Ynt: csk günlük
 

Ynt: csk günlük
 

Merhaba Burcu,

iyi biri olmanın herkesin her yaptığına kafa sallamak , her sözünü sineye çekmek, hani biri size bir tokat atarsa öbür yanağınızı çevirin demek olmadığını düşünüyorum. her türlü ilişkimizde gerekli yerlerde, kararlı ve doğru bir tonlama ile "Hayır" demeyi öğrenebildiğmiz ve sınırlarımızı doğru çizebildiğimiz sürece iyiliklerimiz suistimal edilemez diye düşünüyorum.

Örnek olarak iş hayatımda ben gerek üstlerim gerek altlarımla seviyeli ama sıcak bir ilişki seviyesini korumaya çalışıyorum. birilerine yaranmak için her işi üstlenmiyorum. ne aşırı laubali davranıyorum ne de bana böyle davranılmasına izin veriyorum. herkesle dosthane ilişkiler kuruyorum ama işin gerekleri, prosedürler ya da benim kişisel çizgilerimin dışına çıkacak söz, davranış ya da taleplere anında kesin bir şekilde ama kalp kırmadan gerekçelerini de söyleyerek hayır diyebiliyorum. Hoşlanmadığım muhabbetler dönmeye başladığında aradan sıyrılıyorum.

Özel hayatımda bu kadar başarılı değilim. aslında bunun sırrını da çözebilmeyi istiyorum. ama tutarlı ve kararlı olursak insanların zamanla bizi tanıyacaklarını ve kendilerini buna göre ayarlayacaklarını düşünüyorum. aynı adamın a kişisine çok farklı b kişine çok farklı davranabildiğini görüyorum biliyorum. bunun tek açıklamasının karşısındaki kişininin sınırlarını nasıl çizdiği ile alakalı olduğunu düşünüyorum. yoksa aynı kişi farklı kişilere neden farklı davranabilsin bu cesareti nereden bulsun öyle değil mi?

Ynt: csk günlük
 

Ynt: csk günlük
 

su yolunu bulur diye bir söz duymuştum. bizler de yolumuzu buluyoruz.

Ynt: csk günlük
 

10.07.2007 tarihinde telinleri cep telefonuma yükledim.
internetteki iş ilanlarına bakmaya devam ediyorum. ünlü bir firmanın ik yöneticisi ilanına başvuruda bulundum. ilanı ilk okuduğumda garip bir titreşim aldım. sanki saniyeler içinde görüşmeleri tamamladım, işe başladım, aradan yıllar geçti ve ayrılma vakti bile geldi. derken bu firmada calışmış olmak bundan sonraki kariyerimi nasıl etkiler diye düşündüm. negatif bir iki etki geldi, cık dedim olmaz dedim. vazgeçtim. ama bir iki saat sonra siteye girip başvuruyu yaptım. bu işimi bulurken de benzer bir titreşim almıştım. tam hedeflediğim pozisyon değildi burası. bana ne katar diye düşünmüş ve vazgeçmiştim. sonra bir arkadaşımın ısrarıyla başvuruyu yapmış ve çalışmaya başlamıştım. o zamanlar nereye başvurduğumu bile bilmiyordum. ismi gizli bir ilandı ve şansıma sektör lideri bir firma çıkmıştı.

çekim yasası mıdır nedir tam bilmiyorum ama şimdiye kadar hep büyük ve alanlarında bir numara olan firmalarda çalıştım. çok şey öğrendim ama kariyer anlamında hedeflediğim yerlere gelemedim. büyük firmalarda küçük adam oldum. kendi kendime buralarda edindiğim tecrübelerle küçük firmalarda büyük adam olmak daha iyi olur deyip durdum hep. gel gör ki belli bir noktadan sonra küçük firmalar cazip gelmemeye başladı, sundukları imkanlar nedeniyle..

bakalım hayırlısı , tarih tekerrür mü edecek yoksa öyle gelmiş geçmiş bir ürperti miydi. hep birlikte göreceğiz. sadece bir anlık yaşadığım bir farkındalık aldığım bir işaretti ve çekim günlüğüme yazmamak olmaz dedim.

