|
YAŞAMDAN BIKTIM!!! bazı anlar gelir yaşamdan bıkarız,herkesten bıkarız bu durumlarda neler yaparsınız? kaçıp gitmek gelir içinizden uyarmısınız yada oturup ağlamak mı?yada sizce.. |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! bazen yaşamdan bıktığımı hissettiğim oluyor ve ben genelde kendime ufak jestler yapıyorum,kendimi gezmeye götürüyorum,içimdeki çocuğa dondurma alıyorum ice1 , ona okkalı bir Türk kahvesi ikram ediyorum kahvesmiley ve birazda dans derty ne bıkkınlık kalıyor nede başka bişey blissy |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Yaşamaktan bıktım dediğim anlar benim de oldu artık bu kelimeleri söylememeye özen gösteriyorum böyle anlarda ortamdan uzaklaşırım, temiz hava iyi gelir balkona çıkarım hemen, biraz düşünür aklımı toparlarım ve dışarıya çıkarım bu şekilde sorunlar dağılmış olur.Geldiğimde ise sorunların o kadar büyük olmadığını daha bir iyimserlikle anlarım. actionsmile |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! açıkcası bir kaç yıl öncesi sık sık bıkardım.kendimin ve hayatın göremediğim yanlarını görmeye başlayınca bu his terk edip gitti beni sanki şimdi arasıra olumsuz hissetsemde genel hatlarıyla mutlu bir insanım... uzun lafın kısası ben artık yaşamaktan bıktım demiyorum 44 |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! ne bıkması arkadaşlar...hayatımda benim gibi biri varken yaşamdan bıkılırmı?en hüngür fışkırık dönemde bile hayatı iyi bir şekilde sürdürmenin yolunu bulmuşum..kendimi sevmişim..içgüdüsel olarak güzel olanın farkına varmışım..kendimle dost olmuşum...kendimle olan bu dostluğun verdiği cesaretle bazen kendimi çok eleştirmişim,doğru yolu göstermişim...kendi kendime alabildiğine eğlenmişim..hayat bir oyun bahçesi...bir oyundan sıkıldığım zaman rahatlıkla diğerine geçmişim...kendimizle dostluk ettikçe,hayat güzelleşiyor... |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Uyurum...Ölmeye eş olur sanki o uyku bana kaçarım herşeyden saklanırım bi süre uykuya..:( Sonraaaaaaa bi sabah uyumaya çalışırken güneş yüzüme ısrarla vurur hadi uyan bak seni uyutmam ışıklarımla oyyyyy kendime gelirim dışardaki sesleri dinlemeye başlarım:)) Çocuk sesi,anne sesi,zerzavatçı,güvenlik otopark için sağ sol komutları,camın kenarına yuva yapmaya çalışan kumrular,herseferinde getirdiği çalıları düşüren başarısız olan sonunda uygun yeri bulan..eeeeee bende zıbarmaya illa uyumaya çalışıyorum:(O zaman kendi kendime kızıyorum..Ne uyuzum yaaa baksana hayat dışarda akıp giderken sen burda gözlerini kapamaya kulaklarını tıkayıp uyumaya kaçmaya çalışıyosun..Ciddiyim bu ara böleyim:( Bıkkınlık var üzerimde ve bunu atmaya çalışıyorum zorlaaaaa:( Ya ben böle değildim sonradan olduuuuuuum:))) |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! o benden bıksın bea f678h |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Alıntı:
|
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! hiiiiççç bıkmadım ben.. ters bişiler oldumu inadına da bıkmayasım var. hırs yapıom herall..:))))) |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! bazen yanlış zamanda yanlış yerlerde olduğum hissine kapılıyorum.sanki çok büyük bir hata varmış gibi. o zaman ben de bu hissi yaşıyorum.ama allah aşkına burda herkes kendisi ile barışık olsa da kimse zaman zaman bu hissi yaşamıyor mu dunk56 dunk56 dunk56 dunk56 |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Alıntı:
|
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! bence başka zamanlarda başka yerdehissetmek güzel bi duygu düşünsenize şuanki zmandan sıkıldınız ve o an başka bir yerde hissediyorsunuz güzel bidurum ama sınırları çerçevesinde çünkü bu durumun sizin canınızı sıkacak seviyede olması duygu durum bozukluğunun semptomları arasındadır |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Alıntı:
aynen emel bende de o duygu kalmadi..su an o kadar sosyalim ki yasamaktan bikmaya vaktim yok..daha once gunler cok uzun gelirdi,simdi cok cabuk geciyor...uykudan zorla kalkan ben hic yorulmadan bikmadan cok yogunum..bu yogunlugu kendim yaratiyorum cunku mutluyum,her ne olursa olsun hayat bikilmayacak kadar guzel .... |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Yok böyle bişey... kendi kişisel düşünceme göre bu soru bu sitede sorulmamalı.. Site geçmişi hatırlatmak değil geleceğe hazırlamak amacı ile kuruldu sanırım... Selamlar.. Saygılar... |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Alıntı:
