siyah inciler

[siyah]

Hüzünsüz Sonbahar
Dışarda yağmur yağıyor. Yerler ıslak yüreğimde ince bir sıkıntı birazdan geçecek inşallah. Az sonra öğle tatili başlayacak kızyurdunda sıcacık bir çorba...
Kendi işyerimizde yemek yemiyoruz burası çok soğuk çok sıkıcı herşey çok ağırbaşlı yurtta sarı örtüler içimizi ısıtıyor enaz çorba kadar.
Çok uzun zamandır bukadar tat almamıştım mevsimden sonbaharmı kaldı diyeceksiniz aylardan aralık ama benim için sonbahar... Hepimize iyi günler

Hoşgeldin siyah...
Gerçekten güzel bir sonbahar yada kış:)
Mevsimlerimizin her daim güzel geçmesi dileğiyle bir hoşgeldin kahvesi göndereyim dedim

[siyah]

Ben ve hayat beklentilerim hayal kırıklarım üzüntülerim dramlarım vazgeçemediklerim, vazgeçmeye kıyamayıpda yolumu ayırdıklarım. Acıya aldırmadan devam ettim yaşantıma... Yaralarımı kanatmak gerekiyorsa kanattım... Yaralarıma tuz bastım defalarca yinede tüm gönlümce sevmeye devam ettim platonik sevdaları....
Onurlu olmak çok önemliydi benim yaşantımda o yüzden affedemedim aldatanları yalan hayatlar yaşamaktansa vazgeçtim sevdadan sevdasız bir birliktelikte buldum sevgiyi... Aşkın yerine sevgiyi saygıyı, güveni huzuru koymak zor geldi bana haksızlığa uğramış gibi hissittim kendimi... Her kötü günümde yanımda buldum sevgiyi sevgiyle dolu insanı...Altı yaşına kadar babannem vardı yanımda, ben babannemin yanında sakindi hoşgörülüydü... Kedileri vardı bolca Çok severdim babannemi ve kendimi. Biribiriyle altlı üstlü iki gecekondu altta babannemin evi yukarıda bizim ev kardeşlerim, annem ve babam ama benim evim aşşağısı babannemin yanı.... O sene babannem öldü ben ve kediler dağıldık. Hastayken bile nekadar esnekti...
Yukarısı kardeşlerim annem babam ve ben okul başladı herkes çok başarılı bir öğrenci olacağımı söyleyip dururken nekadarda vasat bir öğrenciyim...
Evi sevmiyorum burada yaşamayı sevmiyorum annem çok sinirli akrabaları çok kaba sanki hafızamı kaybedipte düşmüşüm bu eve..... Ne işim var burada ....
Üçüncü sınıftayım semt değiştirdik varlıklı mahallede varlıksız yaşam... Öğretmenimi çok seviyorum...Hepimizi tek tek seviyor. Annemden çok korkuyorum çok donup kalacak kadar...
Ortaokuldayım içime kapanmışım çok kitap okuyorum kütüphanede zkitap bırakmıyorum. Kitaplarla tanıştım.
Lisedeyim varlıklı semtten varlıksız semte liseye gidiyorum benim olmamam gereken bir yer burası tek tük ardadaşım var. İnsanlar genellikle benimle dertleşiyorlar eylenceli değilim... Ağır abla
Üniversite, hayal kırıklığı beklentilerin çok fazla sonuç istediğim gibi değil. Çok üzülüyorum benden başka kimse üzülmüyor
Kimsenin böyle bir beklentisi yok. Ev çok kalabalık annemin akrabaları, yeni akrabalar çok rahatsızım...
Vs Vs Sizleri sıkmak istemem sadece hayatamın bir bölümünden bir kesit vermek istedim. Nekadar sevgi dolu insanlarla kesişmiş yaşantım tesadüf demek istemiyorum tesadüflere inanmıyorum artık. Hayat ve hayatın hazırladığı senaryolar var ... Hayatım boyunca yol yöntem aradığım dramlarım var bunun yanısıra hayatın bana sunduğu çok özel insanlar var. Hep bir yol arıyorum hayattaki sıkıntılardan sevinçlere geçebilmek için hayatı benim ve çevremdeki insanlar için daha yaşanabilir ve mutlu kılabilmek için. Yaşantıma iyi insanları iyi yürekli iyi ruhlu gelişen geliştiren insanları çekmek istiyorum. Hepimize iyi günler.

