Cevap: planner'in Günlüğü
 

Merhaba.

Az önce burayı keşfetmeme ve tüm bu değişimleri yaşamama vesile olan arkadaşım beni msn'den sileceğini söyledi. Anlık bir tepkiyle aynı şeyi benim de düşündüğümü söyledim ve onun silmesine fırsat vermeden sildim. Uzun zamandır zaten konuşmuyorduk. Dargınlığımıza benim bir hatam neden olmuştu. Sonrasında burayı keşfedip uzun bir süreç yaşadım. Bana çok uzun geliyor çünkü bulunduğum yer geldiğim yerden çok farklı.

O tepkiyi nasıl verdiğimi anlamıyorum ama. Bana sormasına gerek olmadığını söyleyebilirdim ona. Bu daha medenice olurdu. Onu ve kendimi affettiğimi sanıyordum. Ama onun beni, bunca zamana ve yaşanana rağmen affetmemiş olması beni çok sinirlendirdi. Onun adına üzülüyorum çünkü yaptığım hatadan dersimi aldım ve çok güzel şeyler keşfettim. Fakat o kini içinde yüzmeye devam ediyor. Hala her şeyin olumsuz tarafını görüyor, değiştiğimi değil; ona yaşattıklarımı düşünüyor.

Bu siteyi dolaylı olarak ortak arkadaşlarımızdan biri vasıtasıyla ona önerdim. Tesadüf ki aynı zamanda o, bu ortak arkadaşımızla da dargınmış. Kısmet olmadı burayı keşfetmesi. Umarım bir gün gelir ve o da aynı değişimleri yaşar.

Her şeye rağmen yaşandı bitti. Zamanla bu da geçecek. Artık gözümün önünde de değil...

Sevgiler.

Cevap: planner'in Günlüğü
 

Günaydın günlük.

Bugün farklı bir gün. Acayip bir enerji yoğunluğu yaşıyorum. Parmaklarımı kontrol edemiyorum. İçim kıpır kıpır. Sabah 5'te kalktım. Tabi gece 10'da yatmıştım.:)

Küçükken annem sabah namazına kalkardı ezanla. O zamanlardan kalma alışkanlığım vardır. Erken kalkarım ben de. Erken kalkmanın yararlarından bahseder dururlar ya gerçekten bunu yaşayan biri olarak çok iyi biliyorum. Dinç oluyorsunuz, gözleriniz parlıyor. O saatlerin sessizliği ne kadar güzel. :)

Bir süredir erken kalkamıyordum. 6 buçuğu hiç geçirmedim ama benim için geç bir saat.

Sevgiler. kiss3 kiss3 kiss3

Cevap: planner'in Günlüğü
 

Merhaba günlük.

Bayağı olmuş buraya yazmayalı.:)

Her şey iyi giderken yazmamak, sadece o anla meşgul olmak iyi de hani ilerisi için iyi değil mi ne? İyi giderken iyiden bahsetmemek, sonrasında iyi olanı tekrar çekmeye yeterli olmuyor mu ne? Halimden şikayetçi değilim, kötü giden bir şey de yok. Saçmalamış da olabilirim ne önemi var? :)

Artık vasat olan günlerimde şu soruyu sorar oldum kendime: Artık ne yapacağım? Dün gazetenin birinde İK ekinde 27 yaşında bir vatandaş bilmem ne müdürü olmuş. Hatırlamıyorum bile ne iş yaptığını, dikkat de etmedim zaten. Beni ilgilendiren kısmı ne yaptığı değil o yaşta o mevkiye oturmuş olmasıydı. Hemen bir iç hesap yaptım. Neyim diye...

Affı bekliyorum, 2. sınıfta ayrıldım bir daha da dönmedim okula. Hem de Türkiye'nin sayılı okullarından birini kazanmışken. Fırsatı değerlendirmedim. Şu an af çıksa bile sırf diplomam olsun diye okuyacağım. Devam etmediğime sadece diplomasını alamadığım için pişmanım. Okuduğum bölümden çok alakasız bir iş yapıyorum. Yaptığım işi de seviyorum. Ama ilerlemeye korkuyorum. Bu sitede ve başka yerlerde bir çok yazı okudum. Sorunum başarıdan korkmak. Bir şeyler yapıyorum, ilerliyorum ama hiç sonu gelmiyor. Güzel bir şeyler çıkarmak, insanların hoşuna gidecek tasarımlar üretmeye korkuyorum. Sürekli kendimi kısıtlıyorum. Yarım yamalak işler yüzünden beynim çöplüğe döndü. :)

Neyse bunlardan bahsetmek çözüm değil ama bunları yazmaya ihtiyacım var.

