[Emel..]

uff.. yazı çok uzun ya.. ama paylaşım için teşekkürler.. başını okudum sadecenek ama neyi anlatmak istediğinizi anladm.. sanırım.. böle bişiy başımdan geçti benimde.. ilk başlarda yapamam korkusu vardı.. ama kürsüye çıkmak ve bide kendi seçtiğim konuyu bütün sınıfa anlatmak zorundaydm.. nsl çıktım ve o seçmiş olduğum konuyu nsl anlattım gerçekten hiç bir fikrim yok.. hatırlamıyrm.. :).. korkunç derece de bir heyecan ve belirsizlik ve olumsuzluk yaratan bi korkuyla beraber çıktım.. elimdeki kağıdı zor taşıdım,tuttum.. çünkü ellerim titriyodu.. :).. ama bu ilk denememdi ne yaptığımı bilmiyrumdu ama aşşağ indiğimde ikinci defa çıkmayı çok istedim.. gerçekten.. böle bi rahatlık,kendime güvenim gelmişti o an ya.. ve ikinci defa çıksaydım eminim kii ağlatırdım o kürsüyü.. :d.. ama kısmet olmadı tabi.. ama gel gelelim kii şimdilerde olsa çıkıp gene konuşamam.. yine ellerim titrer.. yine korkunç derecede heyecanlanırım ve yine olumsuzluklar içerisinde kalabilrim.. aslında böle olmak benimde sinirlerimi bozuyo ama istem dışı bu şey.. bende kızıyrm kendime ama yapamıyrm işte.. kabuğumu kıramıyrm.. :(.. uf.. teşekkürler..