[siyah]

Telkinler ve Hadi canım sende

Hadi Canım Sende
Yıllar önce bir platonik aşk yaşanmış Adam (yokcanım delikanlı üniversite öğrencisi) fakir ama onurlu genç, genç kızın ruh eşi olduğuna inandığı adam.... Geri dönmek zorunda kalmış memleketine bir not bırakmış genç kıza ve gitmiş. Çünkü kalamazmış birşeyler isteyemezmiş kimseden dedim ya ruh eşiymiş genç kızın. Çok benzerlermiş birbirlerine Dünyalar başına yıkılmış genç kızın tövbe etmiş aşka ve meşke. Türk filmindeki şartlara sahip değilmiş kendini ne sahnelere vurabilmiş, nede içkilere...
Acısı azalınca yine aşık olmuş genç kız fakir ve onursuz bir adama (adam öğrenciymiş ama delikanlı değilmiş) Biryere bağlayamamış birşekle sokamamış genç kız bu ilişkiyi adam sadece kendi şartlarını iyileştirmek istiyormuş ve onursuzmuş. Daha sonra genç kız bağrına taşbasmış bırakmış fakir ve onursuz genci... Çünkü gençkızın çok fazla kuralı varmış derken
aradan yıllar geçmiş bu yıllar içinde sık sık düşünmüş genç kız yaşananları aşkımı yaşamalı, kurallarımı diye... Birden yeniden bir değerlendirme yapmış demişki. "Birinci genç için bir açıklama yaparak veda etmeliydi bana ", İkincisi içinde demişki kendine "Kurallar olmadan yaşamak üzerdi seni"
Sonra fakir ama gururlu aynı zamanda çalışkan bir insan çıkmış karşısına onunla bir hayat kurmuş kendine... Belki hayatı sindire sndire yaşamaktı sonuncusu, adım adım yol almak.... Kısacası garantici iseniz ayağınızı yerden kesemeyenlerdenseniz böyle bir yolculuk yapıyorsunuz. Hepimize iyi günler

[shamanic]

siyah canımm

ben en çok sonbahar'ı seviyorum...


ben en çok sonbahar'ı severim.
ben en çok baharın sonunu severim.
ne kış kadar üşütür sonbahar
nede yaz kadar yakar içini.
hep bana yakındır çünkü sonbahar,
hep benden yanadır, bana döker için.
yapraklar bile iple çeker gelişini toprağa değebilmek için.
hele kuşlar, onlar bile yolunu gözler sevdiğine kavuşmak için.
sonbahar gelsede göç etsem sevdiğimin yanına diye.
güneş kendi halinden memnun zaten her zaman. o hep aynı ısıtır.
ama sonbahar bunun adı. onuda kandırır. çaktırmadan...
ben en çok sonbahar'ı severim.
yaz da güzeldir...
kış da beğenir kendisini bazen.
o bahar yokmuuu. aklı sıra kafa tutar sonbahar'a...
ama dedim ya ben en çok sonbahar severim...
çünkü; ben seni sonbaharda tanıdım........


uğur köroğlu nun dizeleri

[siyah]

Günaydın
Okuduğum kitabin bir paragrafını paylaşmak istiyorum.
Düşünün: Hayatınız değişmeli mi, değişmemeli mi? Değişmeli ise, hangi yönde değişmeli ? Tam olarak neler değişmeli? Ne kadar siz değişmelisiniz, ne kadar çevreniz değişmeli? Çevrenizdekiler değişmese dahi sonuç almak için ne yapmalisiniz?
ve başka bir paragrafta şöyle devam ediyor
Hepimize iyi günler.

[siyah]

