[meryemi]

sevgili hayalayaz, güzel hayalayaz, samimi hayalayaz candan ciğerden hayalayaz,

candan ciğerden karşılamana candan ciğerden bi hoşbuldum sefalar buldum o zaman, canım benim sağolasın... yalnız olmadığımı hatırlattın bana, çünkü insan kendi içindeki "Ben" lerle uğraşmaktan, onları dinlemekten benim gibi başkaları da var mıdır diye düşünemiyo fırsat bulamıyo...
İçimizdeki ki bu CADIların:) bize yaptıklarını çok güzel tarif etmişsin "ZİHİNSEL KONFERANSLAR VERİYORLAR" evet aynen öyle. ama kovalayınca gitmiyorlar bende.. olumlu fikirleri olduklarını savunup, beni iknaya uğraşıyorlar. zaten kendim olamıyorum, bide o cadılar yön veriyorlar bana. onları şu sıralar susturmam pek mümkün değil gibi.. ama bazen de onları dinlemem gerektiğini, bna doğru şeyler söylüyo olabileceklerini düşünüyorum, içimdeki bi başka BEN de öyle diyor anlamışsındır sen
ve o 'ben' hak vermiyor değilim. belki yanlış ama şimdiye kadar o cadılar bana hep" bak gene yanlış yaptın, burda şöyle yapmalıydın, orda şunu söylemeliydin" , "bak dikkat et yine aynı hataya düşebilirsin" , "hadi seni yanlış anlarlarsa..." vb şeyler dediler. şimdilerde içimdeki cadılar beni, zaaflarımla ele geçirmekten çok, 'sen artık değişiyosun, artık başkaları yok sen varsın'(bu gibi şeyler söylediklerinde, "başakaları var, sende varsın" şeklinde müdahale ediyorum eski?! rahatsızlıkların izleriyle.doğruluğu beni hala düşündürür o da ayrı bir mesele ) , gibi sözlerle etkileri altına almaya çalışıyorlar. nitekim başarıyorlar da aslında başarmaları ölçüsünde ve yerinde olsa sorun olmayacak ama bana sürekli aynı ve benzeri şeyleri düşündürüyor olmaları,kendim olan ben de, zihnimin saçma şeylerle dolu olduğu fikrini oluşturdu.
telkinleri de bu değişimden sonra gün içinde daha sık dinlemeye başladım. buda beni daha çok değişecekmişim, farklılılığımı ve kendimi yeniden kazanacakmışım umuduyla doldurdu. buraya kadar iyi ama problem oluşturmakta üstüme yoktur, yine bunun da yanlış olduğu, bu içsel konuşmaların da ters tepip beni hepten kendimden uzaklaştıracağı hissine kapıldım ve artık bi umut burda paylaştım bu hislerimi. kişisel sıkıntıları olan ve bunların üzerine korkusuzca gidip onları yenmeye çalışan bu insanların arasında belki benim gibileri de vardır dedim. içsel konuşmalarını paylaşan arkadaşların yazıları hep olumlu yönde. bunu bu sitede, bu telkinlerle başarıyo olabilirler dedim. bende başarmak istiyorum ama doğru şekilde, doğru zamanlamaylave doğru yerde yani kendimdeki doğru yerde; zihnimde, yüreğimde bedenimde kısacası KENDİMDE... doğallığımı, saflığımı, ve TAZELİĞİMİ yakalayıp, içimdeki bütün cadılardan kurtulmak istiyorum. kendimle yalnız kalmak istiyorum. bunu tek başıma başaramadım ve biri hayatımdeğişti sitesinin kapısını çalmamı istedi bende çaldım biraz(çok ) şüpheyle biraz umutla...
bakalım içimde odunlaşmış cadıları ıslatıp, çenelerini bağlayabilecek, hatta belki onlardan tamaman kurtulabilecek miyim?


telkinlerin büyüsüne inandım onların gece, zihnim boşken yada dinlenirken bana daha çok yardımcı olabilecekleri fikrine katılıyorum.


sevgili suzzy ve hayalayaz a tekrar ilgilendikleri için teşekkür ediyorum...
Sevgilerimle...