[Silvara]

Kesinlikle evet ayşe ya süper demişsin. Hiçbir zaman "oh çocuğuma hakkettiği ilgiyi sevgiyi verdim içim rahat " diyomurum bende. Hep hayıflanıyorum, hep suçluluk duyuyorum. Hep korkuyorum benim yüzümden kendine güveni olmıcak, benim yüzümden insanlarla iyi iletişim kuramıcak, büyüdüğünde beni sevmicek felan diye. Suçluluk duygusu ve annelik ortak gidiyor sanki :P
Şimdi anneme çüçek kızıma da kırılan sut bardağı yeni bardak aldım. Öyle rahatlatcam kendimi. Ama var ya bu pisikologlar felan insanı tam paranoyak yapıyor valla. Bardak aldım şimdi sürekli birşeyler alıyorum diye çocuk hiçbişiyden mutlu olmayacak diye korkuyorum.
Benim işimde bir arkadaşımın olayına benzedi. Anlatayım da gülümseyelimbiraz bu trajikomik olaya :
cok samimi bir kız arakdaşım bir süredir hayıflanıyor - 7 yaşında oğlu var- çocuk çok pimpirikli felan diye pisikoloğa götürüyor. 3- 4 seans sonra pisikolog arkadaşıma diyor ki "salı günü saat 15.30 da bekliyorum sizi diyor" benim arakdaşımda diyor ki " ama benim çocuğun okulu var o saattee hafta sonu gelsek" pisikolog buna bakıyor " bende o yüzden çağırdım sadce siz gelin. çocuğunuzun birşeyi yok sizde pisikolojik sorunlar var. sizle yapalım seansları, çocuğun gelmesine gerek yok" diyor.
Bende oyla olcam yakında sanırım :P