[ac_milan_ac]

Arkadaşlar herkese selam 2 hafta sonra tekrar burdayım ve tekrar yazıyorum öncelıkle kendimdeki değişimlerden bahsedicem.Arkadaşlar artık kimse beni dövmuyor.Eskisi gibi değilim artık bana vuran arkadaşıma '' vurma ya acıyo kolum morarmış '' diye bagırdım aslında morardığı falan yoktu '' hoşuna mı gidiyo vurunca eglenıyo musun '' falan diye bagırdım.Oda bana küfür falan etti '' bi daha sana bulaşmam merak etme '' falan dedi. sonra ertesi gün yanıma geldi '' ardamla barışayım '' dedi ve barıştık artık bana vurmuyor. gelip yanıma yanagımı sıkıyor falan.Diğer arkadaşlarıda hallettim...Onlar benle uğraştıgında ben umursamazlıktan geldim teneffüslerde falan onların yanına gidip samimi bi muhabbet başlatmaya basladım falan ondan sonra düzeldi. Herşey yolunda gidiyor şu an. Derste falan söz almayada başladım ama nadiren.Neyse arkadaşlar benim asıl buraya yazma nedenim başka...Artık büyüdüm ama açıkçası aileme çok baglıyım. Benim yaşımda erkekler ailelerine bu kadar baglı olmaz ama ben cok baglıyım.Ananemin ve dedemin yanında büyüdüm bide ananemin kardeşinin.Küçükken hep ananemin evine giderdik babam gelmezdi hafta sonları hep onlara giderdik...Bende çok sevinirdim onlara gidince...Halada genelde haftasonları onlara gidiyorum...Bu artık anormalime gelmeye basladı...Ben artık büyüdüm ama ananemler dedemler bana hep cocukmus gibi davranıyorlar bende kendimi ona göre formatlıyorum.Dün bi aile oturmasına gittiler bende gittim yanlarında sessiz bi şekilde oturdum...Ne konuşayım ki yaşlıların arasında ? Bana diyolar hiç konusmadan oturdu diye. Ne konusmamı beklerlerki yemek tarifini mi konusayım dedemin askerlik anılarından mı konusayım komşunun oğlu evlenmiş onu mu konusayım ne konusayım anlamadım ne beklerler benden...Kısacası demek istediğim şu benım yaşımda erkekler ailelerinden bagımsız bir şekilde dışarlarda geziyor falan filan bense ananemlerde geziyorum... Ve bu durum atık baya bi garibime gitmeye başladı...Dedem bana dede diye hitap ediyor...Onun tarzı o anneme teyzeme falanda baba diye hitap ediyor...Tamam anlayısla karsılıyorum ama bi şey anlatıcam.Kuzenim 5-6 yaşlarındayken ( Şu an benden 1 yaş büyük ) dedeme '' Ullen dede '' demiş...Dedeminde çok komiğine gitmiş bu olay bize soruyor '' Dedesi bir gün dedesine demişki ...... '' diyo bizde kuzenimle '' Ullen Dede '' diyoruz... Halada devam ediyor böyle demeye ... Mesela bi lokantada yemek yiyoruz diyelim Dedem gene soruyor '' Dedesi bir gün dedesine demişki '' diye ullen dede demessek ayıp olcak ... ama yeter artık ya çocuk gibi bu ne be... İnsanların karşısında bile ullen dede deditiriyo yeter artık ya ben küçük çocuk muamelesi görmek istemiyorum artık...Ailemden biraz ayrılma kararı aldım...Ayrılma dediğim , çok sık görüşmemek...Annemle babamı her gün evde görüyorum zaten ama ananemle dedemle falan artık çok fazla beraber durmamam gerektiğini biraz onlardan ayrılmam gerektiğini düşünüyorum...Belkide tüm yaşadıgım sorunların sebebi budur. Her ne kadar böyle desemde bu kararımın onların bana olan sevgisini azaltacıgını düşünüyorum ve bu beni rahatsız ediyor...Ama bence artık biraz fazla beraber olmamam gerek sanırım onlarla ... kısacası kendimi sütçocugu gibi görüyorum ... her neyse sizin önerileriniz varmıdır varsa yazarsanız sevinirim...