[phantomm]

Dün bi sürü şey yazmıştım bir anda.
Ama site gitti tam cevapla dediğim an ve benim yazdıklarım da uçtu gitti.

Belki yazmam gereken şeyleri mi yazdım?

Hmm söylememem gereken şeyler yazmıştım sanki.Sorası güzeldi ama..

Boğazımdaki düğümü izlemeye,hangi durumlarda ortaya çıktığını test etmeye karar vermiştim.Dün yeniden geldi.
Hemen içinde bulunduğum şartlara baktım.Babam duymak istemediğim olumsuz şeyler söylüyordu.
Bense onları duydukça herşeyi kontrol altına almam gerektiğine karar veriyordum yeniden.
Hayat hakkındaki söylediği şeylere karşı çıkmak istedim ama sustum.Allah'a havale ettim bakalım.İnşallah tüm ailemin hayrına olan şeyler gerçekleşecek.Ve hepimizin mutlu olacağı şekilde.

Şİmdi ilk kaydı aldım.En belirgin durum, kendimi güvende hissetmeme,olaylara yön vermek için kontrolü ele alma düşüncesi,böyle panik anlarda teslimiyeti elden bırakma güdüsü.Bunlar biranda boğazımda ağrı ile karışık bir his ve göğsümde daralma hissi ağlama isteğine neden oluyor.

Ben o durumda hemen olumlamalarımı yaptım.Hissettiğim öfkeden ayrıştım ve Allah'a sığındım.Sonraki konuşmalarıma da bu tutum yansıdı.


Ben her zaman ve tamamen güvendeyim.Akışa teslim oluyorum..


Böyle anlarda asıl, olumlu düşünceyi, teslimiyeti elden bırakırsam,panik yaparsam nerde kalıyor benim olumluluğum?İşte tüm bunlarla öğreniyorum bakalım.

Şimdilik ilk etapta etkili olan yine eski tarz düşünceler oluyor ama ben hemen kendimi desteklemeye başlıyorum.Derin nefesler alıp,duygularımı izlemeye onlardan ayrışmaya gayret ediyorum.


Sonra bugün paniklememe neden olan gayet basit bir olay oldu,Ve ben normalde çok iyi yapabileceğim bir işi ilk etapta elime yüzüme bulaştırdığımı düşündüğüm bir şekilde yaptım.Heyecandan yine o "beynimin boşalması,durması" anını deneyimledim.Aslında güzel birşey o an hiç bir şey düşünemiyorsunuz:)Böyle bomboş bir zihin.Sadece o andasınız.Bir saniye sonra ağzınızdan ne çıkabileceğini,birşey çıkıp çıkmayacağını merak ediyorsunuz ve kalbiniz öyle bir çarpıyor ki gürültüsünden sesiniz boğuluyor.

Öyle ki kaç kere derin nefes almaya çalıştım ama kendimi kontrol altına alamadım.

Ve hemen sonrasında gelen "yetersizlik" duygusu "öfke" ve "rezil olmuş" hissi.

Tabi bunlar yine ilk tepkiler.

Benim "yetersizliğimi" görmeye ihtiyacım yok, "gereksiz yere yetersiz hissettiğimi" görmeye ihtiyacım vardı.Bunu bayadır yaşamıyordum ama bu duygu benimle hep.Şİmdi sıkı şekilde buna da çalışmak lazım..Ki bunu döne döne bir daha hissetmeyeyim.

Arkadaşıma teşekkür ediyorum bana bunu hatırlattığı için.Bu duyguyu serbest bırakıyorum.(Serbest bırakıyorum derken yine geldi boğaz ağrım.)
Ben her zaman tamamiyle yeterliyim.
Olduğum anda herşey bütün ve tam.
Kendimi derinden kabul ediyor ve onaylıyorum.
Her zaman için güvendeyim.
Bilirim ki herşey benim ve bütünümün hayrına olur hep,ben bunun hafifliğini ve keyfini yaşarım.

[YESHAPPY]

Rüyamda bana birisi yıllık gibi bir defterini gösteriyordu. Bak buna çıkacakmış :) Hayatına bir yenilik daha getirmişsin. Bu arada çekim yasası da yapmışsın ;) Hakkında hep hayırlısı olsun.

Gölüşülüs ;) :)

[phantomm]

YESHAPPY Nickli Üyeden Alıntı

Rüyamda bana birisi yıllık gibi bir defterini gösteriyordu. Bak buna çıkacakmış :) Hayatına bir yenilik daha getirmişsin. Bu arada çekim yasası da yapmışsın ;) Hakkında hep hayırlısı olsun.

Gölüşülüs ;) :)

Aa olabilir bak, beni görmüşsün:)
Evet yavaş yavaş değişiyor herşey,ben de ufaklı büyüklü değişimler yaparak bu akışı hızlandırmaya çalışıyorum bir nevi:)

Hepimizin hakkında hep hayırlı şeyler olsun inşallah yeshappycim.Hayatımız mucizelerle dolsun.

