[hayatimdegisti]

Bir kaç sene önce İlkokuldan bir arkadaşımı gördüm.Pek parlak bir öğrenci değildi...Birlikte otobüse bindik...

Konuşmamız esnasında
-Atakan Gülseren Hoca benim kafamda nasıl sopayı kırdı hatırlıyormusun dedi...

Ben hatırlamıyordum.
Demek ki kafasında ilkokul 3'de sopa kırılması o kadar dokunmuştu ki halen onu her görenin bu olayı hatırladığını düşünüyordu...Zaten bu kafada sopa kırılması ters tepmiş ortaokulu bitirmeden bırakmış ve bir tuhafiye dükkanında çalışmaya başlamıştı.

Ben Serkan'ın kafasında kırılan sopayı değil..
Maksut'un bir basit matematik işlemini yapamadığı için İlkokul 3 de nasıl tekmelendiğini hatırlıyordum.Kimbilir Maksut şimdi nerede...
Gülseren Hocanın siyah çizmeleri aklımda kalmış...Ben en önde oturuyordum ve bir metre ötemde yaklaışk 15 dakika uğraşmasına rağmen işlemi çözemeyen Maksut vardı.Bir süre sonra masasında işleri ile meşgul Gülseren hoca gelmiş ve işlemin yapılmadıını görünce tekme tokat girmişti minik Maksuta...
Maksut için hangisi daha zor ve acıydı.Acaba o işlemi yapamezken geçen 15 dakika nasıl bitmişti.İçinden bir an önce gelsede bitse demişmiydi.Elleri ile yüzünü korumaya çalışırken çabucak yere düşmüştü.Ancak bu bile Gülseren Hoca'nin hiddetini azaltmamıştı ki tekmelere devam etmişti...

Maksut'da Serkan'da çok zeki değillerdi.Okuma yazma konusunda sıkıntıları vardı.

Ancak Gülseren Hoca'ya göre tembellerdi...Bu nedenle dayak yemeyi hakediyorlardı....


Ben Gülseren Hoca'dan dayak yemedim.Matematigim ,Sosyal derslerim iyiydi...


Bir gün yılbaşında herkes evlerine göndermek üzere kart yapacaktı.
Bende bir ev çizip Gülseren hoca'ya gösterdim.Onay beklerken hiddetle bağırmıştı..

-Sen hiç pencere ile duvarın bitişik olduğu ev gördün mü???Bu ne biçim kart çabuk al şunu yeniden yap diye...




Burada eğitim hayatım boyunca yaşadığımız gördüğümüz yanlışlıkarı anlatacak değilim.
Ancak eğitim verenlerin ruh sağlıklarının yerinde olması çok önemli...
Belki o öğreniclere kızan bağıran minicik 7-8 yaşında çocukların kafasında sopa kıran Gülseren Hoca eşinden dayak yiyordu.Kim bilir ne gibi sorunları dertleri vardı.Bu yazdıklarımı okuyunca Gülseren hoca'nın kaba saba birisi olduğunu düşünmeyiniz.Kendisi gayet güzel bir bayandı.Ancak demek ki kendi içerisinde sorunları varmış.


Şu an ise en azından uzaktan takip ettiigim kadarı ile Öğretmen olmak o kadar kolay değil.Daha önceden Liseyi bitiren öğretmen olurken şimdi Eğitim fakultesinde okumak bile yeterli olmuyor.Öğretmenler çok daha ilgili ve bilinçliler.Buda oldukça sevindirici.

[hayatimdegisti]

İşte bilinçli öğretmenlerden birisi


Okulumuz Ağrı İlinin Patnos İlçesinde bulunmaktadır. Okulumuzun adı Vali
Yusuf Yavaşcan İlköğretim Okuludur. Okulumuz geçen sene 2.dönemde pek çok
eksiği olmasına rağmen hizmete girmiştir.



Bu sene okulumuza ayrı bir Anaokulu yapılmaya başlanmış ve inşaatı
tamamlanmıştır. Anaokulumuzu Eğitim Öğretime açabilmek için malzemeleri
kendi imkânlarımızla temin etmeye çalışıyoruz.



Okulumuz bulunduğu çevre itibariyle tüm olanaksızlıkların
ortasındadır. Öğrencilerimiz maddi durumu kötü ailelerin çocuklarından
oluşmaktadır. Öyle ki havalar şu an çok soğuk olmasına rağmen montsuz,
çorapsız hatta terlikle, ince yırtık kıyafetler ile okula geliyorlar.



Biz ilk saat üşüyen öğrencilerimizi ısıtmaya çalışıyoruz. Üşüyen
çocukla ders işleyemiyoruz. Kendi imkânlarımızla çevreden toplayabildiğimiz
kıyafetlerle çocukların ihtiyaçlarını karşılamaya çalışıyoruz. Bu içler
acısı durum, bizleri de derinden yaralıyor.



Kitapları devletin dağıtması velilerin yükünü hafifletmekle beraber
defter, kalem silgi, çanta, önlük vb. ihtiyaçlarını karşılayamıyorlar.
Öğrencilerimizin babalarının çoğu büyük şehirlere çalışmaya gidiyor ve
yalnız kalan anne de çocuğun hiçbir ihtiyacına yetişemiyor.



Çocuklarımızın daha başarılı olabilmeleri için değişik kaynaklardan
yararlanamıyoruz, bir fotokopi makinemiz bile yok. Kırtasiyelerde de
sürekli fotokopi çektirmek öğretmenlerimizin imkânları ile sınırlı kalıyor.
Kısıtlı imkanlarımızla öğrencilerimizin tüm kırtasiye masraflarını
karşılamaya çalışıyoruz.



Bizler Eğitim-Öğretimde daha verimli olmak ve öğrencilerimizi
başarılı kılmak adına hiçbir fedakarlıktan kaçınmıyoruz. Sizlerinde yardım
elinizi uzatmanızı, bu yoksullukla savaşan öğrencilerimizin yanında
olacağınızı umuyoruz.

Eminiz ki bizim sesimizi duyacak ve kulak vereceksiniz


İlketişim:
Nuri CEYHAN
Vali Yusuf Yavaşcan İlköğretim Okulu
Okul Tlf: 0472 616 69 65