[Işıklı yol]

Mutluluk biriktiririm ben. Havada uçan kuşlar hiç yabancım değil. Ya da bahçede yeşeren selvi ağacım. Kırmızı ışıkta yanında beklediğim çınar ağacı arkadaşımdır benim. Onun yanından selam vermeden ve ona dokunmadan geçmem hiç. Evimize yanlışlıkla girmiş bir minik böcek sevinç kaynağı olur bana. Onu bulduğumda " Oooo, sen buraya nereden geldin? Burası senin için yaşanacak bir yer değil. Hadi gel seni özgürlüğüne kavuşturalım. " derim. Uçururum onu, ya da gönderirim sevgimle geldiği yere. Yerde yürüyen bir karınca benim dostum olur. Ona selam verir. "Seni yine çok çalışkan gördüm. Hadi bakalım rast gele" derim. Açan çiçekleri görür gözlerim, gökyüzünde ki bulutlarla sohbet ederim. Ben hiç yalnız kalmam. Hayatın dışında değil, içinde yaşarım. İnsanlar mutlu olduğunda mutlu olurum bende. Komşunun aldığı koltuk takımına en az onun kadar sevinirim. Yağmur yağdığında karşı çatıda yıkanan güvercinler beni çok mutlu eder. Bahaneler bulurum mutlu olmak için. Sevmek için, sevinmek için. Yavrularım nette oyun oynarken onların heyecanına katılırım. Bazen çok gülerler, bazen anlamadığım için, bazen sorduğum saçma bir soru için. Bazen bir ingilizce kelimeyi okuyamadığım için. Tüm dünya mutlu olsun. Herkes mutlu olsun dileğim.