Sevgiler.

Cevap: planner'in Günlüğü
 

Günaydın.

Tüm ters cevapları göze alıp, gururumu yerlere serip bir mesaj attım ona. Gelen karşılık şu: "Yaptıklarını unutmadım, unutmayacağım da. Bir daha asla olmaz!"

Ne yapayım öldüreyim mi kendimi? İnsan hata yaptıysa bununla bir ömür boyu acı çekmeye mahkum mu olmalı? Hayır artık olayla ilgili içimde zerre kadar pişmanlık duymuyorum. Lakin karşımdakinin tavrı beni üzüyor. Ben onun gibi silemiyorum işte böyle. Bitiremiyorum. Devam etsin istiyorum. Yanlış...

Cevap: planner'in Günlüğü
 

Neden affetmediğini sorabilirsin? Bir de belki de affedilmemen bir zamanlar senin birini affetmediğin için sana gönderilen derstir , bu konuda kendine şuınu sormalısın bence , bu olaydan nasıl bir ders almalıyım?

Cevap: planner'in Günlüğü
 

Canım benim,
Günlüğünü baştan sona bir solukta okudum. Ne iyi etmişsin bu günceyi açmakla. Bu kadar geç fark ettiğime inanamıyorum. Uzun bir süredir bir işe bir bu sayfaya, tam manasıyla takip edemez olmuştum zaten. Aama yakaladığıma çok menunum. Sen ve hayatın hakkında da bir sürü bilgiye sahip oldum bu sayede. Kalkıp gelip masanın başucuna oturasım geldi.

Hadi planner, bana bir sade kahve söyle de iki lafın belini kıralım.

Önce sana hafızanla ilgili bir sır vereyim. Bunu da bana çok sevdiğim bir arkadaşım öğretti. Öncelikle hafızanın kötü olduğunu hiç düşünmemelisin. Sürekli "benim hafızam çok güçlüdür, ben her şeyi hatırlarım, benim hafıza perim bana hatırlamak istediğim her şeyi bulur getirir", diyeceksin. Hatırlamaya çalışırken de hafıza perini çağırıp, hadi bana bunu bul, diyeceksin. Bulup getiriyor. Bunu yapmaya başladığımdan beri unutmuyorum. Yaptım mı yapmadım mı şüphesi duymuyorum. Ayrıca da baskıya gönderdiğin işleri hergün önündeki bir sayfaya not al, bitsin gitsin. Gün içinde kontrol etme şansın da olur. Yazmak her zaman iyidir. Beynin de görmesi lazım.

Ayrıca da, bırak artık şu geçmişe takılıp kalmayı. Geçmişe mazi derler, de gitsin. Artık önümüzdeki maçlara bakacağız canım kardeşim. Oturup düşünmekle olmuyor. Sen bu olaydan dersini aldın mı aldın. E tamam. Bu yaşanmışlığın amacı da buymuş demek ki. Önünde koskocaman, rengarenk bir hayat var. Dik dur şöyle biraz, uyurken dünyanın döndüğünü hissediyor musun? Hayır. Uyan o zaman. Bu hayat senin etrafında senin farkındalığın kadar dönüyor. Dön bak bakalım, sen kendinden ve yaşamdan ne istiyorsun? (onu deme, bozuşmayalım) :)))

Yaz canım isteklerinin listesini. İçine de güzel bir aşk tarifi yap. Ne istiyorsan yaz. Dile dileyebildiğini. Güzel, taptaze bir başlangıcı, aşkların en güzelini hakediyorsun sen kuzum.

Bu dünya sen hissettikçe var. Hadi bakalım. Buraya girme sebebin, yeni bir başlangıç değil miydi? İlerlemek değil miydi? Kendini geri döndürme. İleri bak canım benim.

Bu hayat insanın hayal gücüyle sınırlıymış. Ben buna iman ettim artık.

Çok uzattım değil mi? Çeneme vurdu walla:))

Seni çok özledim
Kendine çok iyi bak canım benim:)))
Sevgiyle kaaaaaaaaalllllllllllllllllll:)))

Cevap: planner'in Günlüğü
 

Kuzuuum. İyi ki varsın ya.:) Ne güzel anlatmışsın. Buraya girme sebebim yeni bir başlangıçtı, evet ilerlemekti. Hayatımda her zaman sınavlar olacak. Takılıp kalmak yerine onları kullanıp gelişmek gerek.

Teşekkür ederim canım.:)

Bigokyanus sana da teşekkür ederim, evet bir de o şekilde bakacağım olaya.:)

Sevgiler. kiss3 kiss3 kiss3

Cevap: planner'in Günlüğü
 

Merhaba günlük.

