"unutmam gerekiyor ama unutmak isteyen kim?"

demişsin.. bence de, neden unutasın ki?? Benim de bir lise anım canlandı kafamda, siyahça'nın yazdıklarını okuyunca, bir çocuk sevmiştim ben de sonra en yakın arkadaşımla sevgili olmuşlardı.. ve ben ona bir mektup yazmıştım hayalkırıklıklarımı, kızgınlıklarımı ve birlikte geçirdiğimiz güzel günleri anlatan, dalgalanıp da durulmayan bir mektuptu..

son satırları aynen şu :

Bir gun geri gelirsen eger, sana sırtımı ceviremiceimi zaten biliyosun..simdi bu yuzden kacıyorsun.. ilerde bunun degerini anlarsan da zaten yanımda olucaksın.. Ya hep ya hic..O yüzden simdi git… Bugun alıstırdım kendimi, senleyken sensizlikle yasamaya.. aslında sen olmayan senin yuzune bakmaya.. gercek seni beklicem.. fazla umutla diil belki ama derinden bi baglılıkla…"

bu umutlanmadan ama olur da bir gün dönerse diye içimde ona karşı hep sevgi ve şefkat barındırarak bekleyişim sonuçsuz kaldı... ama ben içimi öyle rahatlattım ki! O geri dönmedi, ama ben de bu mektuptan sonra sildim onu aklımdan.. Bir gün geri dönecek olursa karşılaşacağı kapı aralık olacak, sen o kapıyı kapatma hiç.. ve kendini de düşünüp düşünüp yıpratma... herşey olacağına varır, hele ki aşkta "hayırlı olsun" hiç de boş bir söz değildir ve kısmet gerçekten vardır.. güzel anılarınızla sakla onu, bir kutuya kaldır, emin ol bir süre aklın o kutuda olacak sonra unutacaksın... ara ara hatırlayıp gülümseyeceksin.. belki buruk bir gülümseme olur.. ama o da hayatın cilvesi.. :)

ha bir de : ben zamanında çok aşığım çok aşığım diye diye, bana zarar vereceğini bilen ve bu sebeple benden uzaklaşmış bir adamı resmen tırnağımla kazıyarak hayatıma yeniden çektim.. ve o adam sonunda bana zarar verdi... "hayırlısı olsun" bu yüzden denir işte. Bazen insan fark etmeden belasını arıyo yani

[CHANGE of LIFE]

Nazım hikmetin bir kaç şiirini sizlerle paylaşmak istedim..Ben yüreğimi sizlerle paylaşmaktan mutlu oluyorum..

BİR AYRILIŞ HİKAYESİ (188686 Hit)

Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya
çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
yüzde hudutsuz kere yüz...
Kadın erkeğe dedi ki:
-Baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
Şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana..
Ve ben artık
biliyorum:
Toprağın -
yüzü güneşli bir ana gibi -
en son en güzel çocuğunu emzirdiğini..
Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olan parmaklarına
başımı kurtarmam kabil
değil!
Sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak..
Sen
yürümelisin,
beni bırakarak...
Kadın sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...
AYRILDILAR...


NAZIM HİKMET


SICAKLARDA (32441 Hit)

Bu sıcaklarda seni düşünüyorum
çıplaklığını
boynunu bileklerini
minderde ak bir kuş gibi yatan ayağını
senin söylediklerini.

Bu sıcaklarda seni düşünüyorum
bilmiyorum aklımda en çok kalan ne
gözümün önüne gelen
boynun mu bileklerin mi
çıplak ayağın mı
bana benim olurken söylediklerin mi?

Bu sarı sıcaklarda seni düşünüyorum
bu sarı sıcaklarda bir otel odasında seni düşünüp
yalnızlığımı soyunuyorum
biraz da ölüme benzeyen yalnızlığımı.

NAZIM HİKMET

SEVİYORUM SENİ..

Seviyorum seni
ekmeği tuza banıp yer gibi
Geceleyin ateşler içinde uyanarak
ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi
Ağır posta paketini
neyin nesi belirsiz
telaşlı, sevinçli, kuşkulu açar gibi
Seviyorum seni
denizi ilk defa uçakla geçer gibi
İstanbul'da yumuşacık kararırken ortalık
içimde kımıldayan birşeyler gibi
Seviyorum seni
Yaşıyoruz çok şükür der gibi.

NAZIM HİKMET

vayyyy nazim hikmette döktürürmüs bize kominist diye asiladilar bende
adini duydukca tiskinirdim ama yalnis yapmisim

