daha kötüydüm malesef... Gİttikçe kötüye gidiyorum sanki ama takmamaya çalışıyorum.
Bugün sosyal fobik miyim diye düşündüm, insanların yanında rahatım, insanlarla buluşma öncesi bu kaygıyı yaşıyorum galiba bilmem.
Yabancıyım bu duruma geçen sene de böyle hallerim başlamıştı uykusuzluk da eklenince doktora başvurduk ilaçla geçti, bi sene kullandım, artık veda etmem gerekiyordu ilaca. Ne yapmalıyım bilemiyorum... TEKRAR İLACA BAŞLAMAMALIYIM. Dün telkinleri dinleyerek uyudum çok iyi geldi. Suçluluk ve ego. Uzun zamandır dinlemiyordum. Sabah da midem alt üst olurken banyoda, niye otormuş kusmayı bekliyosun ki Ceni yeter dedim, dikkatimi başka şeylere vermeye çalıştım. Telkinleri açtım evde, inanılmaz bi rahatlık. ama akşama kadar kulağımda gezemiyorum. Hemen üstüne de bi arkadaşım gelince kapatmak zorunda kaldım tabi, Dışarı çıktık hiç keyfim yoktu, Mide bulantısını kesmesi için ilaç aldım eczaneden. İçtim, basit bi hap. Psikolojik mide bulantısına ne kadar iyi gelir? Aldattım iyi gelcek bana diye, kendimi biraz daha iyi hissettim, ya da midemi biraz rahatlattı. Şu an sağlıklı düşünemediğim kesin. Hatta şu an telkinler açık olmasa motive olup yazamam bile. İki gündür erken uyanma isteğim de tamamen mide bulantısıyla alakalıymış bu arada. Erken uyanma telkininden değil, zaten şaşırmıştım hemen etki etmesine. İlacı bıraktığım için diye kendimi teselli etmeye çalışıyorum, geçecek diyorum. Umarım bu benim ilacı kullanmadan önceki halim değildir. Çünkü doktora başvurmuştum, o ilaçları sadece beni uyutuyor, bir sene içtim o bile fazla gelmişken, ömür boyu antidepresanla mı yaşayacağım?
Yok mu bi çaresi? Kendi kendime ilaç olamıyorum, zayıf bi insanım sanırım. İnsanlara yardım etmede süper, kendime gelince güçsüz-zayıf.
Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.