|
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... Aylar önceki halimi hatırladım iloscuk yazdıklarını okuyunca. Yanında çalıştığım birisinin bana çok güvendiği için bir işe önermesi sayesinde ikinci güzel bir işim olmuştu. Her iki tarafta çalışmaya başladım.Her iki tarafta benden oldukça memnundu.Ama bu memnuniyeti sağlamak için biraz kendimi paralamam gerekiyordu.Ordan çık oraya koş.Bİr yere git işleri hallet sonra diğer taraf için çalışmalar yap. Bi de daha mezun olmadan okulun son aylarında hemen çalışmaya başladığım için daha okulun yorgunluğunu atmamıştım,dinlenmemiştim bile.Bu yüzden bi süre sonra beni iyice sıkmaya başlamıştı durum. Bir ay sonra artık napsam diye düşünmeye başladım.Farklı sebepler dolayısıyla da zaten psikolojim pek sağlam değildi.O halde tüm bunları sırtlamak zordu. Düşündüm.Eğer kalırsam ilerde çok iyi para kazanabileceğim bir iş için yeterli tecrübelerim olacaktı birkaç sene içinde.Çok sözü geçen bir insandan güçlü bir referansım olacaktı. Ama farkettim ki severek yaparım dediğim işi o kadar da sevmiyormuşum.Bunu tecrübe etmeden göremeyecektim.Denedim ve gördüm. Tabi bunu senin sıkıntısını yaşadığın gibi insanlara anlatmak var.Birkaç gün yapamadım.Ama sonrasında dedim ki burda önemli olan benim.Zaten bu işi sevmeyerek yapmaya devam edersem bu onların da kötülüğüne olacak çünkü verimlilik düşecek bir süre sonra.Ayrıca burda olmak isteyen bir sürü insan var dışarda, tıpkı senin düşündüğün gibi.Bu işi benden daha çok severek yapacak insanlar çıkar,inşallah çıksın da. Ve söyledim.Tabi o insanlar biraz bozuldular.ÖZellikle beni diğer tarafa da öneren kişi.Onu mahçup ettiğimi bile söyledi bana.KEndi çapında haklıydı.Ama o an yapabileceğim en iyi şey oydu bence.Onlar ne düşünürse düşünsün umrumda değil.Ben onlara durumumu anlattım ve çıktım.Tüm sonuçları göze alarak.Ve şuan çokta rahatım.İyi ki çıkmışım diyorum.Herşey bir tecrübe.İnsanız biz.Bir gün önce çok heyecanlı hissetiğimiz bir şey için ertesi gün kolumuzu bile kıpırdatasımız gelmeyebiliyor.Makine değiliz.Zamanla duygular düşünceler değişebiliyor. Yaptığımız şey her zaman diğerlerini memnun etmeyebilir durum ne olursa olsun.Sen sezgilerine duygularına güven. Ben tüm bunlar sonucunda kendimi daha iyi tanıyabildiğim için mutluyum.Daha iyiyi bulabilmem için bir basamaktı o işler. Biraz uzun oldu ama:) En mutlu,huzurlu olacağın kararı alabilmen,kendini herdaim destekleyebilmen dileğiyle. |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... Eski işyerime değil,eski işime döneceğim Yeshappy.Phantomm yazına cevap yazacağım.teşekkürler. |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... Alıntı:
|
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... yapılan iş kadar o yerin mekanı ve arkadaş ortamı da çok önemli gerçekten...mesai arkadaşlarıyla ilişkiler iyi değilse iş ne kadar zevkli olursa olsun insanın hayatını cehenneme çevirebiliyor...iş tecrübemden biliyorum bunu... böyle birşey olmasa bile mekanlarda yapılan yanlış ve bilinçsiz dekorasyonlar da bulundukları yere içkarartıcı bir hava katabiliyorlar...mesela fastfood restoranlarında duvarları özellikle kahverengi yapıyorlarmış ki müşteri yiyeceğini hızlıca yiyip sıkılıp çabuk çıkıp gitsin diye... aradaki farkın ayrımına varmış olan çok güzel bir ipucu...yani işin kendisinin değil de başka faktörlerin sıkmış olmasını anlaman....ailen de senin mutlu olmanı isteyeceklerdir...ilk başta maddiyatı düşünerek karşı çıkabilirler ama ilk önceliklerinin evlatlarının mutluluğu olması gerektiğini de inkar edemezler...konuşmanda bu ipucunu kullanabilirsin..yani çalışıyor olmak değil de mutlu bir şekilde çalışıyo olmanın önemini söylersin..