Telkinlerin Sihirli Etkileri

[xxPyromaniaxx]

Ben Neden Sevilmiyorum?

Çoğu insan arama motoruna benim gibi bu başlığı yazıp aratıyor,belki kendisi gibi bu dertten muzdarip birileri vardır da,dertlerine çözüm bulmuşlardır diye. Nitekim her birimizin sevilmeme sebepleri değişik değişik. Eğer çevreniz tarafından sevilmediğinizi,değer verilmediğinizi hissediyor ve sebebini bir türlü bulamıyorsanız,kendinize dışarıdan bir insan gibi objektif bakmanızı öneriyorum.Fakat benim gibi,kendinize objektif baktığınız halde sevilmeyecek bir tarafınız olmadığını düşünüyorsanız,muhtemelen sorun, bilinçaltınızdan kişiye yayılan sinyallerde.

Elbette ki bu sinyalleri de yayan yine biziz...ama şöyle bir şey var ki,o sinyalleri yaymamızda en büyük etken çocukluk evremizde insanlarla yaşadığımız diyaloglarımız,hissiyatlerimiz ve ya bilinçaltımıza attığımız tüm herşeydi...

Kendimden bir örnek vermem gerekecek olursa,çocukluğuma dönüp,bugün neden kimse tarafından sevilmediğimi irdelediğimde (tabi bu yıllarımı aldı:),aslında bunu yine bile bile kendimin yaptığını görüyorum. Şöyle ki;

Sülalenin ilk torunu olarak,bir biblo güzelliğinde doğmak..her kabahatimin üstünün şirinmişçesine örtülmesi,hep ilgi odağı olmak..kardeş-kuzen-arkadaş yanımda kim varsa hepsine kızılıp benim parmakla gösterilmem..vs ..

tüm bunlar benim kendimi çok özel ve çok farklı olarak hissetmeme neden oldu.Hatta öyle ki , içimden hep sihirli bir uzaylı olduğumu düşünmeme engel olamıyordum...:) çocukluk işte.

Ha bi de üstün zekalıydım,3 yaşında gazetelerdeki karikatürleri aynen deftere çizdiğimi ve kendi kendime okuma yazma öğrendiğimi hatırlıyorum.Annemin etrafına benim için hep 'çok özel bir çocuk' dediğine şahit oluyordum...

Neden sonra yaş ilerledikçe ben özel ve farklı olmayı istemedim... tam olarak emin olamıyorum.Acaba diğer çocukların beni farklılıklarımdan ötürü kıskanıp dışlamaları mıydı...yoksa aşırı dindar babaannemin sürekli Peygamberimizin en güzel ve örnek huylarını bana anlatıp anlatıp onu örnek almamı,alçak gönüllülüğün ne kadar güzel bir davranış olduğunu anlatmasından mı kaynaklıydı.. Bilemiyorum.Belki de ikisi birden. Belki şuan hatırlayamadığım bir kaç şey daha vardır etken olarak...


Gerçek şu ki ben yavaş yavaş değişmeye başlıyordum. Fiziksel görüntümü ve zekamı nasıl ilk etapta karşımdakinin ürkmemesi için ekarte edebilirdim?....

Konuşmalarımdaki güvensizlik,göz teması kuramama,kendini aşağılama (yada karşındakiyle kendini eşitleme) yada bir kaç şaşkın aptal bakış...gibi sinyallerle karşı tarafa 'eşitiz' mesajını verecektim ve artık benden çekinmeyeceklerdi. Yazık onlar da sonuçta insan,ben gibi. Karşımda neden diken üstünde gibiler? Neden arkadaş ortamlarında Kleopatraymışım gibi benim çevremde dolanıyorlar ki,ben de kimim....