Neler İstiyorum Hayattan
Yenibir yıl, geçen yıllar sıralanan istekler, içimde bir ağırlık yüreğim kapanmış sevgilere yoğun bir hüzünle kaplı gözlerim. Vücudum ağır sanki çamurla kaplanmış hareket ettikçe ağırlaşıyor yinede beynimde bir oda var binlerce mum yanıyor aydınlık içinde orada coşku yaşanıyor ruhum orada eğleniyor, kutlama yapıyor, çok seçici,, çok zarif, çocuk saflığında çocuk coşkusunda, riski seviyor, heyecanı seviyor, mutlu olmayı mutluluk katmayı seviyor. Hemen yanında küskün ben depresyondan katılaşmış parmağını oynatmaktan korkan, bir liste yapmış kendine güvensizliklerle ilgili sırtını dayamak isteyen birlerine suçlayacak birilerini arayan, selamlaşmaktan korkan...
Bu gün ne istiyorum,
1) Önce sağlık
2) Yaşama sevinci, hayata bağlanmak
3) Bolca dost istiyorum (arkadaş seçmek seçmek benim için önemli artık yaşantıma değerler katacak insanları yaşantıma çekmek istiyorum. Eskiden değersiz ben'e yakınlık gösteren herkeze tutunmak isterdim. Kim ve neolursa hemen anlatırdım sıkıntılarımı hiçbir süreç işlemeden sererdim kendimi, acılarımı tartmadan düşünmeden açardım. karşı taraftan bir saldırıya ugradığımda tuzla buz olurdum. Şimdi arkadaş değil dost istiyorum. Kalbi dolu beyni dolu yaşantısına hoşgörüyü sevgiyi katmış insanları çekmek istiyorum. Çekim yasasını işletecekse ben bir mıknatıs olmak isterim İyi insanları kendime çekmek için.

[siyah]

4) Birdeee para istiyorum çok para ne için mi ? Yeni bir hayat kurmak için yılllarca hep hayalini kurduğum birşey var kendi işimi kurmak (riskmi evet ama aynı zamanda kendini bulmak) yeniden oluşturmak, oluşturduğun birşeyi pazarlamak vs.....
Yeni yılın hepimize birsürü umut getirmesi dileğiyle. Biraz erken bir yazı belki ama ben bu yılı gerçekten erken kutlayacağım. Çarşıda yeni yıl süsleri içerisinde dolaşıp hüzünsüz bir kutlama yapacağım. Hımmm keşke demeden sahip olduğum herşeye şükredip yaşadığım olumsuzluklarında hayatıma kattıklarını görererek....
Belki ailemle bu kadar yoğun bir çatışma yaşamasdım belki kendi kurduğum aileye bukadar değer veremiyecektim. Tüm kendimde gördüğüm yetersizliğe rağmen ben reddedile reddedile ögrendim. Kendi küçük ailemi kabul etmeyi.....
Ben bu yıl bayramıda kutlayacağım "Her bayram öncesi alarma geçer benim bilinçaltım hastalanır yatağa düşerim" aslında bilirimki bu bilinçaltımın beni koruma yöntemidir. Böylece saldırıdan kurtarırım kendimi ama gerçekten o kadar yoğun hissederimki bu ağrıları bir rol yapma değildir bu....
Kendini korumadır bu bilir bildiğim için daha çok ağrır her yanım....
Yine de bayramıda kutlayacağım, yeni yılıda
Hepimize iyi bir gün diliyorum.

[shamanic]

http://www.youtube.com/watch?v=kB5gK...eature=related

dost bildiklerim


sanırdım gündüzdü onlarla gecem
içimde ümitti dost bildiklerim
ne zaman yıkılıp yere düştüysem
bırakıp da gitti dost bildiklerim

hepsi varken baharımda, yazımda;
kışın bir burukluk kaldı ağzımda
seneler senesi oysa gözümde
cihana eşitti dost bildiklerim

nerede o sözlere kandığım günler?
her gülen yüzü dost sandığım günler
acıdan kahrolup yandığım günler
ta canıma yetti dost bildiklerim

meydana çıkalı asıl çehreler
aydınlanmaz oldu artık geceler
yalanlar tükendi, indi maskeler
birer birer bitti dost bildiklerim

korkar oldum bana dostum diyenden
yoksa yok olandan, varsa yiyenden
ne onlardan eser kaldı ne benden
beni benden etti dost bildiklerim

ümit yaşar oğuzcan her ne kadar böyle dese de

dostlar ırmak gibidir der can yücel de

kiminin suyu az, kiminin çok

kiminde elleriniz ıslanır yalnızca

kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya





ınsanlar vardır; üstü nilüferlerle kaplı,

bulanık bir göl gibi...

ne kadar ugrassanız görünmez dibi.

uzaktan görünüsü çekici, aldatıcı

içine daldıgınızda ne kadar yanıltıcı....

ne zaman ne gelecegini bilemezsiniz;

sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz!