Gölüşülüs.

(Bu arada resmin renkleri ve papatya süper..)

[YESHAPPY]

Ne demek ;) yeni açan çiçekler gibi taptaze kalsın senin ve bu sitedeki herkesin her anı.

[phantomm]

Aminnnn.

[bayşegül]

phantomm cum gerçektende baharın güzelliği bir başka oluyor
sende çok güzel fotoğraf çekmişsin ellerine sağlık...

[pinnko]

Yabancı dil eğitimi SOS veriyor

23:22 | 09 Nisan 2010

Abbas Güçlü Diyalog


Eğitimde çok büyük çelişkiler yaşanıyor. Bu konuda yüzlerce örnek sayılabilir ama iki örnek var ki bunların en çarpıcı olanı. İlki dershaneler, ikincisi ise yabancı dil.
İktidarın bu konuda kafası karma karışık. Başbakan dershaneleri “garabet“ olarak nitelendiriyor, bakanları ise dershanelere olan bağımlılığı azaltacağına daha da artırıyor. Benzer bir çelişki, yabancı dil konusunda da yaşanıyor. Başbakan Erdoğan ve pek çok bakanın AB konusundaki duyarlılığını ve yabancı dil konusundaki kararlılığını biliyoruz. Ama tıpkı dershaneler konusunda olduğu gibi bu konuda da ters köşe mantığı işliyor. Yabancı dil yaygınlaştırılıp geliştirileceğine, var olan da adeta yok edilmeye çalışılıyor.
Prof. Dr. Dilek Doltaş, daha önce Boğaziçi’nde, şimdi ise Doğuş Üniversitesi’nde görev yapan, konunun uzmanı hocalarımızdan biri. Bu konuda çalıştaylar düzenliyor, YÖK ve Talim Terbiye Kurulu arasında mekik dokuyor, diğer üniversitelerdeki meslektaşlarını ve kamuoyunu, yaşadıkları sıkıntılar konusunda sürekli uyarıyor.
Giderek küreselleşen dünyaya kolay entegre olacak dil bilen insan sayımız artacağına giderek azaltılıyor. Yabancı dile olan ilgi bilinçli bir şekilde köreltiliyor.
Anadolu liselerinde yabancı dille eğitimin kaldırılması, klasik liselerde yabancı dil derslerinin yok denecek kadar azaltılması ve en önemlisi de bu konudaki samimiyetin sorgulanır hale gelmesi, önümüzdeki yıllarda Türkiye’nin önüne çok acı bir fatura getirebilir.
Dilek Hoca ve arkadaşları ille de İngilizce diyenlerden değil. Önce sağlam bir Türkçe ve temel bilimler eğitimi, ardından da iyi bir yabancı dil diyenlerden. Dünü de bugünü de çok iyi biliyorlar. Dünyadaki örneklerin de fazlasıyla farkındalar. Bu yüzden, söylediklerine çok ama çok dikkat edilmesi gerekiyor.
En vahimi ise bu çok önemli konuyu anlatmak için başvurdukları Bakan Çubukçu’dan yılbaşından bu yana randevu alamamaları. Demek ki MEB’in gündeminde böyle bir konu yok. Oysa alarm zillerinin çaldığının çok somut örnekler var:..
...

Abbas Güçlü - Yabancı dil eğitimi SOS veriyor - Milliyet.com.tr

Sevgili phantomm,yukarıdaki yazıyı okuyunca en çok senin gibi
güzide bir öğretmen adayını ilgilendireceğini düşünerek yazınının
bir kısmını buraya kopyaladım.

Telif hakkı sorunu olmaz herhalde ilgili gazeteyle.
Yazının devamı ilgili bağlantıdan okunabilir.

Selamlar


Abbas Güçlü - Yabancı dil eğitimi SOS veriyor - Milliyet.com.tr

[phantomm]

Çok teşekkür ediyorum pinnko.Sağolsun Abbas Güçlü böyle sıkıntılı konuları gün ışığına çıkarmaya çalışıyor.Kpss konusunda da çalışmaları oldu.İnşallah yazılanlar ve yapılanlar işe yarar.Mesleğe başladıktan sonra yapılanlara ben de daha çok destek vereceğim inşallah.Bu yazıdaki Dilek öğretmen gibi.. Gerçekten bunlar görmezden gelinen büyük sıkıntılar çünkü.İnşallah herşey çok çok daha güzel olacak duyarlı insanların sayesinde:)

[pinnko]

phantomm Nickli Üyeden Alıntı

Gerçekten bunlar görmezden gelinen büyük sıkıntılar çünkü.İnşallah herşey çok çok daha güzel olacak duyarlı insanların sayesinde:)

Tabi ki,her şey daha güzel olacak,duyarlı insanların sayesinde.
Selamlar

[phantomm]

Merhaba günlük..Uzun zaman oldu di mi yine?Evde değildim seni de ihmal ettim.Aslında kendimi de ihmal ettim çok, itiraf ediyorum.Nasıl oldu hiç farketmedim zaman çok çabuk,günler çok yoğun geçiyor.KEndimi ne zaman boşladım hiç bilmiyorum.Yeniden nefessiz kalınca gördüm kendimden ne kadar uzaklaştığımı.