geçmişi temizlemek geleceğe atılan ilk adımdır zaten |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Bu Soruylamı geçmiş temiziyosunuz bazı anlar gelir yaşamdan bıkarız,herkesten bıkarız bu durumlarda neler yaparsınız? kaçıp gitmek gelir içinizden uyarmısınız yada oturup ağlamak mı?yada sizce.. |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! beni rahatlatan neyse onu yaparım ya avazım çıktığı kadar bağırır yada oturur ağlarım yada o anki travma şiddetime bağlı gece nefret içindeysek ve unutmak için yatağa giriosak sabah olduunda bunun geçeceiini beklemek saçmadır o gece hayatımızı kötü etkileyen şeyi kurutmadan yatmamalı eğer her gece böyleyse durumvahim zaten |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Daha önceleri bende duygularımla başedemediğim zaman uyurdum. Dahası önce yemek yer daha sonra uyurdum.Sakinleşene kadar yediğim yemekten tat almazdım ama yeme dürtümü bastıramazdım. Arkasından uyurdum. Zaman içinde farkettimki nekadar çok uyursam sıkıntılarım artıyor. Şimdi böyle hissettiğim zaman uyumamak için çaba sarfediyorum. Hala yemek yemenin önüne geçemedim. Bu yüzden kilom sürekli artıyor eksiliyor... Bana bu döngüyü yaşatan duyguyu biliyorum... REDDEDİLMEK Ben Annem tarafından reddediliyorum... Çocukkende bu böyleydi, şimdide böyle. Çok uzun zaman onun davranışı tanımlamaya çalıştım. Onun için nedenler aradım yapabildiğinin en iyisini yaptığını düşündüm. Herzaman onun için mazeretler ürettim. Herzaman onu affettim. Onun hırçınlığı giderebilmek için yıllarca özür diledim. Her kaprisinde yoğun suçluluk hissettim. Her iyi davranışında umutlandım. Her telefon çalışında hasta olduğunu duyacağım endişesini yaşadım. Onu kaybedersem nasıl bu suçluluk duygusuyla yaşayacağım korkusunu yaşadım. Oda yıllarca hayırlı evladının hangimiz olduğunu aradı durdu. Her istemediği davranışımda beni kötü olmakla suçladı. Kardeşler arasındaki uyumumuzu engelledi. Bizlerin ilişkilerini yoketti. Bana uzun yıllarca kimsesizlik duygusunu yaşattı. Yakın akrabalarınızın hepsi mevcut ama size yakın kimse yok. Birden bire kendinizi kimsesiz buluyorsunuz. Başetmek için UYUYORSUNUZ Her böyle hissediş ve çıkar yol bulamayış yeme krizlerine, bu duygular katlanılacak duruma gelene kadar uyuma moduna geçtim.... Şu anda bu ilişkiyi tek başıma değiştiremeyeceğimin farkındayım... Artık uyumuyorum... Biliyorumki bende insan olarak bir değere sahibim... Benzer sorunu olanlarnız var mı. duygularınızı nasıl bir düzene oturtuyorsunuz. Ben yetişkin bir çocuk olarak sızlanmak istemiyorum. Bu yaşadığım sıkıntıdan eskiden yakın çevreme bahseder çıkar bir yol arardım. Artık böyle birşey istemiyorum. Yaşamdaki yerimi bulmak ve bunu doyasıya yaşamak istiyorum. Paylaşımlarınızı ve başetme şekillerinizi iletmenizi istiyorum. Hepimize iyi bir gün dileğiyle Şimdi anlıyorum |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! bazen savruldugumu hissediyrum.sanki ben karar vermiyiyorum.aslinda herseye kendim karar verebilirim ama hayat izin vermiyiyor sanki.bas etmeye calisyorum bu duygu ile.cabaliyorum.ama bazen altindan kalkamiyorum.galiba yalniz hissediyrum kendimi tek basina gibi.sanki butun dunya da sadece ben varim.etrafimdakiler kalabalik gibi bazen sokakta yuruken anlamsizlasiyrlar |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Siyah sana nedense kendimi yakın hissettim cınım anne konusunda:( ya naptımsa yaranamadım tatlı cadıya yaaaaa beni hayattan bıktırdı:)) Napalım dedik kabul ettik.. Değiştirecek halim yok :)) artık fazla üstüne gitmiyorum bu konuda artık sevsin yada sevmesin onun bileceği şey..seviyor sevmesinede sevgisini dışarı veremiyor benm gibi,ben en küçük coşkuda abartırım sevgi gösterimi yansıtırım ona..fakat ben hasta olduğumda hiç kimse olmaz yanımda bir annem başımda bekler öleee şevkatli bakarkiii....içimden anne yaa sen hep böle olsan varya sana koşa koşa gelirim..normal zamanda canımı okuyo hiç memnun olmuyo benden sadanimben insanların hep bir şifresi olduğunu düşünürüm kıracam bi gün şifresinide çok zor bee:)) |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! yaşamdan bıktığımı zannettiğim zamanlar olmuşttur ama sadece zannetmişim işte.Yinede böyle durumlarda müzik çooook iyi gelir. music45 blissy blissy blissy uy897 |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Zeynep'e Keşke ben hastayken bir kez olsun baksa bana birden unuturum bunca yıllık olmamışlığı kaprisine katlanırım. Bizim ki öyle kapsis mapris değil sanırım benden nefret ediyor... Hani oturup güzelce söylese nedenini bir derin nefes alır, a demekki onun da nedenleri varmış der yaşantıma devam ederim. Benimki o kadar katı o kadar soğukki içim üşüyor benimle yaklaşık 12 