|
Cevap: phantommun günlüğü Yine ben geldimmm yavrucum günlükçüm. Nasılsın bakalım? Ay ben yine çok mutluyummm tender45 (bu ifade beni çok iyi yansıtıyor yahu) Bugün lise arkadaşımla buluştuk.Sıradan gibi değil mi?Ama değil iştee. Onun birazcık problemleri var.Ama enerjimi ona da aktardım:) Ayrılırken o da artık çok güçlü görünüyordu ve ben çok mutlu oldum.Zaten çok güçlü bir kızdır ama yaşadığı olaylar öyle yıpratmış ki canım benim çok yorgun ve karışıktı. Tabi buluşmanın öncesi var.Dün buluşacağımız yeri belirlerken o geçen sefer gittiğimiz kafeyi önerdi ben de kabul ettim.Ama gitmiş olmama rağmen kafenin yerini tam olarak hatırlamadığım hiç aklıma gelmedi girlhaha Bu sabah tam çıkarken hatırladım.Kontörüm yok ya dedim evden arayayım öyle çıkayım yerini öğreneyim.Ama sonra bunu yapmayı kendime yediremedim. Çünkü ne zaman biryere başkasıyla gitsek ben orayı bidaha kendi başıma bulamıyordum!!Ve bu duruma gıcık oluyorum.Halbuki hafızam çok iyidir ama bu konuda bir kısır döngü başlatmışım ve hep böyle gidiyordu. Bunu bugün yeneceğim dedim.Ve aramadan telefonumda kontörüm de olmamasına rağmen gayet rahat biliyormuşum gibi çıktım evden. Zaten hazırlanırken filan da önceden sorun ettiğim herşeyin kolaylıkla çözümlendiğini herşeyin benim kolay ve hızlı hazırlanmam için yardım ettiğini düşündüm.Ve öyle de oldu.Normalde kırk saatte ancak ve eşyalarla,saçımla boğuştuğum için sinirli şekilde çıkardım.Ama kolaylıkla hemencecik hazırlandım ve çıktım. Neyse işte..Bu şekilde doğru zihin durumuna ulaşmışken kulağımda beni mutlu eden müzikler,minibüse değil de cipe biniyormuşum gibi mutlu mutlu ettim yolculuğumu. Hatırladığım en yakın yerde indim.Yeri biliyormuşum gibi serbest bıraktım kendimi ve ayaklarım beni doğru yere götürdü:)Tam zamanında tabelayı gördüm,hiç bir farklı araya filan girmeden elimle koymuş gibi buldum kafeyi:) Kendime gerçekten güvenmeyi ve teslimiyeti çok daha iyi öğreniyorum.Ve olaylarda deniyorum hep. Çok şükür yanıltmıyor beni. Tabi başka başka güzel şeyler de oldu. Yolda kafeye yürürken daha önce yazdığım abim geldi aklıma.Geçen aradım ama açmamıştı.Cafeyi bulunca gidip biryerden ararım 15 dakkam var dedim.Ama kafeyi bulunca uzun konuşursak arkadaşım gelir bekler en iyisi çıkışta çok geç olmazsa ararım dedim ve girip oturdum.Beş dakika sonra arkadaşım geldi zaten. Neyse efendim yarım saat geçti geçmedi benim telefon ötmeye başladı.Bir baktım abim arıyor:) Dedim ben seni arayacaktım sen beni aradın ttli3 Bi de arkadaşımla farkettik ki o ne zaman kendini çok kötü hissetse,hayatındaki olay ne zaman onu çok rahatsız etse ve o desteğe ihtiyaç duysa biz buluşuyormuşuz:) Dün biz buluşmayı ayarladıktan sonra olay yaşanmış ve o desteğe ihtiyaç duymuş,ihtiyaç duyduğu için bile buluşmadık yani.Ve çevremde senin gibi konuşarak olumlu bakmamı sağlayacak hiç kimse yok bi sen varsın dedi. İşleyişe bak günlük.Harika bir sistem içinde yaşıyoruz.No error yani. Ay bi de çok güldüğümüz birşey oldu.Şimdi burda çok açamayacağım bir konu.Onunla beraber düzenli olarak biryere gitmeye karar vermiştik.O geçen hafta gitti ben gidememiştim.Ona çok farklı anlatılan şeyin altından çok daha farklı şeyler çıkmış.Neler oluyor şu dünyada.Orda karşılaştığı şeyleri anlattıkça ben kırıldım gülmekten. Güldükçe güldürecek olaylar artıyor. Dönerken de yine ne kadar mutlu olduğumu düşündüm. Ve bu kadar büyük mutlulukları önceden nasıl elde ediyordum ki ben diye düşündüm.Öyle zamanlar yine oluyordu ama ne zaman?İnsanlar birşeyi çok iyi yaptığımı ifade ettikleri zaman.Dışardan çok büyük onaylamalar aldığım zaman. Mesela sana da yazmıştım galiba.Geçen sene staj hocam sınıfa,öğrencilere ne kadar hakim olduğumu söylemişti.Çok iyi bir öğretmen olacağımı,zaten bulunduğum durumda bile çok yetenekli olduğumu,sürekli o sınıfta ders anlatıyormuşum gibi davranabildiğimi söylemişti.Gerçi ben de bu konuda iyi olduğumu daha net gördüğüm için mutlu olmuştum ama o öğretmenin beni o kadar övmesiydi sanırım beni o kadar mutlu eden.Resmen havalara uçmuştum dünya gözüme dümdüz gözükmüştü.O an koşsam bi ucundan bi ucuna bir gram yorgunluk hissetmezdim. Artık ben kendimi onaylıyorum.Bunu yapabiliyorum.Bu benim için çok daha büyük bir mutluluk. Benim elimde olması gereken tüm ipler benim elimde günlük.Hayatımın sorumluluğunu alabiliyorum,inisiyatif alabiliyorum. Nefes alabiliyorum. Şükürler olsun. |
Cevap: phantommun günlüğü Roman tadındaydı bitanem... |
Cevap: phantommun günlüğü Alıntı:
|
Cevap: phantommun günlüğü hatasız :) süper hep böyle gitsin hayatın ;) |
Cevap: phantommun günlüğü Alıntı:
|
Cevap: phantommun günlüğü Çok güzel şeyler olmuş. SEN BİR BAŞARI HİKAYESİSİN.. |
