Köyden Kente Göç, Eskişehir'de Kadınları İş Gücünden Uzaklaştırıyor

Bluesky24 · 08-04-2010, 09:49 PM

Erkek nüfusun işgücüne katılma oranı köyde %82 iken, il merkezinde %60, ilçe merkezinde %59 olmaktadır. Erkek nüfusta İnönilçe merkezinde işgücüne katılım oranı %70 ile en yüksek, Han ilçesinde yaklaşık %44 ile en düşük düzeydedir. İşgücüne katılma oranı kadın nüfus için yerleşim yerine göre çok büyük farklılıklar göstermektedir. Köydeki her 100 kadından 75i işgücünde iken bu oran il merkezlerinde %16 ve ilçe merkezlerinde ise yaklaşık %11lere kadar düşmektedir.

Nüfusun yaş ve cinsiyet yapısı, işgücüne katılma düzeyini etkileyen faktörlerden biridir. Kadın ve erkek nüfusun işgücüne katılma oranı, yaşlara göre farklı düzeydedir. Erkeklerde işgücüne katılım 20-24 ile 50-54 yaş gruplarında arasında yüksek olurken kadınlarda tüm yaş gruplarında işgücüne katılım çok düşük gerçekleşmektedir.

Erkek nüfus 20-44 yaşları arasında en üst düzeyde işgücündeki yerini korurken yaş ilerledikçe işgücünden ayrılmaktadır. Yerleşim yerine göre erkek nüfusun işgücüne katılımı 20-44 yaşları arasında önemli farklılıklar göstermektedir. 45 yaşından sonra, il merkezinde ve ilçe merkezinde erkek nüfusun işgücüne katılma oranı azalmakta iken, köydeki erkek nüfusu 65 yaşına kadar yoğun çalışmayı sürdürmektedir.

Kadın nüfusun yaşa göre işgücüne katılma oranı, genel olarak hem şehirde hem de köyde erkek nüfustan düşük düzeydedir. Kadın nüfus, yerleşim yerlerine göre de farklı işgücüne katılım yapısı göstermektedir. 15-49 yaşları arasında il merkezindeki kadın nüfusun işgücüne katılma oranı ilçe merkezlerindeki kadın nüfusun işgücüne katılma oranından yüksektir.

Köydeki kadın nüfus ise şehirdeki kadın nüfustan oldukça yüksek oranda işgücüne katılmakta ve 65 yaşına kadar da yüksek düzeydeki işgücüne katılım devam etmektedir. Eskişehirde istihdam edilen nüfusun, işgücnüfusu içindeki oranı erkek nüfus için %92, kadın nüfus için %90dır. İstihdam edilen erkek nüfusun %46sı hizmet sektör-ünde, kadın nüfusun %61i tarım sektöründe çalışmaktadır.

Köyde istihdam edilen kadın nüfusun hemen hemen tamamı tarımda çalışırken, şehirde istihdam edilen kadın nüfusun çoğunluğu hizmet sektöründe çalışmaktadır. İstihdam edilen nüfusun %57si ücretli çalışmakta olup, bu oran erkek nüfus için yaklaşık %64 iken, kadın nüfus için %39dur. Kadın nüfusun %54ü, erkek nüfusun yaklaşık %8i ücretsiz aile işçisidir. Kendi hesabına çalışan kadın nüfusu %6 gibi çok düşük iken bu oran erkek nüfusunda %24tür.

Eskişehirde işsizlik oranı %8.4 iken erkeklerde %7.7 ve kadınlarda %10.1dir. İl merkezinde %11.8 olan işsizlik, ilçe merkezlerinde %10.8 ve köylerde %2.6dır. İl merkezinde kadınlarda işsizlik oranı %21.1, erkeklerde %9.1 iken, köylerde işsizlik oranı kadınlarda %1.3 erkeklerde %3.8dir. İşsiz nüfusun büyük çoğunluğunu genç nüfus oluşturmakta olup, işsiz nüfusun %65i 30 yaşının altındadır.

Sonuç olarak Eskişehirde köyden kente iç göç edenler daha iyi eğitim, sağlık, yaşam koşulları ararken işgücünden uzaklaşıp üretici konumdan çıkıp tüketici konuma geçmektedir. Buda Eskişehirin refah seviyesini azaltmakta olup gelir dağılımının daha da bozulmasına neden olmaktadır. Köyden şehire göçte kadın daha fazla işgücünden uzaklaşıp, eşinin eline bakmak zorunda kalmaktadır.

Kaynak: DİE, 2000 Nüfus sayımı.

Kaynak:Kadınvizyon