[YESHAPPY]

Yetiştirilme tarzından olabilir. Türk aile yapısında böyle bir cümleye sık rastlanmaz, düşünsene eskiler anne babalarının yanında çocuklarını sevemezlermiş...

Ama ben şükür içimden geldiğinde diyebiliyorum.

Önceden bende mesafeliydim. Seçerek alıyordum herkesi hayatıma, çemberden sınavla giriyolardı içeri, gerçi hepten çemberi serbestlerştirmedim, olmaaaaz :)
Benim için arkadaş yoktu, olacaksa birileri hayatımda ,tam güvendiğim dostlarım olmalıydı hepsi. Yıllardır samimi ilişkiler içinde olacağım insanları soktum hayatıma.
Diğerleri de beni seçen ya da mecburen bir araya gelip tanıştığım arkadaşlarımdı. Hayat bu kaçamıyoruz kimseden :)
Artık konuşmaktan zarar gelmez diyorum, hepimiz aynı dünyanın insanlarıyız sonuçta. Belki de sosyal fobiydi benimki. Neyse ne geçmiş zaman oldu artık :)
Sosyal fobi telkinini dinle bence dinlemediysen.
Sonuç olarak :) söylenmeli mi seni seviyorum? Kesinlikle evet. Ne mutlu söyleyene ne diyeyim ;)