[Işıldayan Safir]

Aşık Olmak

Randevusu olmadığı halde ofisime geldi. sekreterime beni beş dakika için görüp göremeyeceğini sordu. Janice'i on sekiz yıldır tanıyordum. Otuz altı yaşındaydı ve hiç evlenmemişti. Geçen on sekiz yıl içinde, biriyle altı yıl, başka biriyle üç yıl ve diğerleriyle daha kısa süreler boyunca olmak üzere birkaç erkekle flört etmişti. Zaman zaman randevu alır, benimle ilişkisinde yaşadığı bir problemi tartışırdı. doğası gereği disiplinli, dikkatli, planlı, düşünceli ve özenli bir insandı. Haber vermeden ofisime gelmesi onun karakterine tamamen aykırıydı. Kendi kendime "Janice'in randevu almadan çıkagelmesi için korkunç bir kriz içinde olması gerekir." diye düşündüm. Sekreterime onu içeri almasını söyledim. Tam olarak, onu kapıyı kapar kapamaz trajik bir hikayeye başlarken ve gözyaşlarına boğulurken görmeyi bekliyordum. Bunun yerine, içeriye heyecandan parıldayarak ve neredeyse hoplayıp zıplayarak girdi.

"Bugün nasılsın Janice?" diye sordum.

"Harika!" dedi. "Hayatım boyunca hiç bu kadar iyi olmamıştım. Evleniyorum."

"Sen mi?" dedim hayretimi açığa vurarak. "Kiminle ve ne zaman?"

"David Gallespie ile!" diye bağırdı. "Eylülde!"

"Bu heyecan verici. Ne zamandır flört ediyordunuz?"

"Üç haftadır. Bunun çılgınlık olduğunu biliyorum Dr. Chapman. Flört ettiğim onca insandan ve evlenmeye bu kadar çok kez yaklaştıktan sonra buna kendim de inanamıyorum ama David'in benim için yaratıldığını biliyorum. İlk buluşmamızda bunu ikimiz de biliyorduk. Tabii ki bunu ilk geceden konuşmadık ama bir hafta sonra bana evlenme teklif etti. Bana bunu soracağını biliyordum ve evet diyeceğimi de biliyordum. Daha önce hiç böyle hissetmemiştim Dr. Chapman. yıllar boyunca sürdürdüğüm ilişkileri ve verdiğim mücadeleleri biliyorsunuz. Her ilişkide iyi gitmeyen bir şeyler oluyordu. Onlardan herhangi biriyle evlenmeyi düşündüğümde kendimi huzurlu hissetmiyordum ama David'in doğru kişi olduğunu biliyorum."

Janice sandalyesinde ileri geri sallanıyor, kıkırdıyor ve "Biliyorum, bu çılgınlık ama çok mutluyum. Hayatım boyunca hiç bu kadar mutlu olmamıştım." diyordu.

Janice'e ne olmuştu? Aşık olmuştu. Ona göre David karşılaştığı en harika erkekti. Gece gündüz onu düşünüyordu. David'in daha önce iki kez evlenip boşanmış, geçen yıl içinde üç iş değiştirmiş üç çocuk babası bir adam olması Janice için önemsiz gerçeklerdi. O mutluydu ve David'le sonsuza kalacağına inanıyordu. O aşıktı.

Çoğumuz evliliğe aşık olarak başlarız. Fiziksel özellikleri ve kişilik vasıfları aşk alarmımızı çalıştırmaya yetecek bir elektrik şoku yaratan biriyle karşılaşırız. Ziller çalar ve bu kişiyi tanıma sürecini başlatırız. İlk adım, bütçemize göre, bir hamburgeri veya bir bifteği paylaşmak olabilir. Fakat gerçekte ilgilendiğimiz yiyecek değildir. Aşkı keşfetmek için iz üzerindeyizdir. "İçimde hissettiğim bu ılık ve iç gıcıklayıcı duygu o 'gerçek' şey olabilir mi?

Bazen bu iç gıcıklayıcı duyguyu ilk buluşmada yitiririz. Enfiye çektiğini öğreniriz ve o tatlı ürperti ayak parmaklarımızdan çıkıp gider. Ne var ki başka bir zaman, bir hamburgerden sonra o tatlı ürpertiler eskisinden de güçlü hale gelir. Birkaç "beraberlik" daha ayarlarız. Çok geçmeden, yoğunluk seviyesi kendi kendimize "galiba aşık oluyorum." dediğimiz noktaya kadar yükselir. sonunda bunun "gerçek bir şey" olduğuna inanırız ve bu duygunun karşılıklı olduğunu umarak karşımızdaki kişiye açılırız. Duygularımız karşılıksızsa ya araya bir soğukluk girer ya da onu etkilemek için çabalarımızı iki katına çıkarır ve sonunda sevdiğimizin sevgisini kazanırız. Karşılıklı olduğu zaman ise evlilikten konuşmaya başlarız, çünkü aşık olmanın iyi bir evlilik için gerekli bir zemin olduğu konusunda herkes hemfikirdir.

Evlilik öncesi hayallerimiz,
evlilikteki saadet üzerinedir...
Aşık olduğunuzda başka türlüsüne
inanmak zordur.