yıldır ilişkisi bitme düzeyinde kardeşlerimi bana kışkırtıp beni yanlız bırakmak için resmen lobi faliyetleri içinde. Canım yanıyor. Bu acıdan sıyrılıp çocuklarımla mutlu olmak istiyorum. Oğlumun doğumundan bu yana benimle görüşmüyorlar (annem ve ablam) görüşürkende rol dağılımı şöyle idi Anne ana kraliçe büyük kızı ile çok benzerler tabiki oda prenses tabi bana düşen rol belli hizmet sektörü aslında bu rolden kurtulduğum için mutlu ve mesut olmalıyım.... Onlarlayken sürekli eleştirilip sürekli onlara hizmet etmeye zorlanırdım. Ana kural herzaman ablandan geri de olacaksın maddi yada manevi olarak hep geride kalacaksınız. Ablayı öveceksiniz iyiye o layık sürekli onu alkışlacaksınız. Yapmazsaniz afaroz edilirsiniz. Ben oğlumun doğumundan sonra eski hizmeti veremeyince gözden düştüm benimle görüşmeyi kestiler sadece özel günlerde yada hastalık ve benzeri durumlarda görüşüyoruz ben hastalanınca gelmiyorlar arayıp sormuyorlar. Sadece arkamdan konuşup dedikodu yapıyorlar. En son annenin isteği üzerine erkek kardeşimde benimle ilişkisini sıfırladı . Bunları anlatmamdaki sebeb KESİNLİKLE SIZLANMAK DEĞİL sadece aklı başında bir insan olarak bu durumdan kurtulduğum için Allaha şükredip hayatın tadını çıkarmam gerektiği Onlarla devam edemem iki tane dünya tatlısı yavrumu hırpalayıp aşalayıp bak teyzenezin çocukları gibi olamadınız diyemem çünkü istenen kalıp bu... Lütfen paylaşımlarınızı bekliyorum. Tekrar ediyorum. Amacım sızlanmak değil yeni bir perspektif, yeni bir çerçeve çizmek, hayatla yeniden köprüler oluşturup içimi tamir etmek hepimize iyi bir gün geçirmeyi diliyorum. |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! siyah cım ne kadar zor şeyler yaşıyorsun.. sadece kendin için değil .. kim böyle bir durumda kalsa zorlanır aynı zamanda sana yol göstermek isteyenlerde zorlanır.. çün ki bu aile meselesi ... o kadar ince .. hassas ve kırılgan bir konu ki.. yapılacaklar.. söylenicekler.. konusunda hassas olmak lazım.. ama görünen o ki senden başka nazik davranışlar gösteren yok ailede.. ben baban bu durumlar karşısında be yapmakta onu da merak etttim.. annen ile ablanı bir kenara alırsak .. kardeşinle adam gibi oturup sakin bir dille konuştun mu... aslında olayın çok derin ayrıntıları vardır bunun için dışardan gelipte evet doğrusun yada hayır yanlışsın diye bir şey söylemek çok ama çok zor.. fakat zeynep in söylediği bir şey var ister sevsin ister sevmesin annem değişmiyorsa yapcak bir şey yok diyor.. senin hayat yolculuğunda ki sınavında bu olabilir.. önünde 2 tercih var bence .. ya hepsini silip atacaksın ne onlar sana ne sen onlara asla karşılşmayacaksın.. konuşmmayacaksın yada onların yaptıklarından etkilenmeden olması gerektiği kadarını vererek (sevgininde.. hizmetinde.. saygınında.. ) ve kendi yaptıklarının doğru olduğunu bilerek .. eline fırsat geçtikçe onların değişimlerine yardımcı olacaksın.. ama ektiğin tohumlar yeşermezse üzülmeyeceksin.. çün ki belli yaşta belli kalıplara girmiş insanları değiştirmek zordur ama imkansız değildir.. belki sen daha önce denemişsindir ama karşılıklı olarak bireysel konuşmalar yap onlarla .. biraz politik ol bakalım neler fark edecek.. yine yanlış anladıysam sen düzeltirsin siyahcım .. çocukluktan beri kendini aileye onaylatma istediğin de büyümüş seninle.. onlardan yoğun bir sevgi akışı göremediğin içinde onların istediklerini yaparak kendini sevdirmeye çalışmış olabilirsin.. bunları bilinçli olarak değil de şartlanmışlık olarak ta yapmış olabilirsin.. fakat doğru olan onların seni sevip sayıyo olmalarıdır.. ve sende gördüklerin karşısında saygıyla sevgiyle cevap veriyo olmalıydın.. ablanın huyu belli ona istediği övgüleri yapmış.. o sormadan saçının güzelliğinden kıyafetinin şirinliğinden bahsetiş.. anne mutlu olsun diye onun evde ki görevlerini hafifletmek için ev işlerini.. mutfak işlerini yapmış olabilirsin.. ve bir bakmışsın iyi niyetle yardım için yaptığın herşey asli görevlerin olmuş... sen büyüdükçe hayat yolun aydınlandıkça ve sen eski kalıplarını kırdıkça onlar kaybettikleri sen formatı için savunma yapar olmuşlar karşında.. belki onlarla yeniden ilişki kurmaya çalışman gerekmektedir.. yeni sen ile onları tanıştırırsan belki bi şeyler farklı olur.. sen anne olduğun için doğum sancılarını bilirsin .. yeni bir hayata başlamak anne ve bebek için ne kadar sancılıdırr.. doğumun sonlarına doğru arada anneyi kandıran yalancı sancılar olur ve geçer ama gerçek sancı başladığında bunun geriye dönüşü yoktur... annenin ve bebğin acıları arttıkça yeni yaşam ve ferahlık ta o kadar