[hayatimdegisti]

Genelde insanın bir şey yaparken Tüm benliğini ortaya koyması tüm sınırlarını ortaya koyması makbüldür.

Oysa ben bunun böyle olmaması gerektigini düsunuyorum..
Her hangi bir eylem yaprken neyimiz var neyimiz yoksa ortaya koyarsak o isi yaprken o kadar geriliriz ve basarisizlik korkusu o kadar artar.

Oyleyse her seymizi ortaya koymayalim.Bir kısmını yedekte bekletelim...
Tüm benligini kullanmak her seyini ortaya koymak kaybetme korkusunu ve guvensizligi beraberinde getirir.
Basarısız olma sansiniz hic yoktur.

Oysa mevcut kapasitenizin yarısını ortaya koyup gerektiginde biraz daha arttırarak devam ederseniz basariya ulasabilirsiniz....


Kapasitemizi arttıralım daha ilerilere daha fazlasına ancak her zaman gerekli gereksiz her eylem icin tum enerjimizi harcamayalım.
Zaten sporda da kural budur.Tüm enerjini harcama dengeli kullan diye....


Gecenlerde Tv de bir konusmacı izledim.Kisisel gelisim ile ilgili olarak bir program davet edilmisti...

Konusurken belli ki sınırlarını zorluyor neyi var neyi yoksa ortaya koyuyordu...Kisisel gelisim uzmanı oldugu icin insanlara kendisi ispat etmesi gerekiyordu.Sosyal becerilerinin cok iyi oldugunu ortaya koymaliydi...
Ancak konusması oldukca yapay bir hal aldı...Sunucuda bunu fark etti..

Bunu yapacagına tüm kapasitesini kullanmayıp sakin bir konusma yapsaydı onay ihtiyacindan bagimsiz olsaydi cok daha iyi kendisini ifade edebilirdi...

Bu ornek her sey icin gecerlidir...

Ogrenciler icin ders calisirken tum kuvvetiniz harcamayı sınırlarınız zorlamayı beklemeyin.Bu gerilmenize ve bir sonraki calismaya enerji bulamamaniza istek duymamaniza neden olabilir...

Oyle ise hic bir sey icin tum varliginizi ortaya koymayın.Enerjinizi dengeli kullanın.Beklentilerinizi dengeleyin diyerek Fikir telakisi bolumune yeni bir tartisma konusu acmis bulunuyorum...
İlgilerinize:)

[yakamozdüşleri]

Merhabalar
Gerçekten haklısınız insandaki öz güven ve birikim ve cesaret çok önemli. Toplulukta yada ikili dialoglarda tutukluluk olmaması icin okumanın önemi de ortada. Ben de toplum olarak Türkçeyi düzgün kullanma becerisini kazanalım ve dilbilgisi birikimimizi geliştirelim diyorum. Bunu forum olarak da hayatimdegisti com ailesi olarak da yapabiliriz aslında . Hepimiz aceleden yada yanlış hatırlamadan ufak da olsa yanlışlıklar yapabiliyoruz Bir kaç gündür "telaki " kelimesi kafama takıldı Acaba teati mi olmalı diye düşünüp durdum Ve baktım Türk dil Kurumu sözlüğüne telaki "buluşma kavuşma"anlamına geliyormuş "Teati" de oldukça sık duymadığımız ancak eski Osmanlıca kökenli bir kelime. Anlamı "alış veriş anlamındaymış Fikir kavuşması da güzel ama fikir alış verişi daha mantıklı geldi siz ne dersiniz Atakan Bey ve forum sakinleri ?
Bu hatırlatmayı dostluğa binaen belirtmek istedim

Selamlar

[hayatimdegisti]

Ben sizin kadar iyimser değilim bu konuda.Ufak hatalardan hızlı yazmaktan çok daha fazla hatalı yazıyoruz.Buna bende dahilim.

Ancak hiç yazmayanlar büyük bir çoğunluğu oluşturuyor.Bu forumun 1300 üzerinde üyesi var.Ve bu üyelerin çoğunluğu tek bir mesaj bile atmamışlar.
Bu açıdan bakıldığında önce üyelerimiz yazsınlar diyorum.Yazdıkça dilbilgisi hataları da düzelir zamanla...

[Merto]

Tüm benligini kullanmak her seyini ortaya koymak ancak bir kendini ispat çabası varsa kaybetme korkusunu ve guvensizligi beraberinde getirir. Halbuki yapılan herşey sonuçta birer deneyimdir, kişi bu farkındalıkla kendini ispat etme yerine, yapabildiği en iyiyi yapma gayreti içinde haraket etse sonuçlardanda olumsuz etkilenmez.

Toplum içinde herkezin başarıya odaklı olması, herzaman ve her eylemde sonuçların genel kabul gören derecelerle değerlendirilmesi, başarının da anlamını değiştirir. En yüksek notu almak, herkezden hızlı koşmak, en güzel olmak, en başarılı - neye göre - olmak, kısacası en olmaya çalışmak yerine yapabileceğinin en iyisini yapmaya çalışırken sonuçlardan bağımsız olabilmek, sürecin keyfini çıkarmak gerçek başarı değilmidir?

Mevcut kapasitemizin tamamını ortaya koymadığımız zaman gelişimden -başkalarını değil ama- kendini aşabilmekten bahsedebilirmiyiz? Üstlendiğimiz sosyal roller icabı gereken şeyleri yaparken her seferinde bir öncekinin üstünde verim alabilecek çabayı, sonuç kaygısı duymadan göstermek bizi geliştirir. Hata yada başarısızlık olarak tanımlanan şeyler bizi geliştirir.

Beklentileri dengelemek, yada sonuçlardan özgür hareket ama yapılan işi tüm ruhu ve benliğini vererek yapmak diyorum ben. Kendini parçalamak yada tüm enerjiyi vermek ancak kendini ispat çabası ile gelir. Kendimizi ispat edeceğimiz kimse yok. Elinden gelenin en iyisini yapmalı insan.