Cevap: phantommun günlüğü Ohh ohh maşallah bugün güzel insan yağıyor günlüğüme ttli3 Hoşgeldin fatamorgana. Teşekkür ederim.Daha güzellerini sizler için diliyorum. kiss3 |
Cevap: phantommun günlüğü herşey insiyatif alabiliyorum demenle başlıyor bir tanem..herşey gönlünce olsun.. |
Cevap: phantommun günlüğü Bak hala yağıyor günlük gördün mü ttli3 Sefalar getirdin canım:) Evet herşey kendini öne almanla,onaylayabilmenle başlıyor doğrunla yanlışınla. Mesela şimdi bana phantomm kendimi geliştrimek için napayım dese "Kendini onayla." derim.Çok etkili birşey. Tabi şükrü de unutmamak lazım. Hayatın mucizelerle dolsun ttli3 |
Cevap: phantommun günlüğü Ayy tam gaz gidiyorum. Gecenin bu saatinde bir süredir aklımda olan bir sorunun cevabını buldum.Ve yine tanımadığım insanlardan öğrendim merak ettiğim şeyi. Nasıl da yolumun üstüne diziliveriyorlar haha. Şimdi ben mutluluktan kaç köşe olayım? dusun2 Şükürler olsun. |
Cevap: phantommun günlüğü Alıntı:
Bunu nasıl yapıyorsun? 'Kendimi onaylıyorum'mu diyorsun? |
Cevap: phantommun günlüğü phantomm ben geldim günlüğüne :) iyi geceler güzel insan smiliyface |
Cevap: phantommun günlüğü Alıntı:
|
Cevap: phantommun günlüğü Alıntı:
Her zaman beklerim:) Mutlu,huzurlu,farkındalık dolu günlerin olsun. |
Cevap: phantommun günlüğü Alıntı:
|
Cevap: phantommun günlüğü "Hiçbir neden yokken, ya da biz bilmezken Tepemiz atmış ve konuşmuşuzdur Onca neden varken ve tam sırası gelmişken Hiçbirşey yapmamış ve susmuşuzdur. Aynı Anda aynı sessiz geceye doğru İçim sıkılıyor demişizdir. Aynı sabaha uyanırken kimbilir, Aynı düşü görmüşüzdür. Olamaz mı? Olabilir. Onca yıl, sen burada Onca yıl, ben burada Yollarımız hiç kesişmemiş Şu eylül akşamı dışında Belki benim kağıt param, Bir şekilde, döne dolaşa Senin cebine girmiştir. Belki aynı posta kutusuna, Değişik zamanlarda da olsa Birkaç mektup atmışızdır. Ayın karpuz dilimi gibi batışını İzlemişizdir deniz kıyısında. Aynı köşeye oturmuşuzdur Köhne'de, Belki de birkaç gün arayla. Olamaz mı? Olabilir. Onca yıl, sen burada Onca yıl, ben burada Yollarımız hiç kesişmemiş Şu eylül akşamı dışında Bostancı dolmuş kuyruğunda, Sen başta ben en sonda öylece beklemişizdir. Sabah 7:30 vapuruna Sen koşa koşa yetişirken, Ben yürüdüğümden kaçırmışımdır. Aynı anda başka insanlara Seni seviyorum demişizdir. Mutlak güven duygusuyla başımızı Başka omuzlara dayamışızdır. Olamaz mı? Olabilir. Onca yıl, sen burada Onca yıl, ben burada Yollarımız hiç kesişmemiş Şu eylül akşamı dışında " Seni özlemişim güzel şarkı.Bugün aklıma geliverdin birden ve defalarca dinledim seni.Kalbim yeniden tuhaf bir heyecan ve tuhaf bir hüzünle doldu. Seni çok seviyorum.İhtimalleri de. Ne güzel söylüyorsun; Olamaz mı?Olabilir. |
Cevap: phantommun günlüğü Merhaba Bu şarkıyı ilk defa duydum. Aratim bakiim. Hayat umduğun gibi aksın. :) |
Cevap: phantommun günlüğü Merhaba:) Ben çok severim.Bülent Ortaçgil:) |
Cevap: phantommun günlüğü Alıntı:
|
Cevap: phantommun günlüğü Benim de yeniden aklıma düştü sen yazınca.Yeniden dinleyeyim dedim yatmadan önce ttli3 |
Cevap: phantommun günlüğü Günaydınlarrr:) Nasılsın günlük?Ben tabi ki maaşallah çok iyiyim:) Gerçi şöyle bir durum var. Şimdi ben son bir haftadır o kadar çok yere üye oldum ki netten.Meditasyon,eft,reiki vs. konularında kitapları indirmek,videoları izlemek filan için.Bunları yapabilmek için illa üye olman isteniyor biliyorsun.Neyse dedim oldum.Bİr iki bişi izledim iki kitap indirdim.Sadece bu kadar. Ama şimdi her yanımı pazarlamacılar kaplamış gibi hissediyorum!!Ayol bu ne?O kitapların esaslarını,cd paketlerini almam için uğraşıp duruyorlar.Hayır arada yine güzel kısa videolar bilgiler filan geliyor diye iptal etmekte istemiyorum ama mail kutum dolup taşıyor.Bir maili açmayagöreyim, 15 tane daha geliyor hemencecik. Sanki benim bu ürünleri satın alabilmem için bir üs kurulmuş,her yerde beni takip ediyorlar,hadi hadi nete girdi diye bir alam yanıyor sinyal ötüyor bunlar işe girişiyorlar.Tuhaf uzaylı gibi beyaz giyinmiş insanlar.Sanki civa damlalarından oluşmuş gözlükleri var(!).Hatta birinin saçı iğrenç bir sarı.Boyatmış belli. Phantom hanım bakın bu ürün gerçekten kullanışlı.Kulağınıza taktığınızda sizi kraliçeler gibi hissettirecek.Ama bu kitabı almalısınızzz.Şunu izlediniz mi pekii?Ne düşünüyorsunuz???Bunu beğenmediniz mi bir de şuna göz atın.Piyasada bundan daha iyisini bulamazsınız.Phantom Hanım aaa hemen öyle nereye gidiyorsunuz daha karpuz kesecektikkk!! Ve bağlantı kopar. Uzun süreli ve yoğun mail bombardımanlarından sonra bünye dayanamadı benmerkeziyetçi döneme geri döndü.Bunlar bu olayın sonuçları. Aslında hoşta oluyor bi bakıma be.Vayy bee ne kadar uğraşıyorlar benim için görüyor musun?Bak bak bakk ben sana demiştim kızım sen çok değerlisin diyee.Gördün mü?Onca insan, bi de üs kurmuşlar. (Otomatik mail gerçeğini görmezden geliyorum.) Zaten herşey ben varım diye var.Dün bi tane teyze televizyondan bana şarkı söyledi.Ben çikolatayı seviyorum diye çikolata fabrikaları kurmuşlar.Yaaaa. (Yaa bi dakka aslında hakikaten böyle değil mi?) Üff kafam karıştı.Bu üs gerçekten var mı yok mu şimdi?Varsa o sarı saçlı adamı çıkarsınlar.Tipini hiç beğenmedim.Hıh. |
