|
Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... Yeni bir günlüğe böyle iddialı bir başlık attım.(Eski günlüğümü kullanmak istemedim.) Çünkü artık tembellikten bıktım. Ayıkken bile uyuyor olmak bana karamsarlık ve mutsuzluktan başka bir şey kazandırmadı. Bir çok konuda yapabileğimin en iyisini yapamamış olmanın verdiği öfke beni çok yıprattı. Kendime kızdığım zamanlar çok oldu. Bunu belki direk yapmadım ama kendime zarar vererek bunu hissettirdim bedenime,ruhuma. Huzursuz bir ruh durumu ile uykumu kendime haram ettiğim gibi,uyurken aldığım iki büklüm (anne karnındaki cenin gibi)hal bedenimi de dinlendirmemi engelledi. Yıllar böyle geçip giderken,hayatımın bu şekilde devam etmesini istemiyorum ben. Bir şeylerin değişmesi gerek artık ve bunu gerçekleştirmek içinde o çok güvenli ,adeta yapışmış olduğum seyirci koltuğundan kalkıp, sahneye çıkarak korkularımla yüzleşmem, oyunu oynarkende elimden gelenin en iyisini yaptığıma inanmak istiyorum. Bunu kendi mutluluğum için yapmam gerek.Yoksa yüzümdeki hüzün hiç silinmeyecek. Değişim için bugün harekete geçiyorum.Moralim iyi ve kendime güvenimde var. Çünkü e ğer istersem hayatta herşeyi başarabilirim bunu biliyorum.Kendimi daha fazla harcamayacağım. Ve kendimi eksik bulduğum her konuda geliştirmek için harekete geçiyorum.Çünkü ben sıradan biri değilim. Kendimi hafife almam doğru değil. Bu günlüğü tutarken, zaman zaman açılış metnimi okuyabilecek olmam bana güç verecek. Değişim sürecim şuan, şu dakikadan itibaren başladı. 30 yıllık uykudan uyandım ve ayıldım yeni bir ben için. Günaydın hayat.. |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... İloscuk günlüğün hayırlı olsun. Harekete geçmek için kendini cesaretlendirmen çok güzell.. Ben de kısa bir süre önce senin gibi başladım değişim sürecine. Mesela benim de yüzüme yapıştığını düşündüğüm bir hüzün ifadesi vardı. Gülmek sanki eğreti gibi duruyordu yüzümde. Ama verdiğim kararları azimle uyguladım. Şuan mutluyum. Bir de birşey sormak istiyorum. Cenin gibi yatmayı ben çok severim. Bunun böyle özel bir anlamı mı var? |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... çok teşekkür ederim fatamorgana.Bir arkadaşım bir yerde okumuş.Anne karnındaki gibi iki büklüm halde uyumak o zamanlardaki gibi huzurlu olabilmek içinmiş.Ama ben araştırmadım,duyduğumu paylaşıyorum seninle.Tebrik ederim ayrıca. |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... Alıntı:
Verdiğin karardan dolayı,cesaretinden dolayı tebrik ederim. |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... günlüğün hayırlı olsun, mutlu haberlerle dolsun ::) |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... güzel bir günlük olacağına mutlu mutlu haberlerle dolup taşacağına eminim... takipçinim.. sevgiler... |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... Günlüğün hayırlı olsun canım blissyblissy mutlu haberlerle ve başarılarla dolsun happy6 yazdıklarından anladığım kadarıyla değişmek konusunda çok kararlı olduğunu anlıyorum...insan karar verdi mi herşey tamam demektir sevincli |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... Bu sabah güne tersliklerle başlamış olmama rağmen,günü kendimi iyi hissederek yaşayacağıma söz verdim. Güzel bir gündü.Ve hala devam ediyor.Asıl bundan sonraki kendime ayıracağım ve yatana kadar geçireceğim süre daha da önemli.Çünkü artık tembelliğe veda ettim. |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... iki gündür telkinleri dinleyemedim.Çünkü yatılı misafir vardı ve rahatsız olmamaları için açamazdım müziğin sesini.Ama bu tür durumlar arasıra yaşanılabilir.Ve sonraki günlerde dinlemeye devam ettiğim sürece sorun olmaz ,açık bir şekilde kapanır diye düşünüyorum. Bu aralar davranışlarıma,düşünce şeklime,neler hissettiğime daha fazla dikkat eder oldum.Bazen öyle olumsuz şeyler içimden söylediğimi farkediyorum ki,sonra kendime çeki düzen veriyorum.Bunun dışında affetme meditasyonunu da dinlemeye acil ihtiyacım var.Yakında düzene sokacağım.Kişisel gelişimim için ihtiyacım olan herşeye de neredeyse sahibim.Yalnız evimize sık sık birilerinin geliyor olması(ki genelde akraba) ve benim kendim için ayırmak istediğim zamanları birilerinin engelliyor olmasına bazen sıkılıyor,üzülebiliyorum.Tabiki gelecekler ve sevdiğim insanlar onlar ama zamanımın maalesef kısıtlı olması ,yapmak istediklerimi yapamıyor olmak beni strese sokabiliyor.Geç saatte de yapamıyorum çünkü uykuya dayanamıyorum fazla. |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... Ben uyumadan önce telkin listesini açık bırakıyorum. Sabaha kadar çalıyor. |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 04:14 AM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.