o kadar karmaşıkki hayat bır o kadar da kolay...yapılması gereknler acaba gercekten olması gerekenlermi?yanı tamam bır mucıze beklemıorum hayattan evt kendımı değiştirmem gerekıo bılıorum ama ya değiştirmem gerekmıosa?ya tekrar hayal kırıklığı yaşarsam?belkıd eyaşamam...hayat cok tuhaf bır yandan guzle bır yandan tuhaf ve sevımsız...ama yaşamalıyız...hayatımd ahep cok mutlu olduğumda gercekten coook mutlu olmuşumdur ve bır yandan korkmuşumdur..bunun sonu bole bıtmez dıe ve bıtmemıştir..şimdide sankı hep bole mutsuz gecıcek gıbı gelıo..acaba gercekten oylemı olacak?anlık bı ınsanın duşuncelerı nasıl değişebılır?boyle basıtce?sanırım akıl sağlığımı kaybedıorum...gurur ve saygınlık uğruna..aslında aşk acısı falan değil benımkı..sadece adını koyamadığım bır burukluk var kalbımde duzeltemıorum...allahım yardım et..

olmuyor olmuyor....sanırım bu sitenın en becerıksız ve hayatla bağlarını koparmış kişisi benım:(

hayat bazen ne kadar güzel bıtmesını ıstemedığımız günler bazende gelmesin die hatta olmasın die yataktan cıkmak ıstemedığımız sabahlar..ıkısı arasındakı ınce cizgiii.yada uykusuz tavana baktıgımız geceelr.ama bır gercek varki herşey gecio.herşey bitio.sorun bıtenı tekrar yenıdne başlatmakta..ve gıdneın arkasındna pişman olmamakta...o kaar ruhsuzum ki..sadece yuruorum..işimi yapıorum robot gibi...mutluluk ve haz yok.hıcbışeye acıkınca yemek yıyorum..uyuyorum yorgunsam..sohbetınden hoşlanmadığım kişilerle de ıkı laflıorum gerektıkce...olay bu işte benım hayatım..evet ınsanın elınde ama yolu bılmek lazım...nasıl davranılacagını ınsanlara guvenmek lazm..kendıne guven sevmek lazım..lazım lazım lazım.......bıktım yaa.ii geceelr..........

oluor olacak....olacak...mutluyum...mutluyum.....sağlıkl ıyım.....mutluyum....................:D

her ne kadar sorunlar yaşasamda artık yavaş yavaş gucumu topladığımı hıssedıorum sanki..içimde ufak ufak bışeyelr yeşermeye başladı.umarım yeşermışken bıtmezler..

hayat çok tuhaf....elımde sıhırlı bır değnek yokki..anıden herşeyı düzelteyım..herşey guluk gulıstanlık olsun super duzelsın..harıka devam etsın...olay bızde bıtıor..herşey bızd ebıtıo..o yuzden duşebılırım ama asla surnerek değil uztumu başımı temızleyıp tekrar kalkarak yolummadevam etmelıyım..allahım bana ve aynı durumda olanlara güç kuvvet ver.

olmuyor arkadaşla rolmuyor..........

Sevgili the desert

Bu konularda belki cok tecrubel degilim belki sana sunu yap bunu yapma diyemem...Bildigim bir gercek var yasanmıslıkla ilgisi olan yasadıgımız her sey ıyı veya kotu bunları gercekten biz kendi dusuncelerimizle hayatımızın icine cekiyoruz.

Ben bu siteden bir arkadasıma bahsetmistim ki bu arkadasım genc yasta esini kaybetti.İlginc olan ise esinin babası da aynı yaslarda hayatını kaybetmıstı.Kayınvalidesi ve 3 cocuguyla yasayan bu arkadasım senelerce kayınvalidesinin agladıgını ben cocuklarımı babasız buyuttum diye diye aglaya aglaya aynı kaderi de oglunun yasamasıyla yine o kısırdongu icine girdiler hepberaber..ve simdide 2 erkek 1 kız cocuguna sahip olan arkadasıma oyle bır telkinde bulunulmus oluyor ki arkadasım ogullarının da o yaslarda yani 35 yasında olecegine inanmıs vaziyette..

Butun bunlar tesadufmu sence...Bence degil insan ne dusunuyorsa gerceklesıyor .Bizler Mevlanayı yeniden kesfetiyoruz isin ozu.
Gul dusunursen gulistan olursun diken dusunursen dikenlik diyor ya mevlana konunun ozeti bu.

Hayatından cıkar olumsuz cumle kalıplarını.Ne kadar inanmasan da cıkar.Zamanla inanacaksın cunki.Kısa bir sure Polyyanna ol.He belki diyeceksin Nedir Polyyanna nın hayatındaki 3-5 kuzu 3-5 koyun tabii mutluluk oyunu oynar .Bizler de fazla olan o koyun kuzu yerine baska seyler.Yani kimse kimseden farklı degil hepimizin kendine gore sıkıntıları var.Allah dagına gore kar verirmis.Ama elimizdekilere bakarsak bugun uyanabildikmi saglıgımız yerindemi yiyecek ekmegimiz icecek suyumuz basımızı sokabilecegimiz bir yuvamız var mı var .O zaman sukretmekle baslayalım ne dersin.Gerisi gelecektir sevgili desert.....


Selam ve sevgilerimle

kararsızlık kotu şey ....

22.3.2009 11.24

yaşam nedir acaba belkı cok felsefık olcak ama yaşanılan anmıdır yoksa uzulunen gecmışmi yoksa planlanan gelecekmi?yaşanılan ansa şu an hayatım yok..cunku amacım yok.kafama koyduğum hıc bı şeyi bır duzene koyup planlayıp gercekleştıremıorum..halbukı aslında eskıye gore duzelme varken..en azındna artık onun adı gecen yerlerde gozlerım dolmuyor..eve gıdınce uzuluorum ama bu eskısı gıbı gunlerce surmuyor.. sabahları yıne bır ıstemsızlıkle yınemı aynı gun dıyorum.aa daha sonra daha bır dık durmaya calışıorum derınce bır nefes alıyorum ve duzelmeye başlıyorum..dun bır şeyı farkettım bana ıstemedığım gıbı davranıldığınd aben hep küsüp kaçmışım yada ağzının payın vermek yerıne yada bunu engelleyıcı bı şey yapmak yerıne hep ağlamışım zırlamışım zayıf bır ınsan gıbı hep gucu başkalrında aramışım halbukı bıraz duşunrusme bunları değiştirmek benım elımde belkıd ebunları yaşamam ıcın allahım bana bu kotu ayrılığı yaşatıo belkıde...belkıde gercekten bı şerden bız ınsanlar bır hayır yaratabılırıs...şimdilik bunun nasıl olacagını bılemıyorum ama yapıcam en azından bı bu kadar daha ağlamak ıstemıyorum cunku yapıcam allahım sen cok buyuksun..bana yardım et..şimdi bayağı zamandır okumak ısteyıpde okuyamadığım kıtaplarıma başlıyacagım be duşunecegım nedır benım korkularım ve nasıl cozumler bulabılırım bunlara karşı..