Artık buraya daha az uğruyorum. Bir sürü konu birikti derinden araştıracak.

İlk fırsatta Zener Kartı destesi alacağım, kendi yaptıklarımı hiç beğenmedim ve acayip bozuldular.:)

Ruhsal Güçleri Geliştirme Teknikleri kitabının pdf'sini indirmiştim. Kitabı çok sevdim, aslını alacağım. Elden okumak daha keyifli.

Yaratıcı İmgeleme Teknikleri askıda kalacak yine bir süre. Varsın kalsın, her arayış akabinde yeni bir bilgiyi getiriyor.

Bir ara felsefeye sarmıştım. Jean Paul'ün Duvar'ını okuyordum. Eş zamanlı olarak ona da devam etmek ayrıca keyifli.

Bir de nefes teknikleri var. Her an farkına varayım istiyorum, ama öyle çabuk kazanılacak bir alışkanlık değil bu. Zaman gerekli.

Tüm bunları hakkını vererek gerçekleştirebilmek muhteşem olacak.:)

Sevgiler. kiss3 kiss3 kiss3

Cevap: planner'in Günlüğü
 

Merhaba günlük.

İçimde tutmak bir işe yaramıyor. Bir yerlerde, şifacılıkla ilgilenenlerin hastanın enerjisini kendine çekip kendi içinde dönüştürdükten sonra attığını okumuştum. Kötü düşünceler için de bu yapılabilir biliyorum. Ama henüz o olgunluğa erişemedim.

Son zamanlarda internette bir şey ararken, birbirinin aynı yazılara çok sık rastlar oldum. Nedir bu "alıntılama" telaşı? Hiç mi kendi fikrimiz yok? Bir yerlerden alıp bir yerlere kopyalamak ne kadar adil ve ne kadar gerekli? Arama motorlarına yazdığımız anahtar kelimeyi "tag" olarak eklediğimizde zaten arayan kişi kolayca yazıya ulaşabilir. Ayrıca alıntılayan kişi alıntıladığı konuya ne kadar hakim acaba? Soru sorsam cevaplayabilecek kapasitede mi?

Kendimizi geliştiriyoruz; tamam, iyi, güzel, hoş da bunu yaparken ne kadar başarılı oluyoruz? Başkalarının gözündeki değerimiz tabi ki önemli ama hayatımızda ne kadar yer işgal ediyor bu önem? Alıntılarken sadece hoşumuza gittiği için bu işi yapıyorsak öncelikle kendimizi es geçmiş olmayacak mıyız? İlk faydası dokunacak kişi kendimiz olmamalı mıyız? Yoksa egomuzu tatmin etmek için mi okuduklarımızı kullanıyoruz? Daha aldığımız bilgiyi içselleştirmeden aktarırsak kime ne yararı olur? Kendimize faydamız dokunmazken başkasına nasıl yararımız olacak? Ki görünende hepimizin ortak amacı bu olmuş: Başkalarına da faydalı olabilmek...

Bu aldatmacadan bir an önce kurtulmayı ümid ediyorum.

Tüm bunları yazarken bile kendi içimde şüphedeyim. Acaba aynı şeyi şu anda ben de mi yapıyorum diye???

Sevgiler.

Cevap: planner'in Günlüğü
 

Selam Planner,
Ne var ne yok, nasılsın?? Bugün gergin gördüm biraz seni :)) Canım alıntılamalar konusunda oldukça haklısın aslında, ancak bazen okuduğun güzel bir bilgiyi sevdiğin insanların da erişimine sunmak istiyorsun, eğer bunu araştırmak akıllarına gelmediyse, okuyup bir fikir edinsinler diye düşünebiliyor insanlar. Keşke hepimiz buraya ya da bambaşka bir yere fikirlerimizi toparlayıp yazacak kadar ehil olsak.

Ben böyle bir şey gördüğümde, "hımm, çok beğenmiş, sevdiği, hislendiği ya da bilgilendiği bir konuyu başkalarıyla da paylaşmak istemiş", diye düşünüyorum.

Aman canım benim, bu dünyada insanın asabiyet çivisini sürekli sarsan o kadar çok şey var ki... Böylesine gülüp geçmek en kolayı. Sen neler yapıyorsun, işler nasıl? Unutkanlığın nasıl oldu? Hafıza perisi işe yarıyor mu? Onlardan bahset birazcık. Ne zamandır girip seni günlüğü karıştıramıyordum, karşılaşmamız da iyi oldu aslında.

Özledim wallahi:))