Tabi artık böyle davranacam diye bilinçli olarak aldığım bir karar değildi bu. Ben sadece beni çok özel bir varlık olarak görmelerini istemiyordum. Ben de artık sıradan olmak istiyordum.Bilinçaltım zaten ne yapılması gerektiğini biliyordu..ve yaptı :)

Aslında ne oluyorsa temeli çocuklukta atılıyor ya,ne kadar yanlış birşey yapmışım diyorum şimdi! O kadar pişmanım ki anlatamam! Çünkü bugün çok antipatik birisi oldum (tabi ben kendimi öyle görmüyorum ama insanlar gözüyle tahmin edebiliyorum). Düşünsenize karşınızda fiziksel açıdan standartların üzerinde bir şekil var,ondan beklenen,asi , cool,karizmatik,çekinilebilecek biri gibi davranması. Çekinerek soru sorduğunuzda diğer tarafa bakıp sizi umursamıyor gibi davranması. Waaaooww dimi? Bayılırız biz insanoğlu kendimizi ...... (iplemeyen:) insanlara! Ne kadar da yüce ve özeldir onlar.Onlar arkadaş olabilmek bir onur...

Fakat o kişinin Kemal Sunal yada Sıdıka diyelim :) edasıyla ortada dolanmasını o görüntüye hiç yakıştıramazsınız. İşte bende farketmeden böyle garip bir çelişki oluşmuş.Tamam Sıdıka gibi de değilim ama yakın olduğumu söyleyebilirim (karakteristik açıdan). Karşınızda oldukça üstün fiziksel görüntüye sahip biri kambur oturuyor,olur olmadık herşeye gülüyor,konuşunca kekeleyebiliyor,diyeceklerini karıştırıyor,saçmalayabiliyor,kendini aşağılayabilecek kadar mütevazi,ses tonu horoz gibi :) ... vs vs...


Diyeceksiniz ki ne kadar aşağıladın kendini.Hayır aşağılamıyorum,sadece çok dürüstüm. Kendime bile hep dürüst oldum. O yüzden sorunumu görebildim zaten.

Hayatım boyunca herkesin derdi benim derdimdi. Kim olursa olsun hep yardımcı oldum. Yeri geldi biriktirdiğim paramı verdim arkadaşıma,sevgilisiyle buluşsun diye...geri bile istemedim. Yeri geldi aç kalan arkadaşım için borç bulup karnını doyurdum...Yeri geldi annesinden dayak yiyor diye ailemi ikna edip bizde kalmasını sağladım...Yeri geldi sınıfta yok yazılma pahasına tenefüste okuldan kaçıp arkadaşım için koşa koşa eve gidip ağrı kesici alıp geldim. Bunlar hep farklı kişilerdi.Kısaca eşşşşşek gibi kullanıldım. Peki bugün hangisi yanımda? :) Tahmin edin işte... Onlar hep kendilerine çok kötü davranan kişilerle arkadaşlık kurmayı,bana tekme atmayı tercih ettiler...

Çünkü ben hep çantada kekliktim. Bana birşey yaptırmak için benimle samimi arkadaş olmalarına hiç gerek yoktu ki! Aaaa arkadaşımmmm benim şuna ihtiyacım vaarrrr...Ben enayisi hemen görevde... Hep zannettim ki iyilik yapınca beni çok sevecekler.Öyle olmuyormuş malesef :)

En çok da şuna çıldırırım;ben o kadar 4/4'lük davranırım,sevgilileriyle muhattap olmam,sorunlarına anında çözüm bulurum,birşey satın alsam borç yapmam,hemen paramı veririm.Ne bileyim böyle bi dünya şey...Nitekim güzel bir kişiliğim olduğuna inanıyorum,öyle olmak için çok uğraşıyorum ama bugüne dek de hayatta kimsenin ağzından ''Senin kişiliğin ne güzel ' lafını duymadığım gibi benim yanımda abuk sabuk fesat çıkarcı insanlar için 'AAaaa onun karakteri 10 numaradır!!' denmez mi....Çıldırıyorum çıllllllllllldırıyorum!!!! Kör insan milleti....!!!!

Evet hayatta en çok insanlarla eşit olmak isterken,farkında olmadan onların da altında olduğum sinyalini onlara yollayarak,''Beni sevmeyin ben kimim ki,kimse beni sevmiyor zaten,ben değersiz biriyim' şeklinde mesajları bir bir onların beyinlerine ileterek,tüm bunları aslında kendim yapıyormuşum..nihayet anladım...