Cevap: phantommun günlüğü Bu aralar teklik,birlik yasasını anlama dönemim galiba. Bunun üzerine olumlamalarımı yapıp bırakmıştım.Arada bir aklıma geldikçe hala tekrarlıyorum. Bugün bununla alakalı çok güzel şeyler okudum ve daha derinden kavradım.Bu konuda da bir üst seviyede hissediyorum kendimi artık.Yaptığım olumlamalar bu yasanın kabuğunu kırdı ve ben artık kabuktan sonraki ilk bölmedeyim. Bir ve bütünüz deyip duruyordum sadece.Herşey birbirine bağlı tamam.Kelebek etkisi filan diyordum o da tamam.Ama daha da özüne inmem gerekiyordu.Yani daha basite indirgeyebildiğim,"kendimleştirebildiğim"(!) şeyler lazım oluyor bana böyle anlarımda. Daha okumamı bitirmedim ama ilham olunan birkaç bilgi bile beni çok heyecanlandırdı.Artık bunları eyleme dönüştürme vakti. Egoyla savaşmadan yalnızca bütüne odaklanmak.. "Ego"ya sığındığında oyun dışında kaldığını bilmek... Bencil olmak aslında kendi kuyunu kazmak oluyor,insan sadece kendi istek ve duygularına odaklandığında,başkalarını görmezden geldiğinde görmezden geldiği kendisi oluyor aslında.Çünkü bütünün hayrına istemediği şeylerden kendini de mahrum etmiş oluyor. Bir ihtiyaç gördüğünde onu karşılamak için el uzatmazsan yine kendinden birşeyler esirgemiş oluyorsun. Dahil olduğun herşeyde bütüne odaklanarak var olmak.Gerçi şimdi bu bilgi ile ayşegültırtılımın yolladığı farkındalık yazısındaki "kendinin farkında olmak" bilgisi biraz kafamda karıştı ama düşündükçe onu da kendime göre yorumlayabilirim.Dur bakalım nasıl birşeye varıcam burdan. Sürekli kendinin farkında olarak,işi yapan kişinin "kendin" olduğuna odaklanarak yapmak,kendini unutmamak, gerçekten ilk okuduğunda anladığın kadar kolay olmuyor.Pratiğe döktüğümde daha doğrusu dökmeye çalıştığımda gördüğüm ilk şey "kendimi ne kadar unuttuğum"du.Baya süredir herşeyde şükrederek,hissederek bulunmaya çalıştığımdan artık gerçekten kendimi bulduğumu düşünmüştüm ama bunu uyguladığımda yine herşeyi kendim olarak yaşayamadığımı hissettim. Bİr çayı yudumlarken bile,o sandalyede oturanın "sen" olduğunu düşünmek,çayı yudumlayanın "sen" olduğununun sürekli bilincinde olmak o kadar kolay birşey değil.Bunu yapabilirsem herşeyin "sıradan" olmaktan çıktığı yargısına vardım.Sanki eylemlere heyecan katıyor bu düşünce.Adım atmak bile farklı bir heyecana dönüşüyor.Sürekli yapabilirsen nereye varır bunun sonu bilemiyorum şimdilik. Belki de şöyle.Orda olanın sen olduğunu bil.Yürüyenin,konuşanın,gülenin..Yaptıklarını HİSSET,ama bu hissettiğinin bir bütünün parçası olduğunu kesinlikle unutma.Ya da daha olumlusu gerçeği hep hatırla. Belki kendimi sürekli hatırlamam bütünü de sürekli hatırlamam için gerekli.Önce kendinin farkına varmalısın ki sonra bütünü görebilesin.En azından benim için bu böyle.Zaten bütünün parçasını anlarsan bütünü daha iyi analiz etmez misin? Bütünü daha iyi HİSSEDEBİLMEK için kendimi daha fazla HİSSETME çalışmaları o zaman. Hadi bakalım. |
Cevap: phantommun günlüğü Evet şimdi öğrendim.Ego "şimdi"yi sevmediği için anda kalmayı öğrenmem gerekiyor. Bunu başarabildiğimde ondan uzaklaşıyorum. Yıllardır uğraş verdiğim şey meğerse onu öldürmekmiş.Bilinçsiz olarak yapmaya çalıştığım şey,ve başaramadığımda yine öfkelendiğim şey buymuş meğerse.Şimdi bilinçli olarak deneyeceğim. Savaşmadan barışla halletmeyi deniyorum artık zaten. Bir de mutlu olduğum başka birşey oldu.Uzun zamandır kendimi kandırmıyorum.Küçük mutluluklarla beni avutacak,egomu daha da çok şişirecek şeylere vermedim enerjimi.En azından kendimi çok iyi hissettiğim,o en "gerçek" anlarımda egom meğerse yok oluyormuş.(Özellikle çalıştığım bir isteğim dışında ama bu biraz daha istisna sanki.) Mesela gündelik hayatta isteyedurduğum şeyler için çekim yapayım hadi diye düşünüyordum ama bunu gerçekten istemediğimi farkediyordum.Yeni bir laptop,ruh ikizim gibi şeyler mesela..Nedense isteyemiyordum o anlarda.Maddiyat için de hala çalışamıyorumm.Çünkü bunların benim ruhumu gerçekten doyuracak şeyler olmadığının farkındayım.O yüzden anda,kendimle o ana kadar bana bahşedilmiş olan şeylerle mutlu olmaya takılmışım,buna odaklanmışım. Henüz "olmadığımın" farkındayım.