[CHANGE of LIFE]

slm arkadaşlar,geçtiğimiiz ayın 27 si doğum günümdü.anlıycağınız gibi yalnız geçirdim.çok acı bir doğum günü yaşadım kendimce..her zaman yanımda olan,bu sefer yoktu..zaten aylardır yoktu,ama özel günümde a... yoktu......bu benim için çok ağırdı.başım dönüyodu,düştüm ve yere yığıldım..tam gözlerim kapanıyodu ki biri bir tokat attı.ayağa kalk dedi ve ayağa kaltım,silkelendim.gittim bir duş aldım,sonra balkonda oturdum saatlerce.dışardan insanları izledim,arabalları nesneleri ,böcekleri izledim .hayat devam ediyordu..o an karar verdim bende değişmeli ve yaşama katılmalıydım..ve öyle yaptım.bu a.. yı unuttum anlamına mı geliyo? tabiki hayır ama anladım ki onsuz bir hayat yaşamalıyım..değişmeliydim transformers moduna geçip değiştim bu da şu demek güven ,sevgi ,aşk,iyilik vs gibi iyi olan her duygu da içimde gitti.tanrı şeytanı yarattı,şeytan isyan etti tanrısına,tanrı da onu huzurundan kovdu ,oda insanları kendine çekmek için elinden geleni yaptı.(bir zamanlar a.. ya şakasından lucifer da derdim )ama o gerçekten öyle biri.kendisini ön planda tutmak için insanları ve arkadaşlarını aşağılar ,küçümserdi,ben hep böyle olmamalısın derdim ve sonunda bende onun gibi oldum..

şaka değil yazdıklarım ,,hissettiklerimi paylaştım,aynı konuya yazmamında bir sebebi var...

[CHANGE of LIFE]

Bir varmış, bir tane daha varmış

Biri olmadan, öbürü olmazmış. Bu böylece yazılsınmış. Bir Rus köyü’nde iki balık yaşarmış. Biri turuncu ve İri. Öbürü korkak ve İnce. İri sormuş birgün. ’Madem bütün bu denizler birbirine bağlı, niye biz seninle sadece bu kıyıdan ötekine yüzüp duruyoruz? Kendimizi bir akıntıya bıraksak, yeni sularda yüzsek, başka balıklar yesek daha mutlu olmaz mıydık?’ Hak verdi İnce. İnceliğinden sırf. Çünkü onun mutluluğu için, İri ve o kıyı yeterlidir. Gerisi hava su değişikliğidir ki, insan bundan beslenemez. Balıklar hiç. Katıldı yine de, düştü İri’nin peşine. Akıntıya bıraktı kendini. Bunlar beraberce, İstanbul ve Çanakkale boğazlarını geçtiler. Geçerken eğlendiler. Fakat bir balıkçı, akşam yavrularına balık götürmek için suya ağ atmıştı. Ve bizimkiler farkına varmadan bu ağa takıldılar. Daha doğrusu İri takıldı. İri ya. İnce de sıyrılıp çıktı. İnce ya, bırakıp gitmedi. Hem inceydi hem aşık. Kemirip ağları, kurtardı İri’yi. ’E, tabi, ben bu ağlara takılacak kadar güçlü kuvvetli değilim, eriyip gidecek gibiyim’ diyerek, onun gururunu da okşadı. Aşkta, en yanlış şeyler bile mantıklı gelir insana. Tabi balıklara da. Çünkü aşk, suyun içinde de aşktır.

Derken, bizimkiler soğuk denizlere kavuştular. Fakat İnce, alışık değildi bu serin sulara ve hastalandı. Pulları dökülüyordu hergün ve gün geçtikçe daha da yavaşladı. Hatta durdu birgün. Atlantiğin ortasında. Ya döneceklerdi ve İnce kurtulacaktı. Ya da tek bedene düşeceklerdi. Çünkü herkesin Küba’ya kadar yüzecek nefesi kalmayabilir. Hele hastaysa. İri, Küba’ya gitmeyi seçmeden önce, biraz düşündü. O düşündüğü süre kadardı sevgisi, ki o da çok sayılmazdı. En başta sıkılan oydu köyün kıyısından. Demek aslında gitmek istiyordu İnce’sinin yanından. Ama bizimki bu durumu anlamadı. Ve onunla Küba’ya varmak için son çabalarla yüzdü. İnsan, sevdiğiyle geçen zamana doyamadığı kadar aşıktır. Balıklar da.

’İki dakika daha beraber yüzmek, tek başına sağlığına kavuşmaktan iyidir’ bile dedirtir aşk insana. Dedirttiği gibi İnce’ye. İki dakika kadar yüzdü ve öldü. Yukarı doğru çıkarken zayıf gövdesi, kılçıklarına kadar mutluydu ve gülüyordu. Koca bir balina onu yuttu, bunu da biliyordu. İri, tek kaldı ama, suyun ucunda Küba vardı. Var gücüyle yüzdü. İnce’yi unuttu. İnce’yi unuttuğu kötü oldu. Çünkü onlar birbirlerine 5 saniyede bir, nereye gittiklerini hatırlatıyorlardı ve şimdi 10 saniye geçmişti ve katiyen hatırlamıyordu. Ne İnce’yi, ne Küba’yı ne de adının İri olduğunu. İnsana adını başkaları hatırlatır, balıklara da.

O yüzden kayboldu derin sularında Atlantiğin. Ve koca bir balina onu da yuttu. Fakat mucize bu ya, balinanın midesinde İnce’yi buldu. Meğer onları yutan aynı balinaymış, İnce ölmemişmiş, tam tersi midenin sıcaklığında dirilmişmiş. Ama oradan çıkarsa ölücek. İri de oradan giderse, nereye gittiğini ve adını unutucak. O yüzden, artık ikisi de buradalar. Ne fark eder. İnsana sevdiğinin yanı cennettir. Sevmeden hiçbir şeyin tadı olmadığını, bu hikayeyi bilen bütün balıklar bilir. Ya insanlar?

cok güzel kelime bulamiyorum müthis yüregine saglik