Hayatım Değişti ekibine sonsuz teşekkürlerimi iletiyorum. Bu telkinler sayesinde bilinçaltımı yeniden yapılandırdım. (Topluluk karşısında konuşma-Ego Kendine güven-Başkalarının Düşüncelerini önemsememe-Sosyal fobi-koruma kalkanı-Sosyallik arttırıcı)

Belki yine arama motorundan 'Ben neden sevilmiyorum' diye aratıp bir çözüm bulmaya kalkışan isanlar olursa artık sayemde çok şanslılar:) Onlara diyorum ki;
- Ben hiç sevilmeyen bir insandım,Bu telkinler adeta SİHİR! Zaten bazı insanlarda doğuştan gelen bir sihir var ( tıpkı benim kendi ellerimle yakıp yokettiğim sihir gibi). Diğer sihirsiz kesim neden sonradan buna sahip olmasın? Hayata dair azıcık hile yapmanın kime ne zararı var? :) Lütfen bu telkinleri (Özellikle sus sesi versiyonlarını) ücretsiz indirip arka arkaya kulaklıkla dinleyin. Gece uyurken daha fazla etki ediyor. Bilinçaltınızı temizleyin. İçinizde var olan fakat yakmayı bilmediğiniz ışığı yakın,alevlendirin.....

Yıllardır sizi adam yerine koymayan insanların nasıl çevrenizde dört döndüğünü zevkle izleyin!!! Her söylediğiniz nasıl onaylanıyor,insanlar sizin fikrinizi almak için nasıl sıraya giriyorlar keyifle seyredin... Dünyanın öteki ucundaki düşmanınız bile nasıl sizi arayıp 'haksızdım,özür diliyorum senden' diyor,kendiniz deneyimleyin.

Milli piyango bana mı çıktı da benim haberim yok??? diye sağa sola bakınabilirsiniz..bunun keyfini sürün! ;)

[ginka]

resmen benim yaşadıklarımı dile getirmişsin birebir diyebilirim :) ilkokulda sınıf birincisiydim ergenlik dönemimde sınıfın en güzel kızı denirdi ama çok kıskanılıyordum ben neden güzelim diye ağladığımı hatırlıyorum normal insan olabilmek için kendimi sonradan nasılda ezdiğimi un ufak ettiğimi sırf beni sevsinler diye normal olayım diye...
teşekkür ederim bu güzel yazın için ve katılıyorum telkinler sihirli :)

[shadow_walker_]

bu yaşadıkların tamda benim yaşadıklarımı anlatıyor .. bilinçaltımı ne zaman temizlemeye kalksam sürekli kafamdaki olumsuz düşünceler harekete geçiyor . olumlu konuşsam bile hemen ağır basan olumsuz telkinler olumluların önünü kesiyor .. ailenin ilk çocuğuydum herkes üstüme düşerdi ilk torun değildim ama ilk torunlardanım .. çocukken özellikle liseye kadar herkesin ilgi odağı oldum .. ama aile tarafından seviliyordum arkadaş çevrem de tam tersiydi ...hiç doğru düzgün arkadaşım olmadı şimdiye kadar ..insanlarla iletişimim çok zayıf yok denecek kadar az .. şu an da üniversite okuyorum yaş oldu neredeyse 25 .. ama hala yine doğru düzgün arkadaşım yok .. sorunlarımın ne olduğunu biliyorum çözme yöntemlerini de biliyorum biraz ama yine olmuyor insanlarla aramı düzeltmek istesem bir türlü olmuyor kimse tarafından ilgi görmüyorum ..içimde hep sosyal olma isteği arzusu var fakat bir türlü bu hissi açığa çıkartıp istediğim gibi olamıyorum .. günlerce evden çıkmadığımı bilirim .. yaş oldu 25 .. bu saatten sonra da nasıl sosyal biri olacaksam .. 75-80 sene yaşıyorsak en fazla hayatımın 3 te 1 i gitmiş ... olumlu konuşurken yine olumsuz cümleler girdi araya .. her zaman olduğu gibi ..

[xxPyromaniaxx]

Yok benim olumsuzlukla bir alakam yok @shadow_walker_
Ben hayatımda olumsuz olan hiç bir düşünceye ve söze yer vermem çok şükür... Yanımda öyle insanlar varsa da hemen uzaklaşıyorum çünkü böyle karamsar olmalarına tahammül edemiyorum. Benim enerjimi de benden alıyorlar malesef...