İlerisi için farklı hayallerim var.Ama şuan çok daha farklı bir amacım var.Ve tam olarak farkında bile olmadan bu amaç için uğraşıyor olmuş olduğumu görmek başlangıç için beni mutlu etti.Kendime teşekkür ediyorum ve onaylıyorum bu yüzden. Bugüne kadar egomu yok etmekle ilgili bilinçli bir çalışma yapmamıştım ama yapmış olduğum bir çok şey buna yönelikmiş.Nelerin egomu beslediğini de daha çok farkettim. Bu yüzden kafam biraz karıştı.Belki birkaç gün yine zihnim karışık olacak.Ama biliyorum ki bunu da başaracağım en sonunda. Geçmiş ve gelecek yok.Yalnızca şu an var.Ve ben kendimi onaylıyorum.Herşeye rağmen kendimi seviyorum.Olduğum anda herşey bütün tam ve yeterli. Gerçekten herşey ama herşey planlanmış gibi karşıma çıkıyor.İhtiyaç duyduğum,öğrenmek istediğim şeyler yoluma diziliyor resmen. Önemli olan alıp kullanmak ama. Egomun söylediği cümleler gözlerimin önünden geçiyor!(Kendimi onaylıyorum.) Artık bu işi gerçekten daha ciddiye alarak çalışmam lazım.Şuan baktığımda rahatsız olduğum herşey yüksek egomdan kaynaklı var olan şeyler.Ve benim için "büyük ve aşılması zor" göründükleri için kendimi şuan boşlukta hissediyorum.Biraz da güçsüz. Ama bu biranlık birşey.Birazdan bunları aşacağım "şuan"ım bu konuda da olumlu olarak var olmaya başlayacak.Ve bu yolda da bana yardımcı olacağını düşündüğüm,ya da varlığından bilinçli zihnimle haberdar dahi olmadığım şeyler karşıma çıkacak ve ben onların farkında olacağım.Şuana kadar yaşadığım gibi. Yeni bir süreç başlıyor.Kolaylıkla atlatmayı,heranını en yüksek verimle yaşamayı seçtiğim. Biraz düşünüp neler yapmam gerektiğini bulacağım.Okuduğum bildiğim herşeyin beynimde olumlu bir bütün oluşturması için kendime zaman tanıyorum. Şükürler olsun. |
Cevap: phantommun günlüğü Melhaba günlükçüm, Alka sılalalda kalmıssın.Kıyamam. Biraz kendimi de unutmaya meyilliydim bir kaç gündür ondan oldu sanırım.Ama merak etme herşey yolunda. Çevremde büssürü büssürü şey oluyor günlük.Ve ben bunları kendimin dışında saymıyorum.Hızlı değişimler oluyor sanki. İki arkadaşımla beraber olan bir fotoğrafımı masaüstü yapmıştım.Biriyle bayadır konuşmuyorduk.Aklıma geliyordu.Birkaç gün önce faceden eklemiş beni.Dün gece de msnden yazdı bana.Hayatında değişiklikler olmuş anlattı.Biraz morali bozuktı konuştuk.İyi geldiğini söyledi. Sonra yine çok sevdiğim bir arkadaşımla alakalı ilk etapta üzücü bulduğum bir haber aldım.Hemen onunla konuşmak istediğimi yazdım.Çünkü bu haberle onun hayatında sürekli tekrar etmekte olan bir kısır döngünün varlığını keşfettim.Tabi kendi çapımda.Konuşmak istediğim buydu.Kötü haberi hemen geçip ona aklımdakileri söyledim.Onun da aklına yattı zaten bu tarz konulara uzak değildir.Sonra o kötü olayı resmen fırsata çevirdik:) Ben ona aklımdakilleri anlatınca o da bana bir teklifte bulundu.Ve bu teklif benim önceden sana yazdığım hani çok istiyorum dediğim şeyle alakalı günlük:) Yani bu konu için ilk düğmeye basılmış oldu bir nevi:) Sonuçta ben de çok mutlu oldum arkadaşım da:) Onunla konuşurken yine msnde bir arkadaşımın iletisini gördüm.Evleniyor iki hafta sonra.Ama ben nişanlandığını faceden öğrendim.Sonra msn iletisine yazıyordu bu konuyla alakalı haberleri.Ben de biraz gönül koymuştum yalan yok.Çünkü nerdeyse bir seneyi beraber geçirdik nerdeyse hergün dibdibeydik.Ordan burdan öğrenmek tuhaf olmuştu.Gerçi kızın işi başından aşkın o da var da.Bugün tam o iletiyi görünce "bak evleniyor ama msnden öğreniyorum" diye geçirdim içimden.Fazla geçmeden direk bana yazdı en son haberleri geçti hemen:) Ben de ona aklımdan geçenleri söyledim az kaldı darılıyordum dedim:) Balayı planlarından,evinden bahsetti.Onun adına çok mutlu oldum.Ben de enerji doldum bu güzel haberlerle. İşte bu da böyle.Bugünlerde çok telepatiğim galiba.Blokajları az çok temizlediğim için mi böyle oldu?Ya da daha mı çok farkına varabiliyorum birşeylerin? Sonra bir arkadaşım daha sevgilisinden ayrıldı. Ablam birkaç ay sonra işe girdi sonunda. Bir arkadaşımın da bir ilişkisi var artık. Başka bir arkadaşım işe girdi yine. Filan filan.Çok hızlı. Ne güzel değil mi?Sürekli var olan yok olan şeyler.Bir devinim.Sabit gibi dursa da görmediğimiz şeyler hep hareket halinde.İşte bunu seviyorum. Bahar da geldi.Ağaçlarımız çiçek açtı günlük herbiri ayrı şeker.Sanki hepsi başlıbaşına birer prenses oldu.Yakındır kirazın üst dalına oturmam:) Gerçi o da çok narin bir ağaç benim gibi.Sonra eriklerimiz de olacak yeşil yeşil.Çok büyümelerini bekleyemiyorum ama onların.Küçükken daha güzel oluyorlar çünkü.Hımmm. En son şeftalilerimiz olur.Bu sene sanırım burda son senemiz.Kaç yıldan beri ilk defa doya doya küçük bahçemizin tadını çıkarıcam.Ama sonra yeni evimize taşınacağız inşallah.Onun da benim için ayrı bir çekim öyküsü var:) Hayat çok güzel.Mımmm. Benim hayallerim bir yerde şekilleniyorlar hissediyorum.Ve en sevdiğim mevsim geliyor.Nisan yağmurlarını özlemiştim.O damlaların altında yalın ayak koşmak,ağaçlara sarılmak istiyorum.Ve bağırarak mutluluk şarkıları söylemek... Heran bütün,tam ve yeterli hissediyorum.KEndimi derinden onaylıyorum.Ve herbirşey için şükürler olsun. |