Hep böyle oluyor.Ne zaman kaçsam,kendimi görmezden gelsem sinyaller geliyor.

Şuan da bileklerimde sıkışmalar var.Kolumun yukarısına doğru çıkan ağrılar...

Hiç gülesim yok.Bugün zirvedeyim bu konuda.Yüzüm artık nasıl bir haldeyse evdekiler tuhaf tuhaf bakıyorlar.

Akşam odama çıktım.KEndimle konuştum, ağladım birazcık açıldım.

İster istemez sınav stresi yapıyorum.ÇAlışmalar fena değil ama çok yoğun çalışmam gerekiyor.Bir yönden iyi oluyor aslında kafamı başka şeylere takmıyorum ama bazen de biranda öle bir sıkıntı çöküyor ki bu kadar yoğun çalışmaktan dolayı, kendimi çok güçsüz hissediyorum istemediğim duygular yaşıyorum.Uzun zamandır gelmeyen şeyler geliyor aklıma,kafamdan attığım düşünceler yeniden kapımı çalıyorlar.Güçsüz hissederken de hepsini kucaklayasım geliyor ama direniyorum.Olumluya geçiyorum en sonunda.Yine de sağlığım bozuldu yeniden işte.Nefes alamamak kadar kötü birşey yok.Daha kötüsü de kendime bunu nasıl yaptım yeniden hiç bilmiyorum.Sanırım kendimi dinlemediğim yine tepkilerimi zamanında vermediğim için birikti herşey.Eskiden çok çok birikince bu duruma gelirdim ama.Sinirlerim baya yıpranmış galiba.


Kapanmış konular içimde yeniden filizlendi.Ve hiç gerek yokken kafamda büyüttüm durdum.KEndimi çok kaptırdım yoktan yere.

Neyse şu sınavı atlatınca rahat bir nefes alıcam.Sonuca odaklanmıyorum gerçi.Sürece odaklıyım şu an.Ama öğrenebildiğim kadar herşeyi öğrenmek istememin ve iyi şekilde hazırlanmış hissederek sınava girmek istememin verdiği sorumluluk duygusu ağır geliyor bazen.


Beni en çok sıkan şey kenarda köşede kalmış gibi hissetmek sanırım.Malum bu yıl tüm sene evdeydim.Ve dışarda geçirdiğim gün sayısı o kadar az ki..Herkesten herşeyden uzak kaldım.Herkes işe girdi,sözlendi, evlendi,bir yerlere gitti vs. Bense kendimi hala yerimde sayıyormuşum gibi hissediyorum.


Kendim işin içinden çıkamıycam.Çünkü eskisi gibi yatıp kalkıp hindiler gibi düşünmüyorum.İptalliyorum olumsuz düşünceleri, uzun uzadıya düşünüp kendimi bile bile üzmüyorum ama bir anda aklımdan bile geçse beni dibe vurduran düşünceler oluyor bazen.Sonrasında toparlıyorum hemen kendimi ama nafile..O tek düşünce yetiyo tüm vücudumun gerilmesine galiba.Yeniden doktora gitmek istiyorum ama ilaç filan da kullanmak istemiyorum.Sinirlerim daha kötüye gider diye de korkuyorum bir yandan ama normal bir psikolog da bana yardımcı olamıycak biliyorum.İyi bir terapi almak,çekirdekleri bulup herşeyi kökünden halletmek istiyorum artık.Çünkü ben yeterince derine inemiyorum galiba.Gitmek istediğim biri var ama çok uzakta.Bİr süredir kendi imkanlarımla aileme söylemeden gitmeyi düşündüm ama olmadı.Bugün düşündüm ki sonuçta bu benim sağlığımla alakalı,mutluluğumla alakalı.Böyle birşeyi neden bastırıyorum,erteliyorum ki?Sınavdan sonra gidicem inşallah.Kısmetse ve herşey umduğum gibi olursa yani.


Zaten hep böyle yapıyorum.Herşeyi kendim çözmeye halletmeye çalışıyorum.Kİmse benden yana sıkıntı duymasın diye.Off.

Yine de ben çok değerliyim bunu biliyorum çok şükür ki.Gerçekten.Eski olumsuz düşüncelerim yokladığında üzerinde dursam bile sonrasında bilinçli olarak düşünmediğim halde olsun ben değerliyim diyorum, sevdiğim yönlerim geliyor aklıma ve kendimi neden sevmem ve her daim kendime neden sarılmam gerektiğini -hem de kimsenin ne düşündüğünü hiç önemsemeden- hatırlıyorum.Yaptıklarım oldukça işe yarıyor demek ki ama tamamen yeterli değil.Buna da şükür..