hayalayaz

on onbeş yıl oldu kişisel gelişim adına okumaya başlamam...bize istemenin arsızlık,kadere isyan..allaha isyan olduğu öğretildi..biz allahın bize layık gördüğü yaşama razı olmalıydık...şükür etmeliydik...nafakamız rızkımız..bir lokma bir hırkadan ibaretti..
zaman içerisinde onların deyimiyle bizim nasibimiz olana şükür etmek okadar zorlaştıki..isyan ne kelime, ben allah olsaydım kuluma bunları nasip etmeye utanırdım demeye başladım..bu düşünceler yaradanı inkar etmeye kadar gitti...

bebeğim olacakmış öğrendiğimde bedenimi oluşturan bütün hücreler titredi..çünkü bu müjdeyi bana veren doktor..ikinci cümlesinde beni yerlere serdi..bebeğim sakat doğabilirmiş...hayır dedim..bebeğimi aldırmıycam ve benim bebeğim son derece sağlıklı doğacak vede dünyanın en iyi insanlarından birisi olacak...bebeğimi aldırmadım...fakat yaşım yirmi..korkmadığımı söylüyorum ama bal gibide korkuyorum..keşke bir şey olsada bana bebeğimin nasıl doğacağını anlatsa..o, gece rüya gördüm..bebeğimin doğumunu yaşadım rüyamda..ertesi sabah rüyamı kimseye anlatmadım..büyüklerimiz yaptığında dalga geçtiğimiz bir şey yaptım..suyu açtım..rüyamı akan suya anlattım..ve bebeğimin sağlıklı doğacağına dair yorumladım..ondan sonraki her gün bebeğimle, ona gelecekteki yaşamımızı anlattım onu ne kadar çok sevdiğimi söyledim,belki günde beş yüz kere onun çok sevilmek ve saygı duyulmak, vede en önemlisi başarılı olmak için doğduğunu söyledim..
bebeğimin doğumunda ,rüyamı yaşadım an be an...onu büyütürken sadece ben saptım yaptığımız proğramdan..oğlum..karnımdayken yaptığımız proğrama harfiyyen uydu..şimdi kendisi,onu tanıyan herkes tarafından sevilen,saygı duyulan,başarılı bir insan..yaradanın varlığından tabiiki şüphem yok..
şükür etmek,iyi yürekli olmak,saf niyetli olmak tabiiki muhteşem bir şey..ama isteklerimizin gerçekleşmesi için illede şükür etmek gerektiğine inanmıyorum..yaradan o kadar cömertki..isteklerimizin gerçekleşmesi için gereken fırsatları bize şükür etsekte veriyor..etmesekte..eğer böyle olmasaydı..benim hiçbir isteğim gerçekleşmezdi..çünkü bize öğretilen yanlışları hala daha yenemedim,iyice sabrım taşmadan bir şey isteyemiyorum arsızlık yapmamak adına.istemeye başladığım zamanda... bana bak allahım... diye başlarım söze ,hiç dikkat etmedim ama belkide ellerimi bile belime koyuyorumdur,bir yığın şeyin farkında oluyoruz/mu acaba,neyse ben bir şeyin iyice farkındayım..yaradan saf sevgidir..maddi ve manevi her anlamda istediğimiz herşeyi bize istemeden önce vermiştir..bize sadece bundan emin olarak almak kalıyor..allah bizi seviyor gerisi laf..yaradandan ötürü yaratılan herkese saygılı sevgiler.