yaklaşmaktadır.. yaşadıklarına bir de bu paencereden bak siyahcım.. senin güzel yaşamının sancıları başlamış çooktaann .. kendi güzel yaşam enerjini çocuklaraına ve eşine ver bolca.. ver ki senin annenin sana karşı beceripte yapamadığını sen çocuklarına doyasıya yaşat.. sonuçta sen ne anlatırsan anlat.. karşında kinin anlayabildiğini kadarını ona anlatırsın... aileni canı gönülden affet ... onlara dualrınla sevgilerini gönder ve yoluna devam et.. sen aydınlık olup ışık saçtıkça etrafında ki tüm karanlık aydınlanacak ve karanlıklar süprizlerle doludur.. bazen üstü örtülü çirkinlikleri görüp inanamazsın bazen güzellikleri fark edemediğin için şükredersin aydınlığa..ne olursa olsun her seferinde daha fazla parla .. |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Shamanic teşekkür ederim. Benim durumumum bir fotografını çekmişsin ihtiyacım olan buydu. Şimdi enbüyük sıkıntım sevilebilir olduğumu, değerli olduğumu kabul ederek yoluma devam etmek. Terkedilen, yanlızlıkla mücadele eden bir sürü insan var en azından ben bir yetişkinim ve onurumun kırılmasına tahammül edemiyorum. Buna katlanırsan ruh hastası olacağım onun için bu reddedilişi geri çevrilişi, her durumda özür diler durumda olmayı kabul etmeyeceğim. Bundan sonra karar aldım sorumlu olmadığım hiçbir şey için özür dilemeyeceğim. Acıysa acıyı çok yoğun yaşıyorum. Sanırım benim hayatımın derside bu, herhalde burdan çıkarmam gereken bir anafikir vardır ama ben bunu şuanda göremiyorum.... Belki benim hayatımdada destekçiler olacaktır. Belki gözlerim kendi ailemden birilerini hep arayacaktır. Buda yaramın orda olmasından kaynaklanıyor olabilir. Acıdan kaçmak acıyı azaltmıyor. Tekrar teşekkürler |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Sevgili Shamanic ne güzel ifade etmişsin bende aldım içinden kendime içinden bana yakın olan bölümlerini teşekkür ederim:) Siyahım diyorsunki "sanırım"..emin değilsin...Bence hiç bir anne baba çocuğundan nefret etmez bunu bence sil kafandan..eminm seviyorlar seni bu kadar hassas oluptda sevilmeyen insan olamaz..herkesin sevgi dili farklı bu farkı sende bende yaşıyoruz değilmi?:) Ne yapalım atsan atılmaz satsan satılmaz..dünyanın neresine gidersen git annen ve baban kardeşlerin değişmez hep onlar durur ölee..mecbur bu zor değişimi kararı biz alıcaz..maden biz sıkıyoruz canımızı..artık bu negatif düşünceleri bırakıp pozitif olanı al içine ve yansıt hı:) Ne güzel bir ailen var onlara bunları düşünerek gölge etme üzme kendini..keşke benmde kurmuş olduğum bir düzenim çocuklarım olsaydı ve onlara ailemden göremediğim sevgiyi alakayı eşit sevgiyi sadakati verebilseydim..yok işte ne yapalım..Şimdi bizimkilere deseniz Zeynepin ne kabahati var?sayarda sayarlar:)) Daha geçen gün Dayı kızı bizde bir hafta kaldı yaşadıklarıma şahit oldu..bana seni anlıyorum abla,seni delirtmelerinden korkuyorum dedi... Bana bu yaşıma rağmen sürekli eleştiri sürekli tartışma ortamı yaratmaları yoruluyorum bütün bunlardan.. aynı senin gibi yapmadığım hatalardan özürdilemek beni çok yordu bıktım..bizim evde kızkardeşim havada tutulur he bide erkek kardeşim var..aaaaaaa erkektir herşey ona haktır sus bakayım o ne isterse olur aaa lütfen yaniii bide bu sorun var..evde erkek üstünlüğü bazen ne kadar aptlca şeyler yapsalarda onları adam yerine koymak üstün tutmak bizim ailede hatta toplumda hit olan bi parçadır sürekli dinlenir:)) Aile resmen çocuklarına yaşamlarınıda ya mutlu olmayı yada mutsuz olmayı seçmelrinde rol oynuor anne ve babanın tutumları etkiliyor yaşamı..KIzkardeşim dedimya evde bir numara fakat verilen rol ona uymuyor... farkındada değil bu onu mutsuz ediyor ona biçilen rol..eşi ve çocuklarına aksediyor bu hal ona sen yaparsın bana sen yapamzsın diye kaftan biçildiya evlendikten sonra yaşamındaki pürüzler ailemi şaşırttı ama sen nasıl böyle olursun? nasıl başaramzsın düzen kurmayı?mutlu olmayı?eeee siz göremedinizki onu o kadar mükemmel görüyodunuzki hatalarını yarattığınız kişiliği farkedemediniz sonunda oda mutsuz oldu:(şimdi beğenilmeyen zeynep bişe anlamz idare edemez denilen..ben tarafından ona destek veriliyor manevi olarak.. Dedimya her insanın şifresi var..benm şifrem çok kolay çok masraf gerekmiyor yorulmanıza gerek yok..sadece içten sevgi gülümseme ve güven..gerisini bana bırakın yeter.. İşte bazıların şifreleri bizim kadar kolay değil anne baba kardeş bile olsa o kadar zor oluyorlarki bir ömür yetmiyor onları çözmeye...Sanada kendi kurdukları istedikleri rolü vermeye çalışıyorlar kabul etmeyince zorluklar çıkıyor işte... Aneem babamda ikiside kendi ailelerinden