11.07.2007 tarihinde telkinleri sabah işe gelirken yolda dinledim. bundan sonra sabah akşam yolda geçen zamanlarımda telkinleri dinlemeye devam edeceğim.

Ynt: csk günlük
 

Coşkun harikasın yazdıkların inanılmaz bir motive verdi bana, en kısa zamanda SECRET filmini indirip seyredeceğim ve tibetin gençlik pınarını okuyacağım. Hayatımda hedeflerim belirlendi ama ara sırada olsa motivasyonu bitiren olaylar yaşıyorum zamanla bunlarıda geçeceğimi biliyorum. Hep beraber tabiiii smil56

Ynt: csk günlük
 

Hepimizin benzer sıkıntıları var herhalde...Ben de okul yıllarında mesleğimle ilgili müthiş hayaller kurar,yaptığım işin dünyanın en güzel işi olduğunu düşünürdüm.Ama son 1 yılda anladım ki,aslında ben sadece başarılı olma sevdasındaymışım.Ve bu saatten sonra yeni bir meslek edinmek ve asıl istediğim işte çalışmak sanki çok uzak.(31 yaşındayım)
Şu an öyle bir durumdayım ki,yaşama yeniden başlamak,yaşadığım şehri değiştirmek,sevdiğim işi yapmak istiyorum..sevdiğim işi yapmak için tekrar üniversite okumam lazım..6 yaşında bir oğlum,monoton hayatı çok seven ,değişikliklere hep şüpheyle yaklaşan bir kocam var...Ve sanki kapana kısılmış gibiyim..
Kabuğumu kırmak korkutucu geliyor.Güvenlik ihtiyacı elimi kolumu bağlayan en büyük korku unsuru..Risk almadan da isteklerimize kavuşamayız ama değil mi ?
Sınırlarımızı bizler belirliyoruz...Şimdi bu sınrları kaldırmaktan ölesiye korkuyorum..
Hep kendimden bahsettim kusura bakma, burası senin günlüğün coşkun..Kendini en en en mutlu hissettiğin işte çalışmanı canı gönülden isterim..

Ynt: csk günlük
 

teşekkürler angel ve teşekkürler Bugle.

Bugle, istediğin meslek nedir bilmiyorum ama mümkünse üniversiteye gitmek yerine çeşitli sertifika kurslarıyla halledebileceğin bir konu ise kursa gitmeni tavsiye ederim. ya da düşük ücretle hatta ücretsiz bile olsa sırf o alanda deneyim kazanabileceğin bir işe girmen bence daha pratik ve hızlı bir cözüm olacaktır. ( bunu insan kaynakları alanında çalışan biri olarak, hatta üniversiteden 1. likle mezun olmuş ama bunun iş hayatında hiçbir faydasını görmemiş biri olarak söylüyorum. 4897

ancak ilgili üniversitesinden mezun olmaktan başka yolu yoksa eşinle birlikte uygun bir çözüm bulabileceğinizi düşünüyorum. hayat müşterek ve evlendikten sonra artık özgür kararlar alamıyoruz ( belki bu da yanlış bir inançtır ) hele hele kiralarda oturduğumuz, taksitlere boğulduğumuz durumlarda kendini garantiye almadan iş değiştirmek, işi bırakmak bir iki kere düşünülmesi gereken konular. şehir değiştirmek ise eşlerin ikisi birden çalışıyorsa ve memur olup tayin isteyebilecek durumda değillerse, başka şehirde başka bir iş bulan eşin maaşı bu değişikliği değmeyecekse yine düşünülmesi gerekiyor.
ve sen belki de tüm bunları düşündüğün için kendini kapana sıkışmış gibi hissediyorsundur.

tavsiyem. hayalinin peşinden git, ancak bulduğun ilk çözümün üzerine odaklanma, mutlaka başka bir yolu daha vardır. en uygun seçimi yapmaya çalış.