Cevap: phantommun günlüğü canım tekrar burda olman çok güzel .....ve hayatındaki insanlara bu kadar duyarlı olmanda.. bunaların hepsini aynı anda duymanın altında sana verilen bir mesaj olabilir kulaklarını açık tut..iyi anektet et derim ..hepsinin ortak noktası ne bu olayların..sana verilen mesaj ortak nokta olurmuş..bir tahlil yapmanı öneririm..olaylar birbirinden bağımsız gibi gözüksede bir ritim halinde ilerliyor..sevgiler.. |
Cevap: phantommun günlüğü Teşekkür ederim canım benim.Evet kendimle bağlantılı olabileceklerini düşündüm.Hepsi ile birşekilde hemen görüştük uzakta olmalarına rağmen ben sadece destek vermem gerekiyor diye düşünerek yaklaştım olaylara.Tabi bu benim de iyileşen bir yönümü keşfetmemi sağladı.Olay ne olursa olsun hep olumlu taraflarını görüyorum ve hiç çekinmeden onları da bunlara yönlendiriyorum daha doğrusu sadece onlar üzerine konuşuyorum.Olumsuzluklardan özellikle bahsettiklerinde de yine olumlulara devam ediyorum etkilenmeden.Eskisi gibi hemen direksiyonu kırıp kendi yönümü çevirmiyorum.Bu bir nevi pratik gibi oluyor benim için.Eskiden bildiklerimi savunmak daha zor gelirdi.Gerçi kimseye birşey savunmak zorunda değilim ama mutsuzluğu konuşmak daha çok mutsuzluk getiriyor,bunu bildiğimden hep güzel şeylerde ısrarlı oluyorum onlar da hep mutlu oluyorlar zaten en sonunda.Ve bunu çok güzel bir şekilde ifade ediyorlar. Mutlu olanlara ise çok içten bir şekilde sevindim.Yaradanın ihtiyaçları nasıl görüp,gerekli olay ve kişileri işe koştuğunu düşündüm..Ve şükrettim. İşte böyle.Yine de birazcık daha üstlerinde düşüneyim bakalım.Diğer ortak nokta konusunda.Belki başka şeyler de çıkar altlarından:) Ve hemen birşey keşfettim:)Tamam:)Bunu kişisel günlüğümde masaya yatırayım. Öneriler için sağol canım benim:) |
Cevap: phantommun günlüğü ne güzel söylemişsin yaaa...savunmaya geçiyoruz...geçmeyelim..birde ne güzel söylemişsin..direksiyornu kırmak lazım... |
Cevap: phantommun günlüğü Benden kısa kısa.. *Bugün insanların bloglarında gezindim.Depresif hissettiğim zamanlarda yaptığım gibi.İnsan bazen kendinden kaçmak ister ya.Başka kişilerin hayatlarında yok olmak ister bazen kendi filminin başrolünü bırakıp.Şimdi çok karanlık,çıkmaz sokaklar gibi geldi yazdıkları.Ruhum daraldı.Ne kadar kalmak istesem de yapamadım.Çok aptalca geliyor olumsuza takılıp bi de saatlerce onlar hakkında konuşmak,yazmak..Bi de nereye gittiğini düşünmeden hayata küfredenler var..Allah yardım etsin..Ben de yapıyormuydum acaba aynını? En iyi lise dönemimi hatırlıyorum.Allah'ım o neydi öyle?Bugünün rocker gençleri,emoları gibi bir durum değil kendine özgü bir yalnızlık,melankoli durumu.Şimdi düşündüğümde ne kadar katlanılmaz duygular yaşattığımı görüyorum kendime.Nasıl bir körlük durumu,nasıl bir kendinden kaçış,herşeyi boş görme!Takıntılar bilmemneler öfff.Gerçi yakın zamana kadar döndür döndür aynı filmin farklı versiyonları çekip durdum.Orası da başka.Neyse işte.Bunca körlüğe..mutsuzluğa..Valla yetkili varlık bir insanoğlu olsaydı "Eee sen valla çok yaşadın haketmiyorsun bu hayatı." deyip canımı hemencecik alıverirdi.Çok şükür Allah'a.Ne diyeyim. *Boğazımda tuhaf bir düğüm var.Çakram tıkalı reiki yapsam iyi olucak.Özellikle bazı şeyleri düşündüğümde boğazımın ağrıdığını hissediyorum bir anda.Birara iyiden iyiye kötü olmuştu. En son böyle olduğunda tıkanıp kaldığım,mecburen katlanmak zorunda kaldığım bir durumda,çıkmazda hissettiğimde boğazım ağrımıştı.Hastalanmıştım.Hmm bak evet değişime karşı koyuyor olduğumun göstergesiydi bu.O zaman hayatımda köklü bir değişiklik oluyordu çünkü nerdeyse.Değişimin merkezi boğaz.Şimdi neye direnç gösteriyorum ki? Dışarı çıkıp bağırsam..Gerçekten bunu yapmayı o kadar çok istiyorum ki. Rüyamda bunun tepkisini vermiştim aslında.Demek ki hala temizliğe devam etmek gerekiyor. *Uzun süredir baştan ayağa siyah giyinemiyorum.Önceden çok severdim.Şuan çok fazla siyaha tahammülüm yok.Hatta siyah olan saçlarımı açtırdım,kahve balyaj yaptırmıştım.Gerçi sağolsun kuaför sarı, kahve,siyah,koyu kahve gibi bir dörtlü çıkarttı.Hiç sevmediğim sarıyı bile yaşadım saçlarımda yani.Ama insanın kendine güveni olunca hiçbirşeyi takmıyor.Gidip yine koyu birşey yaptırayım tamamını demiştim ama sonradan gerek görmedim.