Telkinlerden Önce Değişim İçin Neler Yaptınız

[hayatimdegisti]

Ben telkinlerden önce değişim için uğraştım.Şunu şöyle yapsam bunu böyle yapsam diye bir çok şey düşündüm durdum

Yeni yıl olduğunda ajandama programlar yapmışımdır o yılın farklı olacağı ile ilgili..

Ancak bunların hiç birisi değişim için telkinli mp3 ler kadar etkili olmadı....

Şöyle bir defterlerime bakıyorum eskiden neler neler yazmışım.Sanki çamura saplanmış çıkmak isteyen bir araç gibi öylece orada kalmışım.


Suçluluk duygularım vardı.Belki bir çoğu anlamsız suçluluk duyguları idi.Ancak bir türlü bu basit duygulardan kurtulamıyordum.

Telkinler sonrası ise memnunmuyum hayal ettiğim mutluluk seviyesine eriştim mi diye sorarsanız.

Kesinlikle Evet

Beklentilerimin çok ötesinde kendimi iyi ve mutlu hissediyorum.


Bazen kendi kendime yaptığımın mevcut olan subliminal yönteme farklı bir yaklaşım olduğunu söylesemde.O ayrıntı o detay aslında çok önemli.

1995 yılında Siyah Beyaz Bir Monitorde henüz Türkiye'de bir çok yerde internet bile yokken tek sayfalı Geocities'de bir sayfa oluşturmuştum.

"How To Change Your Life Without Hypnosis" diye..

Hayatınızı hipnoz olmadan nasıl değiştirirsiniz diye...
İşte o 12 sene benim için pek mutlu geçmedi.Ta ki geçen seneye kadar.Geçen seneden beri mutluyum huzurluyum ve kendimi iyi hissediyorum.


Ben çok çabaladım.Çok yöntem denedim.Ümidimi kaybetmedim.

Peki sizler buraya gelene kadar değişim için neler yaptınız.Ümidinizi kaybettiğiniz oldu mu?Bir gün bambaşka uyanacağınızı hayal etmişmiydiniz?

[skorpy]

bende cok cabaladım kişisel gelişim kitapları okudum hipnozu denedim telkinler internetten araştırdım hayattan vazgeçtim ama ümidimi kaybetmedim beni hayatımda 15 senem belki hiç yaşanmadı siz hiç avaz avaz bağırdınızmı içinizden yardım diye hiç çaresizliği yaşadınızmı bilmiyorum belki bunları yaşamasaydım hayatın değerini bu kadar anlayamazdım bilemiyorum

[periprensesi]

ben de sizin gibi listeler yapmıstım atakan bey. dolabı bosaltırken lıse ajandalarıımı buldum. her yıl yazmısım, hatta pozitif negatif cizelgesi yapmisim. kim bilir hangi kitapta okumustum. kendime karsi oyle acimasiz olmusum ki, sanki dunyanin en kotu, en ise yaramaz, en tembel insani benim. negatif tarafi dolu, pozitif tarafinda 4 ozellik var sadece

simdi bunlarin hepsini biraktim. hic bir liste yapmiyorum, beni kiranlari, uzenleri unutma yoluna gidiyorum. olmak isteyen biri yok artık, olmaya calisan biri var. bir ozelligi elde etmek mi istiyorum basliyorum oynamaya. oyle biri nasil olurdu, neye nasil tepki verirdi diye dusunuyorum. oyle oldugunu dusundugum insanlarin mimiklerini, tavirlarini gozlemliyorum. onlar gibi davranmaya basliyorum. ( tabi copy paste gibi surec degil bu, bilincli durumdan cikip, normal hale gelmesi zaman aliyor.) eger yapamiyorsam, icimden gelerek basaramiyorsam demek ki bu ben olamam diyorum, kaldirip atiyorum.