yeterince ilgi sevgi görmemişler hatta dışlanmışlar..onların bana tavrıda aynı kendilerinin yaşadığı sıkıntıyı bana yaşatmaları ..diyorum sizin çektiğiniz acı aynıysa bendeki neden banada çektiyorsunuz?cevap yok.. evin büyük kızıyım Siyah..sizin düzenden farklı bizim köyde eşeğin büyüğü dayak yer diye bana yükleniyorlar:)) Ücülme be kucum bunu bi tek sen yaşamıyosunkiii yalnız değilsin inankiiii:) Dilerim herşey düzelir değişir..yada biz değişelim az hayatımızı hm nasıl olur hm?:) |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! sevgili siyah ben annemle aramızda uçuşan savaş baltasını tam 40 yaşımda gömdüm..ondan önce her 8 senede bir rutin olarak o,veya ben artık hangimiz daha çabuk davranırsak..avukata gider mahkeme kararıyla..birbirimizi reddetmeye çalışırdık...bunun imkansız olduğunu, böyle bir kanunun henüz çıkmadığını öğrenincede çaresizlik içinde var oluşumuza katlanırdık..kişisel gelişme yolumun hangi dönemeciydi bilmiyorum...onu en azında anlamaya çalışmaya karar verdim...annemin doğduğu aileden başlayarak..tüm yaşamını inceledim..önceleri..çok acımasızca..sonradan onu derinden hissederek..onu anladıktan sonra ..madem atamıyorum..bari ilişkimizi yaşanır hale getirmek için bir şeyler yapayım dedim...oturdum ona bir mektup yazdım...aslında bu mektup zihnimdeki ideal anneye yazılmıştı...her gece okudum mektubumu...benim annemin antenleri hassastır..algıladı..çok sürmedi..ilişkimiz düzeldi..önce ben değiştim...sonrada o..şimdi sevgiyi işitsel,dokunsal,görsel,vs..tüm versiyonlarıyla yaşatıyoruz birbirimize...bayramda beraberdik..beş gün boyunca muhteşemdi..ben anneme teşekkür borçluyum..bana nasıl anne olacağımı öğretemedi ama nasıl bir anne olmamam gerektiğini çok iyi öğretti..kendi çocuğumla yaşadığım muhteşem ilişkiyi annem sayesinde yaşıyorum..annem benim hayatımda en zor görevi üstlenmiş...aslında hayatımızdaki en sevimsiz rolleri üstlenmiş olanları çok sevmemiz lazım..en zor görevi üstlendikleri için..istersen..annenle ilişkine birde benim penceremden bak diye yazdım bunları...inan bana yalnız değilsin..evrensel kurallardan biriside,bir kişinin bize karşı olan davranışının değişmesini istiyorsak, ilk önce kendimiz değişmeliymişiz,ŞİMDİ BEN ABLAM GİBİ HANIM OLMAK ZORUNDA DEĞİLİM..BENİ OLDUĞUM GİBİ KABUL EDİYOR VE SEVİYOR..ÖYLE VEYA BÖYLE OLDUĞUM İÇİNDE DEĞİL, BENİ SADECE BEN OLDUĞUM, VE BÖYLE OLDUĞUM İÇİN SEVİYOR.. sevgiler |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Paylaşımlarınız beni mutlu etti. Şu anda kendime bir yol bir yön arıyorum yani bir haritaya ihtiyacım var. Annem ve babam yaralı insanlar çocukları sıkıntılı geçmiş annem 5 yaşında evlatlık verilmiş yani bir terkedilme yarası var. Babam ise çocuk yaşta çalıştırılarak kardeşlerine ve evin geçiminden sorumlu olmuş. Onlara karşı hoşgörümüz o kadar fazla. Belkide bu denli anlayışlı olmamız birleri bu çıkmazın içine soktu. Biz beş kardeşiz İlk iki çocuk dışında hepimiz aynı kaderi paylaşıyoruz. Sadece belki benim bayan olmam daha yalnız kalmama neden oldu. Bizim beklentimiz sadece saygı görmet yada rencide edilmemek... Sağlayamadığımız bu inanın sevgi yoksunluğundan ziyade saygı yoksunluğu insanı yaralıyor. Annem ve babam tüm emeklerini sevgilerini ilgilerini hatta sahip oldukları maddi imkanları iki çocuğu arasında paylaştırdılar. Hatta ilerde bu kardeşlerin maddi sorumluluğunu küçük erkek kardeşimin taşıması isteniyor. Yani diğer çocuklar arasında bir cinsiyet farklılığı yaşanmıyor. Anne kızına baba oğluna tapıyor. Bir arada kalanlar sadece kötü evlat olmakla bulunduğumuz yada kazandığımız bir maddi şey olduğunda hakarete uğruyoruz. Son problemi bayramda yaşadım. Annem ve babam 1,5 ay sonra yeni aldığımız eve geldiler ve annem herzamanki gibi benimle tartışmaya başladı ve bu evde oturmaya layık olmadığımı söyledi... Böyle bir saldırıya maruz kaldığımda içimde bir delik açılmış gibi hissediyorum.... Ben bu yarayı sarmak gerekirse kaşımak yolmak istiyorum..... Şu anda 43 yaşımdayım annem beni çocuiklarımın yanında, herzaman eşimin yanında sınırsızca aşşalıyor. Beni sever yada sevmez kendi bilir zaten yüreğinde olmayanı bana veremez ben sadece saygı istiyorum... Bu dünyada olduğuma göre bir yaradılış amacım olduğunu düşünüyorum. Yaradıldıysam ve hala ruhum sağlamsa bunun bir anlamı olmalı, hayata tutunabilmek, kendimi biryerle ait hissetmek, sabahları isteyerek kalkmak, iş kıyafetlerimi akşamdan hazırlamak, yaşamdan tat almak istiyorum. Dün akşam sitede okuduğum bağları koparma çalışmasını uyguladım. Sadece mutlu olmak istiyorum, hayatta sahip