@ginka ve @shadow_walker_
Gerçekten bunu yazdığımda benimle aynı dertten muzdarip bir kişinin bile çıkacağını düşünmemiştim. Evet sevilmeyen insan sayısı çok fazla ama tam da aynı sebepler yüzünden olması cidden enteresan... Düşünüyorum da acaba reel hayatta arkadaş olsak,oturup bunları birbirimizle konuşur muyduk? Bilir miydik acaba bu yönlerimizi ? :) diye düşünmeden edemedim doğrusu...

Ve neden ben çevremde güzel/yakışıklı olup da pasif karakterli birilerine rastlamadım hiç?...

Demek ki evrende yalnız değilmişim. Buna sevindim çünkü kendime çok kızıyordum, 'Bu şansı kendi ellerinle yok eden,bu evrendeki tek aptal yaratık sensin!' diye...

Ne kadar kötü birşey biliyor musunuz,sırf pasif,içine kapanık,kendine güvenmiyor diye bir insana yanaşıp onunla dostluk kurduktan,kendinin de bir insan olduğunu ona öğrettikten ve sırf kendine güveni gelsin diye kendinizi ezdirip onu yücelttikten sonra tekmeyi size basması...

Hayatta kimseye kendini ezdirme,kendin ez!! diye akıllar verdikten sonra , dönüp sadece sizi ezmesi....

Aslında ben onlara değil kendime aşılamalıymışım bu dediklerimi.

Bir de şu iki lafı duymaktan bıktım : 'Senin şansına hep kötü insanlar çıkmış karşına'' ve ''Kıskanıyorlardır da o yüzden''...

1.) Bana kötü davranan o arkadaş herkese kötü değil,diğerleriyle iyi dost= Demek ki problem bende!
2.)Şu hayatta kıskanılacak ne insanlar gördüm,hep kıskandılar,gıpta ettiler fakat onlara hiç bana davranıldığı gibi davranılmadı = Demek ki sorun yine bende!

En son (2 hf önce) başıma arkadaş ortamında gelen çok kötü davranışlardan sonra artık (yaşın kemale ermesinden de dolayı) kesinlikle idrak ettim kiiiiii İNSANLARA İYİ DAVRANMAK YA-RA-MI-YOR!!!!

Bundan sonra susadım diyen olsun,elimde bir bardak suyum olsun vermiyorum! Susamadığım halde gözlerinin içine baka baka kendim içiyorum!! Sorunlarını anlatanı dinlemiyorum,kalkıyorum ordan! 'Sizinle eşitim' mesajını vermiyorum,aşağılayıcı davranıyorum kim var kim yoksa..

İnsan karakterinden ödün verebilir mi,böyle değişebilir mi? diye düşünüyorsanız..evet bu güne kadar yapamadım ÇÜNKÜ YETERİNCE İNCİNMEMİŞTİM. Artık bu olay bardağı taşıran son damla oldu arkadaşlar. Kullanılmak ve çöp gibi fırlatılmaktan bıktım! Neyse ki içimde böyle davranacak potansiyel var ama vicdanım + hassasiyetim , benim iyilik meleği gibi davranmama neden oluyordu. Artık içimde vicdan micdan kalmadı! 2 hafta oldu,hala böyle düşünüyorum. Hiç bu kadar kararlı olmamıştım. Gülmüyorum artık kimsenin yüzüne! Kimseyi adam yerine koymuyorum!! Eğer daha fazla incinmek istemiyorsam böyle yapmak zorunda olduğumu biliyorum.

Son olarak herkese tavsiyem=
Sevilmek için çabalamayın!
İnsanlara gerektiğinden fazla değer vermeyin!
Kimseye sürekli iyilik yapacam,faydam dokunacak diye uğraşmayın!
Kimseyi kendinizden üstün görmeyin,bilin ki onlar da içinden aynısını düşünüyorlar.Bu fırsatı siz değerlendirin!
Unutmayın ki hayatta sizden daha değerli bir varlık yok. Siz varsanız herşey var...ve siz yoksanız hiç birşey yok...!

Hayat bir ego yarışı durumunda ilerleyip gidiyor...Egosu olmayanların vay haline diyorum...Sevgiyle kalın...