ben ben olmaktan mutluyum artik. kim ne derse desin aldirmiyorum. onlarin abuk sabuk sikintilarina, cool gorunme cabalarina, birilerine inatla laf sokma cabalarina guluyorum. bir zamanlar ben de mi bunlar gibi gorunuyordum gibi dusunuyorum. artik mukemmel olma cabasinda degilim cunku ben mukemmel olamiyorum. o insanlara muthis ozeniyorum ama olamiyorum.

evet, insanim, komplekslerim, ozentilerim, kiskancliklarim, basarisizliklarim var, kopeklerden, gelecekten korkuyorum. bunlari itiraf etmekten utanmiyorum, bunlarla yasiyorum.

ben artik kendini gelistirme kitaplarini okumuyorum, isterse best seller olsun, kaset, cdleri dinlemiyorum, kimler neyi nasil basardilar kitaplari, kose yazarlarini okumuyorum. liste cizelge de yapmiyorum evin her yerinde post-itde yok.
ilk once kendimi kabul etmeye calisiyorum, kendimi sevmeye calisiyorum. sonrasi allah kerim...

[lalezar]

Kaygı bozuklugu yüzünden korkunç günler geçirdiğimde hayatımı tümden degiştirmem gerektiğini anlamıstım...öncelikle pozitif olmaya ve sürekli spor yapmaya başlamıştım ve tabi ilaç kullanıyordum ancak ilaç sadece belli bir süre için semptomları bastırıyordu..ters giden birşeyler oldugunda yeniden aynı tablo..hipnozu farkettiğimde gece gündüz devam ettim...yani kendi kendime yabancı kaynaklardan araştırdım...gerçekten faydasını gördüm...geceki hipnoz ne kadar etkili olursa ertesi gün o denli huzurlu oluyordum...ve cesur..elimin uzandıgı her yerden araştırdım..gevşemeyi ve kızmamayı ögrendim zamanla..en önemlisi ,ne olur o günleri yaşatma bir daha diye ısrarla dua ediyordum... 44.. düşüncenin insanoglunun arkesi gibi oldugunu anladıgımda onu kontrol etmek için sevgiye ihtiyaç duydum...

[hayatimdegisti]

Ben öğrencilik yıllarımda kütphaneye girip arşivleri okuyordum.Eski dergilerin arşivleri vardı.
Şaşırırdım ne kadar unutkan olduğumuza...Şöyle bir baksak 10 sene önce ki haberlere neleri unutmuşuz.

Benim bunlari okuma amacım neydi bilmiyorum.Belki bunları okuyunca daha çok bilgileneceğimi ve kendimi iyi hissedeceğimi düşünüyordum.
Ancak kendimi iyi hissetmedim yinede...
Yani çok şey bilmek çok okumak insanın kendisini iyi hissetmesini sağlamıyor.Asıl içimizde ki suçluluk duyguları kaygılar var bunları gidermek önemli.
Ve her zaman söyledğim gibi...
Şimdi çok iyiyim çok mutluyum...