çünkü ömrünün 3 te ikisi orada geçiyor... y789 |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... Phantomm yorumun için çok teşekkür ederim.Gerçekten benimkine benzer bir durum yaşamışsın.Biliyorum önemli olan benim ne hissettiğim,benim ne düşündüğüm bu konuda.Kimseyi takmamam gerek.Aslında daha özel detaylarda var ve bunlarda iyice çekinmeme neden oluyor..Bakalım nasıl gelişecek. |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... imported angel ailemi ikna ettim sayılır.Babam hiç karışmaz benim kararlarıma:)Senin babanın tam tersi sanırım.Ama annem müdahale eder.Ona da gerekli açıklamayı yaptım anladı beni sanırım. |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... Alıntı:
Bir haftadır yazmıyorsun. Halen eski işyerindemisin? Oldukça stres yaptığını yazmıştın günlüğünde.Sanırım biraz erteledin. Üstelik bugün haftanın son günü yada yarın da var. Bence hafta sonu en azından haftanın dökümü anlamında yazarsan bizde merak etmemiş oluruz. Yaz lütfen. Bende sizleri okuyarak günlük yazma alışkanlığı edineceğim. En azından daha tecrübelisin burada. Ayrıca telkinleri dinlemeye başladığınıda yazmıştın,şimdi tekrar günlüğüne bakmadım ama öyle hatırlıyorum. Geceleri dinleyemediğinden yakınmıştın. Selamlar |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... Pinnkocuğum herhangi bir değişiklik yok o nedenle yazamadım. İşle ilgili gelişme yok.İlgili kişi çok yoğun ve müsait olamadığı için görüşemedik.Hatta cuma günü işyerine bile gelmedi. Aslında kısa bir süre daha çalışırsam çok iyi olacak.Çünkü maddi olarak ailemden herhangi bir destek talep edemem.En azından ekstra çalışacağım sürenin maaşı ile bazı masraflarımı karşılayabilirim ve kendimi daha iyi hissederim.Ama gönlümden geçen hemen ayrılmak.Maddi durumumu tekrar gözden geçirip ona göre karar vereceğim bugün.Devam edersem bir süre daha bu işyerine ve insanlara katlanmak zorunda kalacağım.Dayanırım aslında çünkü geçmişte daha kötü günler yaşadım önceki işyerlerimde. Telkinleri gece dinlemeyi seviyorum ama laptopdan dinlediğim için fanın ara sıra yaptığı ses beni çok rahatsız ediyor.Dolayısıyla bazen ara vermek zorunda kalıyorum.Ama farkettiğim bir şey var gündüz dinlemek daha etkili sanki.Çünkü gündüz dinlediğimde mide bulantısı hissedebiliyorum. Bugün ufak tefek çekim yasası denemelerim oldu.Çok önemli şeyler olmadığı için bahsetmeyeceğim.Ama kısmen başarılıydım. Kendimi çok iyi hissetmiyorum bu aralar.İçimde dolduramadığım bir boşluk var.. |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... Belki de kararsızlık neden oluyordur o içindeki boşluğa?Bu olaydan başka şeylere odaklanabiliyor musun?Yoksa sürekli kendini bu olayı düşünürken mi yakalıyorsun? "Ne yaparım?" düşüncesi varsa kafanda, muhtelemen şuana odaklanamıyorsundur o yüzden yaptığın şeylerden bile tat alamıyor olabilirsin. |
Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... .. .. Merhaba Geçen mesajdan bugüne bir hafta olmuş,yanlış anlama hergün bakıyorum günlüğüne yeni mesaj varmı diye. Umarım boşluk olarak değerlendirdiğin yaşamdan geri kalmışlık adına değildir. Eğer öyleyse her şey telafi edilebilir. Neleri nasıl telafi edebilirim? bu soruya odaaklanabilirsin? Yada yaşamında insanlar var mutlaka. Daha iyi bir iletişim kurmak için ki bu kendini daha iyi anlatmanı ve daha açık anlaşılmanı sağlayaktır. Sonuçta insanlarla bizde anlaşabilir olacağız. Şİmdilik bu kadar yazıyorum. Saygılarımla sevgilerimle. Hoşçakal. |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 02:25 AM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.