bir tavsiye daha, çekim yasasını uygulumak istiyorsan benim bu forumda hatalı alanlarımız başlığı altında olumsuz düşüncelerimizi yazdığımız bir konum var. orayı içindekileri boşalttığın bir kuyu olarak düşün. ( hani meşhur midasın kulakları hikayesinde midasın kulaklarını eşek kulakları olduğunu kimseye söyleyemeyeceği için gidip kuyua anlatıp rahatlayan adam gibi ) mesajındaki tüm yapama edemem eşim şöyle böyle şeylerini oraya yaz.sonra hep birlikte bu cümleleri olumlu olarak tekrar yazalım ve sen bu olumlu cümlelerin üzerine odaklan. bakalım yeni düşünce tarzın hayatını nasıl değiştirecek.

Ynt: csk günlük
 

Çok teşekkürler coşkun...İstediğim iş kesinlikle üniversite okumayı gerektiriyor..Sağlık alanında çalışmak istiyorum..ama konservatuvar mezunuyum..Tıpla çok ilgiliyim..insanları iyileştirmek çok büyük bir mutluluk olsa gerek..Sağlıklı yaşama düşkünlüğüm ve ilaç prospektüsleri okumak ,okuduğum hastalıkların ve ilaçların latince isimlerini ve içerikleri istemeden aklımda tutabilmek bende doğal bir yaşam tarzı oldu artık..Tuhaf değil mi?Trompet çalan ama doktor olmak isteyen biri..genelde bu tam tersi olur ya..doktorlar sanatçı olmak ister..
Tavsiyelerin gerçekten çok dikkate değer ,bir kaç kez daha okuyacağım...Yardımların için çook teşekkürler..mutluluklar..

Ynt: csk günlük
 

tekrar merhaba, bugle.

ben yine uçuk fikirlerimi paylaşayım belki aklina bir fikir gelir. birnevi beyin fırtınası yani.

elbetteki öncelikle istediğin konuda eğitim alabilirsin. ayrıca sertifikalı ilkyardım eğitimlerine katılarak öncelikle bir ilkyardımcı olabilirsin. sertifiklar 3 yıl geçerli oluyor. daha sonrasında belki eğitmenlik sertifikası alıp başkalarına hayat kurtarmanın yollarını öğretebilirsin. bir eczane de çalışabilirsin. ilaç mümesssili olabilirsin. doğal sağlıklı ürünler satan pazarlayan bir dükkan açabilirsin. hatta bu konularda kariyer sitelerinde eleman arayan çok firma var. müziğinle insanlara nasıl şifa verebiliceğini düşünebilirsin. ( eski zamanlardan beri müzikle tedavi diye birşey var bildiğim kadarı ile de trompetne kaar uygundur bilemem) özel hasatahanelerin hasta kabul vb bölümlerinde çalışabilir, onları karşılama odalarında rahatlarını sağlama vb.konularda onlara yardımcı olabilirsin. ( zaten en büyük dertlerimiz hastahanelerdeki hastalara davranıştarzlarından kaynaklanıyor. yabancı ülkelere bakıyorum refaketçi diye bir olay yok. herkes evine gidiyor ya da bekleme odalarında bekliyor. çünkü biliyorlar ki hastalarına çok iyi bakılıyor. ) hasta yaşlı bakımı üzerine bir kurs görüp bakıcı olarak çalışabilirsin ki bu bence en hızlı çözüm. hasta birini aile fertleri çalışırken gündüz saatlerindeki tüm bakımını üstleniyorsun. ilaçlarını veriyorsun. besliyorsun. gerektiğinde doktora götürüyorusun,tansiyon yeker vb rutin ölçümlerini yapıyorsun. vs vs.

dediğim gibi bunlar sadece fikir. okusan bile hayalini gerçek anlmada gerçekleştirebilmen birkaç yıl alacak ama okurken bu işlerden birini yapmak belki sana bu süre içinde huzur verecek.