telkinlerden önce çok şey yaptım,okuduğum olumlu düşünce teknikleri öğreten kitapların önerdiği herşeyi yaptım,reiki,kundalini,aklınıza gelen hatta şu anda türkiyede bilinmeyen enerji çalışmalarını hepsini bilirim ve kendime uygularım,ancak tüm enerji çalışmalarında eğer bilinçaltına mesaj veriliyorsa bu zihinsel olarak yapılır entellektüel bilince duyurulmadan,benim çuvalladığım nokta burası oldu,insan kendine duyurmadan nasıl telkin verebilirki,belki verenler vardır,ama ben beceremedim,hipnozla ilgilenmeye başladım,bulabildiğim her kitabı okudum,bu arada hazır hipno meditasyon kasetleride aldım ve dinledim,bu benim sese karşı nekadar duyarlı olduğumu ince sesten hoşlanmadığımı farkettirmekten başka bir işe yaramadı,madem öyle bende kaset doldurup kendi sesimi dinlerim dedim ve eve bir wolkman aldım,kendi hipnozumu yazdım,baya iyiydi süreç içinde bedeni gevşetmeyi başarıyordum ama sıra önemli telkinlere gelince dim dik oluyordum,dur bakayım napıyorlar diyerek profesyonel bir doktorun hipnoz seanslarına katıldım(2 kere gittim tamamen duygusal nedenlerden dolayı daha fazla devam edemedim) birde ben doktorun beni kataleptik bir duruma getirip telkinleri bu şekilde vereceğini düşünürken onun yaptığınında benimkinden farklı olmadığını gördüm (yani belki haksızlık ama böyle sandım,hani bir bayan var tv de insanları hipnoza sokup sonra altlarındaki sandalyeyi alıp havada bırakıyorya ondan etkilendim herhalde, hipnoz deyince hemen zihnimde bu resim beliriyor) ve kendimi bir çıkmazda hissetmeye başladım,ince sesten hoşlanmıyorum,okey,kulaklarım kendi bum bum sesime alışkın rahatça gevşiyorum fakat sıra telkinlere geldiği zaman gevşemek ne kelime, zobuduk gibi dikiliyorum bunada okey,eee kadın bir çaresi mutlaka var ve sen bunu ya bulacaksın yada bulacaksın dedim kendime,bir gün bir başka sitede the secret filmini seyretmemiz için link vermişler,hayatım değişti yazıyor,nasıl değişiyormuş bakiiim dedim,buraya geldim scriptleri hemen ogün indirdim ve dinlemeye başladım,bu arada daha önce öğrendiğim her türlü bilgiyle dinlediğim telkinleri desteklemeye çalıştım,örneğin suçluluk duygularımı mor bir ateşte yaktım,bunu zihinsel olarak yaparken,her gün küçük bir kağıda" suçluluklar" yazıp bunuda çakmakla yaktım,çünkü hangi kitap olduğunu hatırlamıyorum ama birisinde bilinçaltının sembolik hareketlerden hoşlandığını yazıyordu,birde scriptlerin içeriğini asla okumadım benim çok bilmiş bilincim bunada bir bahane bulmasın diye,öööyle bir bilmiştirki aklınız durur.güvenmek zorundasın dedim hergün heran kendime.zaten kısa bir süre sonra uykudan berrak bir zihinle uyanmaya başladığımda güvenmekle ne kadar doğru yaptığımı gördüm.doğru yaptığımı gördükçe süreç hızlandı.tabii bu arada korkularımın üstüne gitmeyide ihmal etmedim,sicriptlerin ne kadar faydalı olup olmadığını deneyimlemeden bilemezdim,iyide yapmışım,sonra bir müddet peki ama neden ben soruları beynimi yedi,şimdi şimşek çakar gibi bir görüntü geliyor ilgili olayla unuttuğum herşeyi tekrar hatırlıyorum,tü allah bumuymuş dediğim çok oluyor,hatta güldüğüm,gülemediklerim de var tabii,ama hayatım boyunca yaptığım her şeyde elimden gelenin en iyisini yapmaya gayret etmişim,buda beni teselli ediyor,ben 20 yıllık planlar yapardım,plansız proğramsız yaşıyorum dediğimde 5 yıllık kalkınma planı çantada keklik misali dururdu,artık an'da yaşamanın keyfini öğrendim tabiki gelecek için hayaller kuruyorum ama bunları olmazsa olmaz durumuna getirmiyorum ve bu halimin daha iyiye gitmesini diliyorum hepimize saygılı sevgiler.

