[Işıklı yol]

2. 10 günlük dilimdeyim. Ne değişiyor bilmiyorum. Görünürde bir şey yok. Her hangi bir değişiklik var mı bilmiyorum. Moralim iyi, dingin, huzurluyum. En çok dikkat ettiğim iç kavgalarım çok ama çok azaldı. Eskiden içimde birileriyle çekişir dururdum. Şimdi aklıma gelse bile " aman ya boş ver. " diyorum. Resimlerimi bazen yapıyorum, bazen bırakıyor hiç elimi sürmüyorum. Aslında yapmak istediğim meslek ressamlık değil, bunun farkındayım. Yine de seviyorum ama resim yapmayı. İşte her neyse. Hayat beni korkutmuyor. Eski korkularım azaldı. Tam olarak şöyle söyleyebilirim. İyiyim ya galiba, evet evet iyiyim. Bahar da geliyor.Yakında başlayacak nisan yağmurları ve ben yine her yağmur yağdığında sokağa fırlayacak ve ıslanacağım sırılsıklam. O en deli yağdığında beni evde tutamaz kimse fırlarım sokağa, mümkünse terlikle ve ıslanırım. Yağmuru seviyorum, ıslanmayı seviyorum. Laleleri seviyorum. Leylakları seviyorum. Sonra saksağanlar çoğalmış çevremizde bugün tam 10 tane saydım. :) ve selvi ağacımızda bir kaç yaprak yeşermiş bile. Ayrıca camımın önüne geçen bir kaç çiçek aldım. Öyle güzeller ki her gün onlarla konuşuyorum. Yüzümü yapraklarının arasına sokuyor ve taaaa içime çekiyorum kokusunu. Bitkileri seviyorum, insanları seviyorum, hayvanları seviyorum. Hayatı seviyorum ve ve yazmayı seviyorum. Ayrıca bu telkin müziklerimi çok güzel seçmişler çok hoşuma gidiyor onları dinlemek. Yalnız daha fazla resim yapabilmeyi diliyorum. Artık beni çağırsın tuvalim ve fırçalarım ve boyalarım. Umarım!