olduğum şanslar var bunları kabul ediyorum ve şükrediyorum. Kalbimde acı var bu acıyı nasıl yok edeceğim bunun yolunu arıyorum. |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Ögrenilmiş Çaresizlik Bayram, bayram hatta hasta hasta yaşadığım gerilimden sonra oğlum bana fillerle ilgili bir sürü hikaye anlattı. Öğrenilmiş Çaresizlikle ilgili. Mesajı aldım. Sadece acıyla başedemiyorum arkadaşlar. Acaba bu durumla ilgili bir telkin çalışması, meditasyon çalışması vb. birşey varmı. Bir arkadaşım nlp ilgili bir programa katıldı. İster acı diyin, ister başka birşey değin yöntemlerinizi paylaşırsanız sevinirim. İyi akşamlar |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Ruhun yaraları ne kadar acı veriyor insana bedenin ilacı merhemi oluyor iyileşiyor..ruh hasta oluncada beden hasta oluyor ikisi bir bütün..çok iyi dengelemk lazım sanırsam yoksa halimiz yaman:) peki ruhun ilacı ne? Aradığımız sığınak destek inançtan geçiyor sanırım.. sabrımız sınanıyor yaradışılımız boşuna değil.. belki bir gülümsememiz için bile bu dünyada vazifedir ve bekletiliyoruz..yoksa işimiz ne sadce yaşadık ve gidiyoruzmu?değil bence.. herşeyin ilacı zaman ve sabır.. Dedimya Siyahım geçmişte acı çeken yaşamları parçalanmış sevgi görmemiş insanların çocukları olarak acı çekiyoruz..ve babam hala babasına sadce babası olduğu için ona hürmet ediyor yoksa baba olarak kendide diyor çok çektim kapılara atıldım diye.. babam olmasa yüzüne bakmam diye..Allahtan korkuor evlat olarak vazifesi neyse ilgileniyor o kadar nankörlük gördüğü halde ve bende şahidim bütün bunlara.. aynısınıda benden bekliyor ben ne yaparsam yapayım senin babanım yada annenim sen bana karşı gelemzsin...korkuyorum gerçekten onlara yanlış yaparsam haytta gülemeyeceğimden:( ya diyorumya ne olursa olsun kabul et onları bazı şeyleri gerçekten sıfırlamak lazım haytta yeni baştan başlamak lazım herşeye..bazen ne kadar üstüne gidersen soruların o kadar sorun olur bırak şimdi hepsini at bi çöp kovasına yada geri dönüşüme :)) bence ordanda sil..:)) Bak nasıl olucak sayfalar..:) arada bunu ben yapıyorum bi dene kötü bişe olursa sorumlusu benm hadi:)) başka bir stede madaratörüm tarafından polyana lakabı takdı bana saolsun:))Kulakları çınlasın cınım benm:) Neyse İnşallah düzelicez herşey güzel olucak:) Hayırlı günlerin olsun Siyahım:) |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! insan örenior. yaşayıp örenior. yıllarca aile, anne,eş, çocuk ilişkisinin sınırsız sevgi, sınırsız ilgi ,sınırsız şevkatle dolu olması gerektiğine inandım. dedimki kendime hep, canım olmayan,benden olmayan diğer insanlar beni üzebilir,yorabilir ama aile öenmlidir.aile,anne baba, kardeş,eş ,çocuk bu kasteddiğim yani en yakın bildiklerimiz onlar farklıdır. onlar dışardaki insanlar kadar incitmezler beni. kollarlar, severlerr yada ne bileyim duygumu tam ifade edemiorum şuan.canımdandırlarr.. hatta bu düşünceden dolayı dışarıdaki insanlara gösterdiğim sabrı, saygıyı, hoşgörüyü onlara göstermedim farklı tuttumya hep. benden dedim ya o nedenle dikakt etmedim davranışlarıma. baktımki onlarda dikat etmiorlar. beni kırabilior, üzebiliolar. benim dışımdaki diğer insanlara gösterdikleri hoşgörüyü göstermior, acımasızca eleştirebiliolar .ne yapsan yaranamıyosun durumları çıkıyo bi zaman sonra ortaya. sonuçda ben 34 yaşımda örendim.ve kabul ettimki, canım dediklerimin diğer insanlardan bi farklı olmuyomuş.Herkese yeterince sevgi, yetetrince ilgi göstermek gerekior, fazlasını vermemek haliylede beklememek gerekiormuş. ben şimdi şunu yapıorum.kendim dışında hiçkimseden bi beklentim yok. çocuğuma iyi bi hayat vermek için çabalıorum ama hayatımı ona adamıyorum. anne babmla yeetrince görüşüor ve ilgi gösteriorum fazlasını yapmıyorum.beklemiorum hiç bişey haliylede benden de beklememelerini sölüorum. artık canım dediklerime, diğer insanlara davrandığım gibi davranıyorum. yeterince hoşgörü gösterior, sınırı aşanları reddetmekden korkmuyorum. benimde kardeşim artık benle çok samimi değil. oysa düne kadar ne iyi bi ilşkimiz vardı. farkettimki bunu ben sağlıyormuşum. artık taviz vermiorum . ama iyi bi diaolg kurmak içinde çaba sarfetmiorum herkesi ama herkesi olduğu gibi kabul ettim daha önemlisi ben buyum dedim herbirine. ya beni böle sevin yada sevmeyin tercih sizin. sevgilerimle.. |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Yinede ailemizi başkalarından ayıran bi bağ var ne yaparsan yap istediğin kadar ret edil veya mahkeme kararı ile sildir onları sadece kağıt üstünde silinir..Canından kanından silemezsin onları..senin dünyaya gelmene aracı olan taşıyan koruyan besleyen canlıları anneyi babayı atamazsın onlar bu dünyada bir defa sahip olucağımız canlılarımız..