[shamanic]

galiba hepimiz bayaa bi mücadele vermişiz.. burada buluşmamızda ki ortak paydamızın sebebi de daha net belli oldu galiba..
sizlerinkine benzer ugrasları bende verdim ve hala da bi çoguna devam etmekteyim.. dusun
kitaplar.. olumlu düşünce defterleri... gerçekleşmesini istediğim hayallerimle ilgili liste... imgeleme çalışmaları.. enerji sistemleri..
veeee subliminal mesajlar.. telkinlere ilave olarak bazı çalışmalarıma da elimden geldiğince devam etmeye çalışıyorum...
en kısa zamanda hepimizin amaçlarının başarıyla sonuçlanması dileğiyle.. super

[alalev61]

benimde çocukluğumdan gelen sosyal fobim vardı ama bunun 6 ay önce farketmiştim..karakterim sandığım şey meğer sosyal fobiymiş,hastalıkmış :( hastalkık olduğunu öğrendikten sonra geçirdiğim cehennem hayatını anlatmak bile istemiyorum..hasta bir insan olmuştum gözümde keşke öğrenmeseymişim ,keşke bilemeseymişim hastalık olduğunu..kaş yaparken göz çıkarmıştım..kaygı bozukluğundan ,panik atağa her türlüsünün bende olduğunu sandım korkularımı engelleyemiyor,kimseyede bişey çaktırmamaya çalışıyodum,iyice hastalık hastası olmuştum.anlatsam gülerlerdi halime ama korkuyodum elimde değil..korkacak bişey bulamazsam korkmaktan korkuyodum.ölmek istedim biçok kez .kişisel gelişim kitapları okudum bi dünya,ilaç deneyimleri derken hiçbiri işe yaramadı..derinlerde bişeyler vardı bende ne olduğunu anlayamıyodum..şimdi o günler geride kaldı çok şükür zamanla unutuluyo unutamam diye korktuğum biçok şey..ve bu siteyi keşfettim bikaç gün önce sanki içimden bir umut oluştu yazılanları okuyunca dahada bir ümidim var..telkinleri dinleme fırsatım olamadı henüz bikaç güne kalmaz başlayacağım..eminim çok güzel olacak herşey yeniden doğmuş gibi olacağım..sitede emeği geçen herkese teşekkürler

Ben yaklaşık 5ay öncesine kadar,hayatımın 7yıllık dönemi tamamen felaketti...Sanki birisi beni bir uçurumun kenarındayken,itmiş ve ben o uçuruma düşmüştüm...Kalkamıyordum...Bir süre sonra farkettimki o uçumun dibinde karanlıkta bir yerlerdeydim...Bir çıkış yolu aramak bile içimden gelmiyordu...Haz bile almaya başlamıştım kendi karanlığımdan...Sonra mucizevi bir şekilde 5ay önce bir gece sanki biri dürtmüşçesine uyandım...O gece bir sürü planlar yaptım...Ondan sonra önüme ne gelirse,kitaplar,makaleler,öğretiler vs. okumaya uygulamaya başladım...The Secret'i hatmettim:)Ve geçen gün bu siteye girdim tesedüfen,üye oluyum bi dedim...Bir baktımki aslında üyeymişim...Çok şaşırdım,çünkü hiç hatırlamıyorum ne zaman üye olduğumu bile...Demekki herşeyin bir zamanı varmış...Telkinlerin etkilerini görmeye başladıkça dahada ümitleniyorum,içimi bir huzur kaplıyor...

Selam

Ben bu siteden önce reeki ve eft uygulayanlardanım.4 yıl önce yaşadığım çok kötü bir olay sonrası boşluga düştüm.İntihar ve ölüm fikrini kafamdan atamıyordum.Uyku uyuyamıyordum.Psikiyatrisin verdiği ilaçlar beni daha da kötüleştirdi.Sıgınacak bir liman tutacak bir dal aramaya başladım.Kitaplar okumaya başladım.Reeki yapmaya başladım.Eft yaptım.Bana yararlı oldugunu düşündüğüm herşeyi denedim.Sonra burayı buldum.Üye oldum.Telkinleri dinliyorum.O kadar yöntem denedin şimdi mutlumusun diye sorarsanız evet diyebilirim.O günleri atlattım hayatı daha çok seviyorum ve keyif alıyorum.İnsanız sonuçta hayatımızda güzel günlerde oluyor kötü günlerde önemli olan bu günleri en güzel şekilde yaşayıp kötü şeylerden ders alabilmek.Dilerim herşey istediğiniz gibi olur.