Günlük Mesaj

19-05-2008, 09:57 PM

eminim kimse benim gibi çocuk olmamışıtr bunların bir kısmını yazmaktan

utanıyorum ama
BENİM GÜZEL ÇOCUKLUGUM
madem çocukluk yazayım , arkadaşlar hekes çocukken kedi besler köpek besler ben olaya çekirgeyle başladım

bildiğimiz çekirge çok büyüktü elim kadardı elektronik eşyalara merakım hep olmuştur annemin bana hediye ettiği

eski yuvarlak fırın vardı ASLINDA hediye etmeycektide etsin diye bozmustum çekirgemi onun içinde beslerdim kaçmasın diye kapagı örter içine birazda yeşillik kordum camından izlerdim ayrıca çay bardagının altıyla suda kordum , daha sonra kumru beslmeye basladım babam getirmişti yumutlamıyor diye bi parmakla birini öldürdüğümü hatırlıyorum çocukluk işte erkekmi dişimi diye bakarken o ufacık serce parmagım nasıl olduysa kusu mundar etti , sonra köpek yavruları vardı annem istemiyordu bende dışarıya yuva yapmıştım derme çatma orda besliyordum onları çalmışlardı anneleri lesi ye benziyordu
bir sabah kalktım hepsi gitmiş ya çalmışlar yada anneleri başka yere götürmüş
ilk okula başladıgımda çantamda müimmat boldu defter kitap pil kablo gazoz kapagı misket ayrıca yemegimde vardı
iki kalemim olurdu okulda mutlaka kaybederdim okul hırsız kaynıyordu hatta silgi çalmalarından bıkmıştım kaleme sahip çıkıyordum artık , silgiyi annem yorgan ipliğiyle madolyon takıyorum oglum sana diyerek boynuma takıyordu ı sonra sınıfta ipi kestiler boynumdan çaldılar ama hırsızı şişko yakalamıştı şişko benim ilkokuldan öğretmenimdi
birgün eve iki tane köpek getirdim yavru annem bahçeye koymuyordu kimse evde yokken evin içine karesimle koyduk
birini bi köşeye birini öbür köşeye adam gibi otuturup kasıkla ve tasla çorba içirirken annemin o gün akşam için yaptıgı mercimek çorbası hiç unutmam bi köpege bi kendime çorba veriyordum yakalandık annemin bagırmasıyla köpekler canlarını kurtardı kaçtılar ama ben ve kardesim amansız terlik saldırısından kaçamadık kardesim camın demirlerinden sıgıyordu benim kafam sıgmadıgı için kaçamadım o kaçmıştı . güzel bi anıydı dayagı yedim ama hayla anlatırım..
köye götürmüştü dedem onlarda kalıyordum dedem ototriter biriydi onun yanında kalıp ahlakımın daha iyi yaramaz olmamam içinde bizimkilerin canına minnetti 40 gün kaldım 40 yıl gibi gelmişti canımdan bezmiştim hergün kendi kendime türkü söylüyordum daglar bizim daglarımız yolar bizim yollarımız diye :) dedemin evde çok sevdiği bi radyosu vardı osanmasın sever oynasın diye elime vermişlerdi kaşla göz arasında tüm söktüm tekrar toplayamadım tabi dedeme hiç duyurmadık ben gidince duymuş tabi ben gidiş o gidiş bidaha ugrarmıyım ,köyde herkezi yıldırmıştım karabası yoldan gecenlere saldırması için kişkiriyordum koyunlar geciyordu üstlerine biniyordum gercekten tası atıp altına kafasını tutan bi çocuktum,birgün kendi kafamı yardıgımı hatırlıyorum tası havaya attım kafa caktım çocukluk işte :)
benim çocuklugum cok yaramazlıkla geçti sapanla kuş avlardım hala çok pişmanım ama aklım yetmediği için kızamıyorum kendime günlük sapanla 15 tane serçe 3 tane sıgırcık 2 tane üveyik vurdugumu ve mahallenin lektrik direklerindeki 2 tane lambayı kırdıgımı hatırlıyorum üstelik öteki dedemde mahallenin muhtarıydı :)
ok yapmıştım bikeresinde isim vermek olmaz bi tv kanalından bizim mahalleye çekime gelmişlerdi tanıtım amaçlı ilçeyi tanıtıyorlardı okla kovalamıştım adamlar amma kaçmıştı çekim mekim iptal etmişlerdi ben çok yaramazdım arkadaşlar :)
çok sonra iki tane köpek besliyordum ikiside çok yavuzdu iki tane çingene bohçayla bişeyler satıyorlardı
köpekleri üstlerine salmıştım ellerindekini atıp kaçmışlardı
yasım 12 13 yoktu koskoca mahalledeki liseli askerliğini yapmışlar falan benden korkardı köpeklerimle 30 40 kişiyi kovaladıgımı hatırlıyorum gençler pazar yerinde toplanır orda maç falan yaparlardı yine birgün hepsi toplanmıştı evlerine kadar kovalamıştım köpeklerim çok yavuzdu en son sınıf arkadasım demeti kalçasından ısırdı biri vurdular belediye sagolsun milleti kurtardı öbürüde öldü
en son iki köpek daha besledim onlarda ilçeden başka bi ilçeye tasınınca onları götürmedik hediye ettim biri çok severdi beni annem yaramazlık yaptım diye dayak atınca benimle aglardı ayrılınca üzüntüden aglaya aglaya ölmüş,diğeride ilçeye her gittiğimde öbür komşudaydı beni tanır üstüme atlar yalar şımarırıdı sonra onuda belediye kendi yaratmış gibi öldürdü
benim çocukluk anılarım yazarsam sayfa sayfa roman olur arkadaşlar benden bukadar

Günlük Mesaj

Ben küçük bir çoçuk iken..........

Ben küçük bir çoçuk iken..........

Ben küçük bir çoçuk iken..........