Cevap: planner'in Günlüğü
 

Merhaba.

Bir kaç gündür inatla düşünmek istemediğim bir şeyi düşünüyorum. Hani "dişi tavşan" hikayesi vardır ya ona döndü işim. Sürekli başka şeylerle ilgilenmeye çalışıyorum, çevremdekilerle çene çalıp aklıma getirmemeye çalışıyorum ama kurtulamıyorum. Ne yapmalıyım bu konuda? Düşünmemek için çabalamayı bırakınca da aklımdan yine çıkmıyor. İki durumda da orada öylece asılı kaldı.:(

Cevap: planner'in Günlüğü
 

Evet palnner düşünmemeye çalışmakla da olmuyor en iyisi biraz düşün, o düşündüğün konu hakkında mantık yürüt, yani kendine o konu hakında sorular sor: Bu konu neden beni rahatsız ediyor, acaba bu düşündüğüm şeyle ilgili fikirlerim doğru mu; eğer doğruysa bu durumu düzeltmek için neyabilirim gibi cümleler sor kendine.. Ve böylece bu konuda iyice düşünüp bir sonuca varınca da artık tamam bitti de.. :))
Artık o konuyla ilgili değişiklikler mi yaparsın yoksa o konuyu birdaha düşünmek bile istemezmisin bilemem ama bence en doğru yöntem bu...

Cevap: planner'in Günlüğü
 

İşte ben tüm bu yazdıklarının son cümlesindeyim. Tıkandı kaldı.:) Artık yapacağım tek şey, beklemek.

Teşekkür ederim yorumun için. :)

Cevap: planner'in Günlüğü
 

Düşüncelerim yine karışık. Bir ipteyim, sürekli yalpalıyorum ve karşıya geçmeye çalışıyorum. Dengemi korumaya çalıştıkça daha çok yoruluyorum. Önüme bakmıyorum sadece aşağıyı görüyorum. Aşağıda ne olduğu önemli değil, uçurum veya güzel bir yer. Belki yüksekte bile değilim. Ayağımı uzatmam yeterli yere basmaya.

Bu yolda ilerledikçe her şey düzelmeyecek biliyorum. Düzelmesini istediğim ölçüde aşacağım tüm bunları. Midemde yine o tanıdık yanma. Boğazımdan mideme doğru uzanan o bölümde bir ağrı... Hiçbir bağımlılığım yok. Bir ara bir oyuna sarmıştım. Aylarca esiri oldum. Onu bıraktıktan sonra hiçbir şeye o denli bağlanmadım. İşte bir amacım yok, işte terfi etme olasılığım da yok.

Önümde beni korkutan bir sorun var. Aslında bu aralar beni her şey korkutuyor. Bir dönem ölmekten çok korkardım. Bir dönem sokakta saldırıya uğramaktan korkardım. İşten atılacağım diye de çok korktuğum oldu. Şimdiki korkum somut değil. Eski benle alakam yok. Yenilik korkutuyor olmalı. Alıştığım hayattan çok farklı konuşuyorum, yaşamım böyle değildi benim. Çok çabuk kızabildiğim olaylarda artık gülümsüyorum. Bu tepkim karşı tarafı daha da sinir ediyor.

İnsanların hakkımdaki yorumları o kadar da etkilemiyor beni mesela. Sen şöylesin dendiğinde "niye" diye sorardım ısrarla. Artık "nasıl görmek istiyorsan öyle gör" diyorum. Onların gördüğü, benim onlara gösterdiğim yanım mı yoksa onların kafalarında beni soktukları şekil mi önemli değil.:)

İnsanlara hep övgü yağdırmak gerekiyor. En yakınım bana "bana hatalarımı" söyle derse, buna artık inanmıyorum. Biliyorum ki insanlara onların kusurlarını söylersen senden uzaklaşıyorlar. En dürüstü, en çok seni sevdiğini söyleyen bile böyle. En azından çevremde bu kişiler var. İkiyüzlü olmaktansa susmayı tercih ediyorum çoğu zaman. "Bana sorma" diyorum, uzun uzun bakışıyoruz. Gözlerde bir korku, endişe gördüm mü "tamam ya, iyisin, güzelsin, hoşsun. Oldu mu?" diyorum. O kadar klişe laflar ki bunlar, sadece lafta kalıyor o yüzden. Hiçbir inandırıcılığı yok.:))

Daldan dala atlıyorum. Silmeyeğim bunları.:) Sonradan okuması keyif veriyor bana.:)

Sevgiler...

Cevap: planner'in Günlüğü
 

Merhaba.

Dalgalanmaların tavan yaptığı bir dönemdeyim. Kusura bakma günlük, sabahtan beri kendimi tutuyorum, kasıyorum hislerimi kelimelere dökmemek için. Olumsuz düşünmemek için kaç takla attım haberin var mı? Şu an bunları yazarken bir nebze rahatlıyorum ve halime gülüyorum. Bu ağrılar artık çok tanıdık, yine boğazımda bir yanma ama bu yanma biraz daha üst kısımda bugün. Tam gırtlağım, evet tam olarak yeri burası. Yanıyor, yanıyor ve yanıyor. Her duygunun bedendeki tepkisi farklı yerde. Bunu farkedebilmek de güzel tabi ki.:) Ne güzel avuntu ama...

Yemek yemek istemiyorum, aynı zamanda karnım acıksın da istemiyorum. Bu durumda ben hem yemek yiyemeyeceğim hem de açlık hissetmeyeceğim bir hastalığı çağırıyor mu oluyorum???

Yok yok. Şu anki halim iyi. Soyut şeylerle uğraşmak daha kolay. Bedenim hastalanırsa bununla başetmem daha zor olur herhalde.:)

Sevgiler.

Cevap: planner'in Günlüğü
 

günlüğün hayırlı olsun!

Cevap: planner'in Günlüğü
 

Merhaba.

İki gündür yazmıyorum hiçbir şey. Çünkü kendimi izliyorum. Acayip değişimler yaşıyorum, sözle anlatılır türden değil. Onları kelimelere dökemem. Sadece bariz bir şekilde farklılaşıyorum. Başkalaşım geçiren canlılarda ara bir evre vardır ismini hatırlamıyorum. O anı yaşıyorum sanki. Ne önde ne arkada, ne ileride ne geride. Tam ortada.:) Korkularım yerini meraka bıraktı. Bilinçli bir merak yönetiyor beni. Bundan gayet memnunum. Özümü hissediyorum. Kendimi buluyorum. Adım adım... Bu yol çok ama çok güzel. :)

Tüm yaşadıklarımı iyi ki yaşamışım, hiçbir şeyden zerre kadar pişmanlık duymuyorum. Evet artık çekinmeden söylüyorum, iyi ki varım, iyi ki yaşıyorum, iyi ki nefes alıyorum. :)

Herkese ve her şeye sonsuz teşekkürler. Yaradana şükürler olsun.

Sevgiler. kiss3 kiss3 kiss3

Cevap: planner'in Günlüğü
 

Tebrik etmek yanlış bir tabir olur. Yanlış kelimeler de yanlış sonuçları doğurur.

İlginize teşekkür ederim.

Cevap: planner'in Günlüğü
 

tebrik kelimesi arapça bereket kelimesinden gelir, mübarek olsun, kutlarım anlamındadır. madem beğenmediniz mesajımı siliyorum. selametle kalınız.

Cevap: planner'in Günlüğü
 

Açıklamanız için teşekkürler. Başka bir şeyi kastetmiştim.

Mesajınızı düzenlemeden önce keşke başkalarının lafına göre değil de kendi doğrularınıza göre hareket etmeyi seçseydiniz.