[ari_kovani]

haklı olabilirsin.. ben bunu tam anlamıyla uygulamasamda bu aynayla ilgili olanı uyguluyorum. kısa süre önce depresyondan kurtuldum. (çok şükürki:D) uzun bi süre hergün her saat içimden ağlamak geliyordu. ama beni tamamen iyileştirmesede bişey farketmiştim. o da aynaya bakmak... yanımda bi ayna taşıyodum bu yüzden. süslü olduğumdan değil. kendimi iyi hissetmem gerektiğinden. şunu farkettimki insanın kendi gözlerine bakması kadar rahatlatıcı birşey yok. çünkü baktığımız gözlerin içinde ne olduğunu biliyoruz. o her ne kadar üzülsede hatalar yapsada büyük hedefleri olan biri.. farklı olan biri.. o biziz.. ben insanın kendinden nefret etmesine inanmıyorum. nefret eden insan zarar wermek ister. ama hangimiz kendimize zarar verebilirizki.(r dışında). o aynada baktığımız kişi aslında bizi tek anlayan, tek seven, bizim mutluluğumuz için uğraşan tek insan.. anlattıklarım basit gelmiştir eminim. ama bunuda deneyin. gözlerinizin içine bakıp o parlayan güzel gözler benim demek inanın çok mutlu edici..