öbür insanlar herzaman gelip gidicekler hayatımızdan gidenin yeri iyi kötü dolucak yada dolmucak..fakaaaat anne baba aslaaaaa asla bir kere sahibiz ikinci şansımız yok:( Geçen pazar kahvaltı sofrasındayız Kızkardeşimin görümcesindeyiz annem bana herzamnki falsolarını yapıyor o an için çok sinir oldum kendime hakim olamadım söylendim:( Orda o konuda haklıydım etrafımdakilerde Sanki hakem oldu bize:))o anda ince bir ayar var konuşurken ne bana ne anneme zarar vermeden orta yola gelmeye bizi anlaşmamız için ortam sağlmaya çalıştılar..o ara kızkardeşim bana hani kitapcık gibi takvimler varya orda şimdi aklımda kalmadı kalan ise"Burnu sürtülsün,burnu sürtülsün anneye babaya kötü davranan" içindi yanlış olmasın..Ben evladı olarak haklıyım fakat annem olduğu için ona orda itaat etmem kalbini kırmamam lazım geldiğini hatırlattı o yazı bana..o yazı evimizdede vardı ikide bir gözüme çarpıyodu o tartışma anındada o yazı önüme gelip kız kardeşim okuyunca demek bir yazı bile olsa ilahi bir mesaj var diye düşündüm kendi kendime size biraz komik gelebilr bu hallerim:)hayatımda yaşadığım bazı şeyleri biribirne bağlamasını çok iyi bilirim bir yazı bile olsa:) Sevgili Ayşe ben hala iyi bir dialog kurmak için çaba sarfetmeye çabalıyorum bıktığım yerde sadce dinleniyorum sonra tekrar yürüyorum iyi olmak uzlaşmak için...bir gün sona geldiğimizde en azından içimizde keşke öyle demseydim keşke bunu yapmazsydım demektense vazifemiz neyse bunu yerine getrmek içimizi rahat ettirmek en güzeli..Allh onlara uzun versin..bi gün onları gözümüzün önünden kaybettiğimizde vicdanımız rahat bi şeklde yaşamımıza devam ederiz.. Kabul etmek en güzeli çok zor olsada.. |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! o, zamanlar aramızda olan arkadaşlarım bilirler, annem düşüp omurgalarını kırdığında burada bakılamadığı için almanyaya gönderdik ve biz iki kardeş delirdik burada..bir söz vardır..ben pek sevmem ama zaman zaman doğruluğu kanıtlanır ..hani derler ya alemin iyisinden kendi kötün iyidir diye...annemin benden vazgeçtiğini sandığım dönemlerde ben ondan vazgeçemedim..benimki oğlak burcudur..( tamda keçi inadına sahip..hatta birazda fazla..) ben onaylanmaya bayılan aslan burcu..bunu fark edinceye kadar 40 yıl geçti...benim annem beni asla onaylamayacak..çünkü en iyisini başarsam bile o, daha iyisinide yapabilirdin diyecek..çünkü bendeki potansiyele göre değil..kendi içindeki potansiyele göre konuşuyor...beni eleştirdiği zaman aslında kendisini eleştiriyor..eh annem 70 yaşında...hangimiz önce terki diyar edeceğiz bilmiyorum..ama geriye kalan günleri uyum ve sevgi içinde geçirmek istiyorum..gerçekçi ve açık yüreklilikle söylüyorum benim onun onayına ve sevgisine ihtiyacım var ...çok yoksun kaldım sevgisinden şimdi gidip kucağına oturduğumda,beni sevmesine ihtiyacım var ...bunu açıkça söylediğimde kendisine..aa bana sokulmayan sevmeyen sendin dedi..yıllarca alemin çocukları annelerine sokulduklarında... benim domuz yapmazki dedim, dedi...meğer ikimizde birbirimizden beklemişisiz..kuyruğu dik tutmayı sevmeme rağmen anne sevgisi için biraz esnediğime seviniyorum...kocakızın beni sevmesini seviyorum..arada çatlak sesler çıksada pek önemli değil..gidip boynuna sarılıveriyorum..acı sözleri boğazına diziliyor..oda bana sarılıyor..mezarımın,başında ağlatmak..veya mezarının başında neden diye ağlamak istemiyorum..hepimize saygılı sevgiler.. |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Hey Siyah arkadaşım ağart karalarını bak yalnız değilmişsin değilmişiz.:)) Bak hayalde yaşamış bizim gibi:))bu söze katılabilirim hayalimhayal:) "hani derler ya alemin iyisinden kendi kötün iyidir diye." Ah annem ahhhh ömrümü yedi ömrümüüüüü ha tabe babamda:)))) Oy kurban olurum onlara ben:)) du akşam gidince zıplıcam kucaklarına öpecem yanaklarından ikisininde..:))inşallah tutabilirler koca kızlarını:))) |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Hayatımı yeniden kurmaya çalışıyorum. Ben yaşantımı tamamen anne sevgisine odaklamışım yıllarca beklentiler, kırılmalar yeniden denemeler. Bu gün geldiğim nokta yaşantımı yeniden tanımlamak arkadaşlar. Yanlız olmadığımı biliyorum. Ama bazı şeyleri değiştiremiyorsam kabul edip yoluma devam etmeliyim. Ben 42 yaşındayım ve artık bu kadar talepkar olmaktan vazgeçmeliyim. Verilemeyeni almayı beklememeliyim. İki tane ayağım var çok şükür onların üzerine sağlamca basıp yoluma devam etmeliyim. Hayatın bana