[cansuyu]

hepimiz zaman zaman dalgalanmalar yaşıyoruz sebepli sebepsiz..insanız herşeyden önce..
son birkaç gündür benim de içimdeki düğüm büyüyor zaman zaman..
işin kötüsü kendimi kötü hissettiğim anlarda ben bunu kimseyle paylaşmam, kapanırım, yokolurum..
sizin paylaşmanız, paylaşmaya istekli olmanız bile çıkış kapısına daha yakın durmak gibi..

ve yine hepimiz kendimce yöntemler geliştiriyoruz umutsuz anlarımızla başedebilmek için..elbette en önemlisi, içinde bulunduğumuz durumun farkında olmak evet ama, bu duruma kilitlenmemek.. evet bugün böyle hissediyor olabiliriz;geçici bu durum, bunu bilmek ve nasıl hissetmek istiyoruz, ya da yaşamımızda nelerin , hangi yöne doğru değişmesini istiyoruz, bu duygu ve düşüncelere odaklanmak..hatta bunları yazmak..

antidepresan kullanırken bile bu tarz iniş çıkışlar olur ve o anlarda ayrıca sedatif ilaçlara gereksinim olur ya, ben inişe geçtiğimi farkettiğimde, mutluluk piano telkinini dinliyorum sürekli, işe yarıyor. ve eft yapıyorum- ki sadece birkaç dakikamı alıyor.. evet içimdeki acıya rağmen kendimi seviyor ve onaylıyorum.

çıkmak istediğimiz kadar yakınız çıkış kapısına.