Şimdi o sarılar daha da açıldı.Iyy.Neyse:)Yakında bir değişiklik yaparım yeniden. *Bir de yüzüme makyaj namına bir çizik atasım bile gelmiyor uzun süredir.Gerçi hiç bir zaman ahım şahım makyaj yapan birisi olmadım ama bu kadar makyaj karşıtı hissedeceğim hiç aklıma gelmezdi.Çok sevdiğim siyah kalem bile beni boğuyormuş gibi oluyor.Ama bu yakında geçer sanırım:) *Üff iki gündür annemle konuşmuyoruz.Daha doğrusu o benimle konuşmuyor.Bunun birkaç gündür insanları kırabilme potansiyelimin yüksek oluşuyla yakından ilgisi var tabi ki.Ama bazen küçük şeylerde bile olsa üstüme gelmeleri beni boğuyor.Daralıyorum.Ben nolursam olayım çok kendi başına bir insanım.Sınırlarım çok zorlanınca patlıyorum bir süre sonra.Belki bu kendime bile toleransımın düşük oluşundan bilemiyorum.Burda da halletmem gereken noktalar var evet.Ama yine de annem çok fazla kendini ezerek işleri yürütmeye çalıştığı,kendi dünyasında kendini boğduğu için bana da aynı şeyi yaptırmaya çalışmasına dayanamıyorum.Ne kadar seversem seveyim yapamıyorum yani.Onun kendi kendine doğurduğu şartlara tahammülü yok artık,ordan kurtulmak için çaba göstermeye sabrı ve isteği de yok.Ben de sonuçta kendi kendime iyileşmeye çalışan bir insanım.Onların isteyerek ya da istemeyerek bilinçaltıma kazıdıkları sınırlamalardan kurtulmaya,kendimi bulmaya çalışıyorum.Bu aşamada haklı ya da haksız toleranssız olabiliyorum bazen.Ama onlar beni bu hale getirmeye katkıda bulunan insanlar oldukları gerçeğiyle yüzleşmek istemiyorlar.Sanki ben buraya şu halimle gökten düştüm.Verdiğim tepkilerde onları o kadar çok görüyorum.Onların yansımasıyım aslında istemediğim halde.KAldı ki söylediğim şeyler yine de bir anlamda onun ve ailemizin geri kalanının iyiliği içindi.Ama hala duygularımı ifade ederken biraz kontrolsüzlük yaşadığım için çevremdekileri ya da kendimi üzebilen şekilde davranabiliyorum.Annemle geçirdiğimiz onca iyi zamandan sonra şimdi geçmişte yaşadığımız bu "çocukluklara" geri dönmek üzücü.İnsanların hele de çok yakınlarının hiçbirşeyi görmez halde,nefes almadan yaşadıklarını görmek daha da üzücü.Bunun da hatırlattığı şeylere odaklanıp sadece almam gerekenleri alıp yoluma devam edeceğim. *Beni asıl aşağıya çeken şey gerçekten anda kalamamak.Şuan gelecekle alakalı kaygılarımın tavan yaptığı dönemlerde kötü hissediyorum.Ya da kötü hissettiğim anlarda bu kaygılar zirve yapıyor bilemiyorum.Egonun oyunları işte.İlle de ya geçmiş ya gelecek diye tutturuyor.Şimdi geçmişi oldukça hallettiğimiz için,kpss adlı durumla yüzyüze olduğumuzdan onu koyuyor önüme.Egom önüme ya çok ders çalışarak kendini yormak ancak böyle mutlu olmak,ya da hiç çalışmamak kendini kötü hissetmek olarak çıkıyor bu aralar.İşte aslında ben bu değilim diyorum kendime.Bunlar babamın kaygıları.Onları farkındalık sahibi bir gözle süzünce ben iyi kurtardım demek kaçınılmaz oluyor.Artık onları suçlamıyorum, çoğu zaman en azından, ama hala çok takıldığıma göre atalardan serbest kalma çalışmalarını oldukça ciddi bir biçimde yapmam gerekiyor.KEndime yapabileceğim en büyük iyilik bu konuda ciddi ciddi çalışmak olacak biliyorum.Onlardan bu kadar etkilenmeye devam ettikçe gerçek değişimleri yaşamak bana uzak olacak.Kafamda bulunan bu sınırlamalardan kurtulmam gerek. Hı kpss diyordum.Hayatımın hiçbir döneminde öğretmen olmak istemedim ben.Ne ilkokul ne ortaokul ne lise.Hatta öğretmen tanıdıklarımızın yanında bunlardan konuşurken ısrarla öğretmen olmak istemediğimi söyleyince annem hafif çıkışmıştı bana.Yanlarından ayrıldığımızda tabi.Lisede bölüm seçimimi öğretmenime devretmiştim.O sorumluluğu almak bana ağır gelmişti!İyiki de dil seçmiş sağolsun:)Ama ben dil edebiyat okumak istemiştim.Başka bir öğretmenim ısrarla öğretmenlik yazmamı istedi üst tercihlere ben de yazdım.Geleceğini de biliyordum ama başka birinin söylediğini yapmak beni güvende hissettirmişti galiba.Sonucu kötü olursa "suç" benim olmayacaktı.Bir de ilk defa böyle büyük bir karar alıyordum sonuçta.O kadar istemeyedurduğum şeyi yazdım bu nedenle.Ve istemediğim bir mesleğe adım atmış oldum.Sonrasında öğretmeye olan eğilimim,çocuklara olan sevgim,vatan millet aşkım birleşince neden olmasın dedim.Ama sonradan kendimi adapte ettiğim bir meslek için bir de sınava tabii tutulunca insanın iştahı kalmıyor.En azından benim için böyle.Ama babam bu konuda ısrarcı.İllaki düzenli bir işim maaşım olsun istiyor.Ben daha farklı bir iş istiyorum aslında.Ama babamın şu durumunda başka şeylere yönelmek biraz fazlaca cesaret isteyen birşey.Hem başka meslek ama nerden başlayacağım?Gerçi bu sene olmazsa başka şeylere yöneleceğimi söyledim onlara.Ama yine de şu dönemde canımı sıkan birşey.KAzanmak zorunda hissediyorum kendimi.Ama çok içten istemediğim için mi tembelliğe kolaylıkla kayan tarafımdan mıdır nedir çalışmak bazen canımı sıkıyor.Neyse..