Cevap: Salvamea'nın Günlüğü
 

Evet dalgalanmalar gerçekden daha yorucu oluyor,of başamı dönüyorum hepsi bir kandırmacamıydı yani diye kendinle savaşıyorsun ama sanki daha güçlüsün bu savaşda çünki eskiden kabullenilirdi yenilgi şimdi biz güçlendikçe korkularımız daha bastırıyor ben geldim hadi kork yineee diyor.Biz güçlendikçe o daha bir güçle bastırıyor ,bu sefer yorulan o olacak biz değil :)))

Cevap: Salvamea'nın Günlüğü
 

Dalgalanmaları ruhun bütün acıları dışarıya püskürtmesi olarak görüyorum

ben,sorunlar dışarıya çıktıkça daha çok güçleniyoruz ve eskisi gibi "zayıf"

olmuyoruz.Sabırlı olmak lazım savaşı kazanmak için :)

Cevap: Salvamea'nın Günlüğü
 

Bazen çok sinirliyim bazen çok coşkulu ...

Dağ tepe hoplaya zıplaya dolaşırken birden pençelerimi çıkarıp

hırçınlaşabiliyorum ki çok tehlikeli oluyorum o zamansevincli

Tepkilerim daha net kızarsam,kırılırsam direkt söylüyorum yok o kırılır bu

üzülür diye kendimi frenlemiyorum.Kalabalık bir ortama girdiğimde daha

rahatım,yüzüm kızarmıyor,titremiyorum.Sorular soruyorum ki bu benim için

önemli bir adım çünkü genelde bana anlatıldığı kadarıyla yetinirdim,soru

sormazdım hata yapmaktan korkardım.1 ayda bu kadar değişiklik süper sevincli

Arada sinir bozukluğu olması çok normal herşeyin hemen sütliman olmasını

beklemiyordum zaten.Herşeyden önce insanız yahu sürekli sırıtarak

gezemeyizki .

Olumlama,çekim yasası,içsel konuşma vs.. konularında çok tembelim kabul

ediyorum, sadece telkin dinleyerek olmaz takviyeler lazım. En kısa zamanda

başlayacağım öyle umuyorum .

actionsmile

Cevap: Salvamea'nın Günlüğü
 

eveeett ::) bende öyleyiiim :) izinsiz yazıyorum afedersin arkadaşım ama bende böyleyimm :) çevirebiliyorum, kötü halleri iyileştirebiliyoruuuum :) sevincli herşeyin enn güzeli, enn iyisi seninle, senin yanında olsuuunn :)

Cevap: Salvamea'nın Günlüğü
 

Ne demek arkadaşım istediğin zaman yazabilirsin sevincli

Teşekkür ederim .Mutlu Kal.actionsmile

Cevap: Salvamea'nın Günlüğü
 

Küçükken soru sorarlar ya çocuklar "anneeee bu ne?" "babaaaa bu neden

böyle?".Benim sorularım olmadı çocukken,herkes oyun oynarken ben

evimizin merdivenlerine oturup izlemeyi tercih ederdim. Ya da bana devasa

görünen ağacımızın yapraklarına bakıp hayal kurmayı severdim.Küçüktüm

ama kocaman bir beynim vardı,bilirdim ben farklıydım,kuzenimin

kıskançlıklarına,onun bunun yabani demelerine sesimi çıkartmazdım.Konumuz

bu değildiki yine başa döndüm :( Affetmeyi başaramıyorum,hergün eski

anılardan biri çıkıp geliyor bu da suçlu diyorum hükmünü

veriyorum.

Çocukken sorular sormazdım diyordum değil mi ? Şimdi küçük çocuklar gibi

sorular sormaya başladım sevincli Çok komik "anneeee bu kim?" ,"anneeee

neden bu böyle?" "anneeee seni seviyorum" ,"babaaa ne olacak bu

memleketin hali ?" ....herkesin içine baygınlık geldi farkındayım sevincli

Babama sevgimi göstermekte hiç sorun yaşamadım bu zamana kadar ama

anneme karşı tuhaf bir mesafem olmuştu ama artık öyle değil,babama

gösterdiğim sevginin aynısını annemede gösterebiliyorum.

Yaşadığım bazı değişimlerin adını koyabiliyorum ama bazılarını

adlandıramıyorum...Neyse velhasıl güzel değişimler bunlarsevincli

Değişimimiz bol olsun.actionsmile

Cevap: Salvamea'nın Günlüğü
 

Cevap: Salvamea'nın Günlüğü
 

Gözlerim parlıyor,daha kendine güvenliyim evet çok güzelde bu dişleri

sıkmak ne oluyor anlamış değilim.Telkinleri dinlemeden önce hiç böyle bir

sorunum yoktu ama şimdi sabahları uyandığımda dişlerimi sıktığımı

farkediyorum hatta telkinleri dinlerken de bazen dişlerimi sıkıyorum,vardır bir

açıklaması mutlaka değil mi ?

Cevap: Salvamea'nın Günlüğü
 

içindeki tutsak dışarı çıkıyor bence, bilinç altın da hayırr gel buraya çıkamazsın. Olumlu, güzel hayata adım atmıcaksın işte diyor ;) Ama sen he heh artık çok geç diyorsun. Serbest bıraktım bile ;)

Cevap: Salvamea'nın Günlüğü
 

y789Ben telkinleri dinlemeden önce kendimi sık sık dişlerim isıkarken yakalardım gün içinde ,bende telkinlerden sonra artık sıkmadığımı fark ettim blissy