sunduğu artılar ve eksiler var. Şükretmeyi bilip kayıplarımada bukadar takılmamalıyım... Ben de annemi seviyorum sevmesem bunca yıl onun küçük bir onayı, yakınlığını kazanmak için bukadar yıl çaba sarfetmezdim. Yaptığım doğrumudur. Doğru değil, bukadar bu sevgiyi ilgiyi yakamak isteği hayattan tat almamı engelledi. Kendi seçimleririm peşinde koşmaktansa onun isteklerini seçtim. Seçmeseydim keşke. İnanın başkalarının seçimlerini yaşamak insana çok acı veriyor... Ne zamanki anne oldum işte o noktada kendi seçimlerimi daha doğrusu çocuğumun mutluluğunu güvenliğni vb. şeyleri düşünmeye başlayınca istesemde bu onay peşinde koşamaz oldum. Koşamazdımda. Bu koşamamazlık beraberinde depresyonu getirdi. Şu anda bir çok şey deniyorum. Hayata dönmek için çaba sarfediyorum. Kendimi bir yere ait hissetmekte çok zorlanıyorum. Benzer bir durum yaşayanınız varmı... Bu ait olmama hayattan tat almama, yada kendini bir yere ait hissetmemeyle nasıl başediyorsunuz. Kendinize ne tür telkinlerde bulunuyorsunuz. Yada bu konuda hazırlanmış bir çalışma varmıdır. İyi birgün geçirmemiz dileğiyle |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! sevgili siyah hismiley evet var o ait olamama hissi... bu sebeple mekan değiştirmek den öldüm.ev değiştirmeyi geçtik ben evlere de bir türlü alışamıyordum.tamamen taşınıp daha sonra tamamen terkettiğim 5 yılda 4 sehir var.buralarda değiştirdiğim ev sayısını sölemessem iiyi olacak zannımca f678h ne paraları geri çevirip ne bollukları bıraktım ardımda sırf huzurum yok die...sanki mekan değişince bende ki bu his kaybolacakmış gibi gelirdi.lakin önemli bir ayrıntıyı unutmuşum gittiğim yerelere yine kendimi götürmüyorum mu sanki...? bu yüzden içselliğime döndüm.ve artık ili sevmesem de hala, evimi seviyorum ttli3 |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Bu herkezde böyle yürümüyor. Çevremdeki birçok insanı böyle görmüyorum. Onlar anı yaşamaktan son derece memnunlar. Sözünü ettiğim mutluluk değil sadece herkez olduğu yeri hızla içine sindirmiş görüyorum iyisiyle kötüsüyle... Bizde eksik yada fazla olan yada oymayan nedir. |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Alıntı:
|
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! siyahcım başkalarını değiştirmek daima zor olmuştur.. değiştirdiğimizi sandıklarımız da ise bizler sadece yol gösterici olabilmişizdir... değişimi kabul etmek ve uygulamak ve yaşamak yine onların insiyatifinde olan bir konudur.. kendini merkeze koyarak sen kendi değişimini tamamlayacaksın.. bu değişimi yaşarken sancılı durumlarının olacağını da daha önce paylaşmıştık ki bu hepimiz için geçerlidir.. sen değişeceksin. böylelikle etrafına yaydığın enerjide değişecek.. sen pozitif oldukça etrafında ki pozitiflik çoğalacak.. elbette senin pozitif enerjinden beslenen negatif insanlarda olacak (ki bunlar vazgeçemeyeceğimiz yakınlarımızda olabilir ) frekansın değiştikçe senden aşağı frekanstaki insanlar ister istemez hayatından kopacaklardır.. senin şu anda ait olamama hissinin ana nedeni bence vicdanın ... ve kendini hala suçluyor olman... bu konuyla ciddi olarak mücadele edip kendi doğrularını belirleyip.. belirlediklerine inanıp tüm sorumluluklarını üstüne alıp bir üst feraknsını yaşaman gerekiyor.. unutma ki sen yükselirken kimsenin üzerine basarak bir adım yukarıya çıkmadın.. gerekli olduğuna inandığın her şeyi yaptıysan saygını ve sevgini yanına alarak yoluna devam etmen gerekiyor.. çünki sen yerinde kaldıkça senin üzerine basan saygısız bir sürü insan olcaktır.. kendini öncelikle yaşamına ait hissetmediğin sürece dalından koparılmış bir yaprak gibi sağa sola savrulursun ve canın daha ço yanar.. ama sen farkında olmalısınki artık bir yaprak değilsin.. oyapraktan tohum olmuş.. toprağa yerleşmiş.. yağmurlar görmüş fırtılar atlatmış.. üzerinde güneşler açmış ve güzel bir ağaç olmuşsun.. toprağa tutunan köklerin var çok güzel ve toprakta sensin.. ağaçta .. e o zaman bırak yaprak olduğunu düşünmeyi ve gölgene gelip dinlenmek isteyenlere izin ver artık ama sadece kendin arzu ettiğinde ... sevgilerle ... |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Desteksiz hissetmek, tutunabilmek birilerine, ait hissetmemek bunlar beni zayıf düşüren hislerim ama her böyle düşündüğümde bu yazıyı defalarca okuyacağım... Teşekkür ederim. |
Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! siyah ben ait değilim adlı bir yazı yazmıştım eserekli saatlerde bir göz at istersen |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 03:48 PM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.