Önümde güzel günler var karşıma çıkan şeyler beni benim ve bütünümün hayrına olacak şeylere götürecek inşallah..Bunlar aşılamayacak şeyler değil biliyorum.Hayalimdeki işe kolaylıkla ulaşabilirim.Sadece biraz cesaret.Ve zaman. *Bu arada son günlerde, ilgiye verdiğim tepkinin bilinçaltım tarafından ne kadar kontrol altında tutulduğunun farkına vardım.Çözülmesi gereken başka birşey. *Çok istediğim şeyin gerçekleşmesi için başka bir adım attım önceki gün.Pazartesi zamanının gelip gelmediği belli olacak.Heyecanla bekliyorum bakalım.Eninde sonunda olacak inşallah ama herşey güzel giderse önümüzdeki ay gerçekleşekk:) *Procrastination to motivation diyorum artık.Hadi bakalım. *Son olarak kendime not:Nolursan ol seni çok seviyorum.Ve her daim onaylıyorum. |
Cevap: phantommun günlüğü . . Eline ağzına sağlık phantomm:) Herkesin günlük yaşamındaki olağan durumlar. Ve gündelik dilde ne güzel anlatmışsın. Her evde farklı iklimleri bulunan duygusal atmosferi Aynı yelpaze içinde. Anne-Baba iletişim mevzuuları,gelecek kaygısı ve ders çalışma. Meslek seçimi ile ilgili koyulan çekince ve şerhler. Kişisel gelişim için elzem/acil gerekli görülen,aşama kaydetmek istenilen içsel çabalar. Bunlar. Bende du kadar dengede ve açık olarak şu günüm ve ötesinde bekleyenleri açıkça yazabilme tutarlılığı ve öngörüsüne sahip olabilsem. Günlüğünün takipçisiyiz. ...........Merakla bir sonrakini bekliyorum. imza Gizli Bir Hayranınız |
Cevap: phantommun günlüğü Alıntı:
Alıntı:
Alıntı:
Alıntı:
girlhaha |
Cevap: phantommun günlüğü Ne güzel gülenyüz.İstediğin şeyde ısrarlı davranmışsın.Tebrik ediyorum. O zamanlar şuanki durumumdan çok daha farklıydım tabi.Yetişme şeklimin verdiği birşeyle seçimimi o şekilde yapabilmiştim ancak:)Gerçi bak şimdi şunu hatırladım.O zaman "Tamam bu bölüm gelse bile dil edebiyatla çalışma yerlerimiz aynı gibi, kaldı ki kendimi geliştirirsem heryerde iş bulabilirim." diye düşünmüştüm.O zaman bile kendime göre mantığı olan birşekilde karar vermişim,tamamen gözü kapalı ateşe atmamışım kendimi.Zaten dil bölümünü severek okudum,o açıdan kesinlikle memnunum zaten.Ama elimde güzel bir örnek olması açısından güzel de oldu belki böyle birşey,yani son aşamadaki tercihlerimde öğretmenimi dinlemek.Şimdi kpss'yi kendim için deneyeceğim babam için değil.Üzerimdeki emeği ne olursa olsun hayallerim, beni asıl mutlu edecek şey daha önemli.Sonuçta nolursa olsun o da benim mutluluğumu ister ama o biraz daha standartlar dahilinde düşünüyor. Sanırım benim şuan takıldığım şey şu.Bİran önce maaşa geçip ona destek olmak istemem.Böyle bir kaygım olmasa daha serbest davranabilirdim.Hmmm.İşte kilit nokta burası. Öğretmen olmayı gerçekten isteyen tarafım yok mu?Var.Neden istiyorum? Çocukların yüreğine dokunabilmek için.Öğretim değil eğitim için daha çok. Peki bunu bir eğitim kurumunda çalışmadan da yapamam mı?Yapabilirim pekala.İstedikten sonra şartlar buna göre şekillenir zaten.Hem benim hayallerim de yine aynı paralelde.İnsancıl bir yaklaşımdan doğan idealler.Ayrıca yapmayı daha çok sevdiğim şeylerle birleşiyorlar. Önemli olan biryerden başlamak.Bİryerden başlamak.Ama şuan kpss sınavına girecek olmam nedeniyle herhangi bir adım atamıyorum.Girip sonucu görene kadar böyle ikilemlerde kalacağım belki hep. Sonucu öğrendiğimde negatifte olsa pozitifte olsa benim için farklı bir dönem başlayacak. Olayın farklı bir boyutu da, benim istediğim işe öyle hadi bismillah deyip başlayamam.Derin bir bilgi birikimi lazım. Ders çalışırken kendimi ancak böyle ikna edebiliyorum zaten.Öğretmen olup öğretmenlik yaparken gerekli şeyleri toplayacağım.Ondan sonra gerekli diğer adımları atacağım diye. Yine teslimiyeti unutuyorum galiba arada.Bir kontrolcülük gördüm şimdi bu düşüncelerimde.Hadi serbest bırakayım üzerime düşeni yapayım da gerisini Yaradan düşünsün ki en iyisi olsun. Neyse.. Hmm.Şİmdi.. İlk çalışma, anne-babadan serbest kalma.Buna başladım sayılır.(Kararlarımı sadece kendi arzu ve potansiyellerime göre alabilmek için.) İkinci çalışma, bol parayı hayatıma çekme.(Böylelikle yine başkalarını düşünerek istemediğim şeylere yönelmek zorunda kalmam.Sorumluluklarımı yeterince yerine getiremediğim düşüncesinden kurtulurum.) PAzartesi'yi bekliyorum.Yani yarın.Alacağım haberlere göre çalışmalarımı belirlerim. Bir de kpss konusunda stresi azaltmak lazım. "Ben kpss için tamamen yeterliyim.Bunu başarabilecek inancım ve gücüm var.Kendimi onaylıyorum." Tamam phantomm serbest bırak.KEndini sıkmadan derslerine çalış.Ve gerekli diğer çalışmaları yap.Gerisini düşünme. Herşey güzele gidiyor.Şükürler olsun. |