[shadow_walker_]

xxPyromaniaxx

merak etme yalnız değilsin .. ayrıca o uzaylı hissetme hissi bende de var hemde baya bi fazla . uzun zamandan beri kendimi uzaylı hissediyorum hala daha devam ediyor o his :) zamanında insanlardan o baya bi arkadaş kazığı yedim insanların iki yüzlü aldatıcı hallerini gördüm o zamandan beri de kimseye güvenim kalmadı bu yüzdende uzun süre uzak kaldım insanlardan .. gerçekte tanışsaydık bunları konuşabilirmiydik bilmiyorum şu ana kadar bu konuları reelde kimseyle konuşmadım herhalde konuşamazdık .. kendimi düşündüğüm zaman bencilsin diyorlar başkalarını düşünüp iş yaptığın zamanda gelip arkadan bıçaklıyor .. bu zamanda selam verseniz borçlu çıkarsınız arkadaşlıklar çıkar ilişkisine dayalıdır dostluklar ise gerçekçi değil .. yani bu zamanda herkes kendi kendini korumalı .. bu konu uzar gider ..

[ginka]

kesinlikle katılıyorumm güzeller genelde iyi olmaz bizler demekki hem güzel hemde temiz kalpliyiz saf bulunuyoruz elde keklik !

[nurbanu25]

Allah Allaaaah tevafuğun boylesı.....benım de aylardır dusundugum,dusunmekten gece ruyalarıma bıle gıren,sabah kalktıgımda huzurumu bozan konu....arkadaslarım benden nıye uzaklastılar.....ben de alıemın en kucuguyum.ılgıyle ama bıraz da ozguvensız buyutuldum.fızık ıtıbarıyle arkadaslarımından hep daha uzun,daha guzeldım.ben de cogu zaman herkesın ıcınde ustun durmıyım dıye kendımden fedakarlık ettıgım cok olmustur.ya kıskanılan bırı ya da sıkıcı bırı gelmısımdır hep cevreme...

[nurbanu25]

Bazen dedıgım olmustur Allahım keske ben de bıraz daha basıt bırı olsaydım da cok arkadas cevrem olsaydı.sonra dıyorum belkı Rabbım benı onların basıtlıklerıne bulasmamam ıcın uzaklastırdı...neyse coook uzar bu konu.ben burda eskılerdenım.burdakı bırcok yontemı bılıyorum ve uyguladım.yarın yenı bır uygulama surecıne baslıyorum ıns.uc ay olumlama,en az 6 ay da telkın planlıyorum ıns....

[nurbanu25]

Bu arada sen kac ay dınledın telkınlerı sevgılı pyromanıa?

[wildheart]

xxPyromaniaxx Nickli Üyeden Alıntı

Ben Neden Sevilmiyorum?


Belki yine arama motorundan 'Ben neden sevilmiyorum' diye aratıp bir çözüm bulmaya kalkışan isanlar olursa artık sayemde çok şanslılar:) Onlara diyorum ki;
- Ben hiç sevilmeyen bir insandım,Bu telkinler adeta SİHİR! Zaten bazı insanlarda doğuştan gelen bir sihir var ( tıpkı benim kendi ellerimle yakıp yokettiğim sihir gibi). Diğer sihirsiz kesim neden sonradan buna sahip olmasın? Hayata dair azıcık hile yapmanın kime ne zararı var? :) Lütfen bu telkinleri (Özellikle sus sesi versiyonlarını) ücretsiz indirip arka arkaya kulaklıkla dinleyin. Gece uyurken daha fazla etki ediyor. Bilinçaltınızı temizleyin. İçinizde var olan fakat yakmayı bilmediğiniz ışığı yakın,alevlendirin.....

Yıllardır sizi adam yerine koymayan insanların nasıl çevrenizde dört döndüğünü zevkle izleyin!!! Her söylediğiniz nasıl onaylanıyor,insanlar sizin fikrinizi almak için nasıl sıraya giriyorlar keyifle seyredin... Dünyanın öteki ucundaki düşmanınız bile nasıl sizi arayıp 'haksızdım,özür diliyorum senden' diyor,kendiniz deneyimleyin.

Milli piyango bana mı çıktı da benim haberim yok??? diye sağa sola bakınabilirsiniz..bunun keyfini sürün! ;)

İnşallah bu güzellikleri ben de yaşarım. İyi ve fedakar olmanın neticesinde depresyon hali ödül olarak çıkıyor böyle insanların karşısına.