ınsanlar vardır; derin bır okyanus...

ilk anda ürkütür, korkutur sizi.

derinliklerinde saklıdır gizi,

daldıkça anlarsınız, daldıkça tanırsınız;

yanında kendinizi içi bos sanırsınız.



insanlar vardır, coskun bir akarsu...

yaklasmaya gelmez, alır surukler.

tutunacak yer gostermez beyaz kopukler!

ne zaman nerede bırakacagı belli olmaz;

bu tip insanla bir omur dolmaz.



insanlar vardır; sakin akan bir dere...

insanı rahatlatır, huzur verir gönüllere.

yanında olmak baslı basına bır mutluluk.

sesinde, görüntüsünde tatlı bir durgunluk.



ınsanlar vardır; çesit çesit, tip tip.

her biri baska bir karaktere sahip.

görmeli, incelemeli, dogruyu bulmalı.

her seyden önemlisi insan, insan olmalı...

insanlar vardır; berrak, pırıl pırıl bir deniz.



bosa gitmez ne kadar güvenseniz.

dibini görürsünüz her sey meydanda.

korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda.

içi dısı birdir cekinme ondan.

her sözü içtendir, her davranısı candan...


mevlananın dediği gibi her dost dediğimiz aslında başka bir ben..
önce kendimizi bulmak gerek.. dostluk nasıl olsa kendiliğinden gelecek...


dostum, ben senim, sen de bensin....
kendini birakip da gitme kendinden,
kendini baskasi sanip da sürme kapindan....
gölge gibi senden hiç ayrılmayan biri varsa o da benim; dostum,
kendi gölgene çekme kendi hançerin

mevlana...

sevgiler...


arzu ettiğin güzel dostluklarının hayatında bolca olması dileğiyle

[siyah]

tam 12 yıl önce bu gün

Pencerenin önünde bir çek yat açılıp yatak yapılmış tüm gün orda yatıyorum... Önce oh bee iki ay raporluyum yapmak istediğim herşeyi yaparım diyorum. Önceleri bolca kitap okuyorum... Sonra sıkılmaya başlıyorum öyle bir an geliyorki istesemde okuyamıyorum.... Televizyon seyretmeye başlıyorum... Tüm kadın programları pembe diziler bir zaman sonra biliyorum hangi saatte hangi program var... Sonra sıkılıyorum herşeyden sıkıldıkça uyuyorum uyudukça sıkılıyorum...
Keşke dışarı çıkabilsem diye düşünüyorum....
Sadece dışarı çıkmak, belki bir markete gitmek, markete gidebilen insanlar nekadar şanslı...
Rapor süresi uzatılıyor ben pencerenini önünde yatıyorum hiç kıpırdamadan televizyon seyretmiyorum, kitap okumuyorum, artık kim nezaman neyapar biliyorum sabah yedi birazdan apartmanın kapısı hızla çarpılacak telaşma komşu kapı numarası 9, birazdan 8, devam ediyor kim ne yapsa biliyorum artık....
Kim öksürse biliyorum... Gün boyunca uyumaya çalışıyorum telefonu yanıbaşıma alıyorum kim nezaman arayacak ve ne diyecek biliyorum.... Artık sinirlerim iyice bozulmaya başladı..... Gece 3'e kadar uyumadan bekliyorum. O zaman televizyonda "Televizyon Çocuğu" diye bir program var onu seyrediyorum arkasından çöpçülerin gelip çöpü alması gerekiyor. Hergece 3'de gelip çöpler alınıyor. Bazen gecikiyorlar.... Ben ağlıyorum çöpçüler geciktiğinde engel olamıyorum kendime hıçkıra hıçkıra ağlıyorum... Terkedilmek gibi, aldatılmak gibi çöpçüler çöpleri almıyor.
Biryıldır pencerenin önünde yatıyorum. Çocuklar top oynuyorlar. Topu aşşağıdaki dükkanın demirlerine çarpıyorlar. Uyurken beynimi sanki demirle dövüyorlar. Kızıyorum nanik yapıyorlar. Artık gündüzleri uyumuyorum sadece kornejin ucunu seyrediyorum. Bazen saatlerce seyrettiğim oluyor. Gün bitmiyor. Geceleri uyuyorum artık, çöpçüler içinde ağlamıyorum. Dizi filimlere ağlıyorum...
Sabahları geç kalkıyorum uyandığımda baş ucumda birkaç topkek ve meyve suyu buluyorum... Bazen çorba getiriyor eşim bazen akşamdan birşeyler hazırlıyor. Diyeceksiniz ki eeeeeeeeeeeeeeee
Hepimize iyi günler dilerim