Cevap: phantommun günlüğü senden tamda istediğin gibi bir öğretmen olacak phontom..sevgiler.. |
Cevap: phantommun günlüğü Teşekkür ederim canım.İnşallah.. |
Cevap: phantommun günlüğü Merhaba Şimdi çok şey yazmak istiyorum vaktim daraldı. 1- Özel mesaj gönderiyorum,(Bolluk)telkini göndermek için mail adresini istiyorum. Ki göndermek için söz vermiştim. 2- Heryerde ingilizce kurslar açılmış,ingilizce öğretmek için devasa bir endüstri var tüm dünyada. İnsanlar para verip kurlsra gidiyor.(Biri ben) Hal böyle iken 'branş' konusunu 'uzatmanın' bir anlamı olacağını sanmıyorum. Ki sen bunu kotarmışsın artık,bir hayranlığım bu.İngilizceye hakim olman. 3-Bir kaç dakika sonra günlük çalışma için 'grup'ta bekleniyorsunuz. Selamlar |
Cevap: phantommun günlüğü Veee... Mutlu son. Bunu yazmasam çatlardım. Yani yazmalıyım bilmiyorum.Şuan bana ne hissettirdiğini henüz çözmüş değilim ama yazayım. Benimkisi hakketen nişanlanmış. Uzun süredir kendisiyle hiç alakalı değildim.Bana nişanlacağını filan söylemişti ama ilk zamanlar önce inanmamış sonradan neden olmasın ki demiştim.Zaten sonra bi daha hiç görüşmedik geçen gün mesaj atana kadar.Biraz önce öyle bir his geldi ve facebook hesabına bakmak istedim.Yüzleşmek istedim ne kadarı kalmış ne kadarı gitmiş gerçekten. Ve resimler,beraber yemek yerlerken,gül dökülmüş masalar filan..Vayy bee ne romantikmiş meğerse de ben neresinden baktıysam görememişim.Valla bu kızı tebrik ediyorum. En takıldığım şey de bana verilmiş benim kendisine geri iade ettiğim yüzüğün müstakbel eşin parmağında oluşu!!Süper.Süper. PEki ben ne hissediyorum? İlk başta biraz kırgınlık.YAlnızca ilk saniyelerde. İnsanların ölürken gördükleri o film şeridi.Benimkisi sırf onunla olan anlar ama. Sonra hemen bu kızla olan karelere geri dönüş. Kıyaslama. Tipik kadın işte.Ben. Ama sonrasında kendine dönüş.Kendini destekleyen, onaylayan,seven sarılan ben.İşte ben. Kararlılığımdan ötürü kendimi kutluyorum. Düşünüyorum.Hayır hayır.Onunla nişanlanan ben olmak istemezdim.Yine de tek istediğim bir eşitlenme.Enerjimi bana geri vermesi.Şimdilik hala istiyorum.Ama daha detaylı düşüneceğim bu konuyu. Allah mesud etsin ne diyeyim. Yine de ben kızdan güzelim söylemeden geçemiyciim. dlckrn |
Cevap: phantommun günlüğü sadece bugününü okumak nasip oldu..çok tatlı yazmşsn ve duygularını güzel ifade etmşsin.. en güzeli kendini sevmek ve barışık olmak..y789 |
Cevap: phantommun günlüğü Alıntı:
|
Cevap: phantommun günlüğü Alıntı:
Sen tabiki çok güzel ve değerlisin. Kendini kimseyle kıyaslama. Ama düşünmeye devam et. Bu olayda yakalayacağın inançlar var sanki. Bu olaydan ne öğrenebileceğine odaklanabilirsin. Sevgiyle kal canım sapkal89 |
Cevap: phantommun günlüğü phantomm cum, kararlığından dolayı seni tebrik ediyorum maşallah sen hem çok güzelsin hemde enerji dolusun tatlım benim... inşallah herşey senin ve bütününün hayrına olacak şekilde gerçekleşir.... |
Cevap: phantommun günlüğü Öncelikle hepinize ilginiz ve güzel yorumlarınız için teşekkür ediyorum.İyi ki varsınız:)Sağolun var olun güzellikler:) Alıntı:
Hoşgeldin Esra:)Artık kendimi sevmeyi oldukça başarıyorum sanırım.:)Yavaş yavaş pek çok şeyle barışıyorum çok şükür. Alıntı:
Sen de iyi ki varsın:)Herşey gönlümüzce olsun:) Alıntı:
Evet zaten alacağım çok şey olduğu için yazdım buraya..Gerçi şu duygularla bunu buraya bu halde yazabiliyorsam kendimi ne kadar takdir etsem azdır diyorum kendime.Almam gereken derslerin çoğunu almışım.Yoksa şu an bu halde olamazdım.Bunları yazıyor olamazdım tahammül gösterip.Çünkü ilk başlarda hakikaten ama hakikaten çok fenaydım..Bırak bunları konuşmak birkaç sene üzerimden bu duyguları atabileceğimi hayal bile edemiyordum.Ama kendime sarıldım ve sadece birkaç ayda herşeyi daha net biçimde görebilmeyi başardım. Ama bir bu kadar ders daha geride duruyor.Onları da halledeceğim inşallah:) O sonkini de şaka yollu yazdım sevgili wampirella:) İlk zamanlar kendimi değer açısından çok çok kıyaslamıştım dediğin gibi.Birkaç gün hazmedememiştim.Ona davranış biçimiyle bana davranış biçimini kıyasladım durdum.Bendeki eksikliğin ne olduğunu bulmaya çalıştım.Onu suçladım,affedemediğimi söyledim durdum.Ama sonrasında anladım ki herşey benim kafamda sadece.Ondan sonra geçmişe bakışım bile değişti ve onu gerçek anlamda affedebilmeye başladım. Alıntı:
Çok tatlısın bayşegül:)İnşallah inşallah herşey benim ve bütünümün hayrına gerçekleşiyor artık.Teslimiyeti yavaş yavaş öğreniyorum çünkü. |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 07:47 PM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.