[candy1]

merhaba günlüğüm, bundan sonra hergün birliteyiz, hep bir günlük yazmak istemişimdir, çoğu zaman da denedim, hatırlıyorum 9-10 sene önce bişeyler karalamaya başlamıştım kendime ait bir defterim vardı, başarmak istediklerimi, korkularımı,pişmanlıklarımı herşeyimi yazmaya başlamıştım, kendimi takip gibi birşeydi, motive ediciydi benim için, ama bi süre sonra ya biri okursa korkusuyla yaktım, daha sonra birkaç kere daha denedim yine aynı korkuyla bıraktım

şimdi tekrar deniyorum

telkinleri dinlemeye başlayalı bir gün oldu, dün gece telefonuma yüklediğim mp3 ü kulaklıkla dinledim, ama telefonun sarjı bitmişti ne kadar süre ile dinleyebildim bilmiyorum, bugünde sabahtan beri aralıksız dinliyorum,
sabah alarm sesiyle değil kendiliğimden uyandım, yorgun hissetmiyordum kendimi, evden çıktım servisi bekledim, servise binerken kendimi hep rahatsız hissederdim, sebebini bilmiyorum, insanların bakışlarından rahatsız olurdum, ama sanki bugün öyle değildi, daha bi güvenli hissettim kendimi,
özgüvenim yerine geldi sanki, bir günde bu değişiklik olabilirmi bilemiyorum, belkide sadece psikolojik, ama ben telkinleri dinlemeye devam ediyorum, bi ara içimden bir ses ne yapıyorsun bu ne saçmalık böyle şeymi olur dedi, inancım kırılır gibi oldu, ama ben dinlemeye devam ettim,

insanlarla konuşurken ezilip büzülen, söylediğimi kendim bile zor işiten biriyim ben, bu denli kendime güvenim yok, hep imrenmişimdir şöyle gürül gürül akıcı konuşan insanlara, bende öyle olmak istiyorum,

ha birde şu tembelliğimden kurtulmakistiyorum, üzerimdeki uyşukluk hali bir gitse kimse tutamaz beni artık