YAŞAMDAN BIKTIM!!!

[farkvar]

Bazen dıyorum bu ne ya bu ne böle hayatmı uzerıme bı kamyon gelsede ezip geçse beni sonra zman geçiyo senı yenicem dıyorum kendı kendıme aslında kendımle savaşıyorum bunun farkkındayım ama düşüncelerimi kontrol etmek zor ,zor olsada yenıcem

[shamanic]

farkvar cım sen aslında yendin sayılırda.. ah buna kendini bir inandırsan... kendinle savaşma.. kendin ile dost ol.. bakalım sana ne anlatmaya çalışıyor... birlikte alın düzeltme kararlarınızı.. ve güven kendine.. doğru olduğuna doğru olanı yaptığına inanarak hareket et.. düşüncelerin aslında sensin.. onları kontrol etmek yerine salıver gitsin sevgiyle ve yeni düşünceler üret.. sevgi ile ilgi ile gerçekleşmesini istediğin düşünceler olsun bunlar.. ve olmuş kabul ederek yaklaş..

yeni düşünceler oluşturmak kolay olduğu kadar emek ister.. çünki eskiler yaşam tarzımızı oluşturmuştur bir kere hemen çıkıp gitmek istemezler.. bu noktada düşüncelerimizin gücünün ne kada önemli olduğunu bir kez daha fark etmiş oluruz...

değişiklik istiyorsak kararlı olmamız lazım.. uyumlu ve tutarlı düşünceler yaratmamız lazım.. ve onları yaşıyormuş gibi yaparak gerçeğe dönüşme sürecini hızlandırmmaız gerekli..

bunun için telkinler eşliğinde meditasyon ve olumlamalarak yaparak hız kazanmaktan söz ediyoruz... gün içinde kendine kısa süreli baskınlar yap.. yakala bakalım düşüncelerini neler geçiyor.. bunlar olumsuz ise hemen onları kovala ve olumlu olanları ile değiştir...

hayatımın üzerine bir kamyon gelsede ezip geçse beni...

hayatımın üzerine bir kamyon gelsede alıp götürse beni hedeflerime doğru.. nede olsa yürümekten daha hızlı gideriz... ara yollardan çıkınca bu kamyondan iner ana yolda bir ferrariye binerim.. hedeflerime giden yolda bir sürü süper araba var nede olsa.. kendi hızlı arabamı aldığım zamanda ben de yolda benim gibi düzgün hedeflere giden dostları yanıma alır.. daha hızlı ulaşmalarını sağlarım varacakları noktaya...

[üç_gömlek]

sıkıldığım zamanlar en çok yürüyüşe çıkıyorum.yürüyüş yapmak çok ferahlatıyor insanı.

[fatale]

Böyle anlarda kendimi dışarı atarım ve yürüyüş yaparım.Hatta yürürken ağlarım bile hiç çekinmeden.Düşünürüm o esnada,yanımda mutlaka bir defter kalem olur ve yazarım hislerimi. Sahile gider bir banka oturur,denize bakar da bakarım.
Beni o derece dolduran birikmişliklerimi doğaya iade etttiğimi imajine ederim. Tüm bunların yanı sıra bilirim ki, bir kabuk çatlamaktadır ve bu sıkıntı o yüzden yaşanmaktadır. Bebek,doğum anında,anneye epeyce ağrı verir ama geldiği an,dünyanın en mutlu insanı haline dönüştürür sizi..İşte,yaşamdan bıktığımız,herşeyin üstümüze geliyormuş gibi olduğu dönemler tamamıyle dönüşüm dönemleridir.Son birkaç saattir dinlediğim bir şarkı var.Sezen Aksu'nun ''Gidemem'',adlı şarkısı..Konuya çok uygun olduğunu düşündüm.Sezen Aksu'nun hissiyatına hayran olduğumu belirtmeden de geçemeyeceğim.Nasıl düşünür,yazar ve aktarır böylesine vurucu??Neyse,hepinizin çok iyi bildiğine emin olduğum bu şarkının sözlerini tekrar hatırlatmak isterim..

Sevgilerimle..


GİDEMEM

Bazen daha fazladır her şey
Bir eşikten atlar insan
Yüzüne bakmak istemez yaşamın
O kadar azalmıştır anlam

O zaman hemen git radyoyu aç bir şarkı tut
Ya da bir kitap oku mutlaka iyi geliyor
Ya da balkona çık bağır bağırabildiğin kadar
Zehir dışarı akmadan yürek yıkanmıyor

Ama fazla da üzülme hayat bitiyor bir gün
Ayrılıktan kaçılmıyor
Hem çok zor hem de çok kısa bir macera ömür
Ömür imtihanla geçiyor

Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem gitmem
Unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir
Acının insana kattığı değeri bilirim küsemem
Acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir (2x)

Bir şiirden bir sözden
Bir melodiden bir filmden
Geçirip güzelleştirmeden can dayanmıyor
Yıldızların o ışıklı fırçası azıcık değmeden
Bu şahane hüzün tablosu tamamlanmıyor

Ama fazla da üzülme hayat bitiyor bir gün
Ayrılıktan kaçılmıyor
Hem çok zor hem de çok kısa bir macera ömür
Ömür imtihanla geçiyor

Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem gitmem
Unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir
Acının insana kattığı değeri bilirim küsemem
Acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir

[üç_gömlek]

fatale Nickli Üyeden Alıntı

Tüm bunların yanı sıra bilirim ki, bir kabuk çatlamaktadır ve bu sıkıntı o yüzden yaşanmaktadır.

dün gece benim kabuğum sanki çatlamaya başladı.ve yine anladım ki ben kendimi doğru yolda sanarken aslında kendime zarar vermişim.
mümin sekman'ın bi kitabı vardı."Ya Bir Yol Bul Ya Bir Yol Aç Ya da Yoldan Çekil" okumadım ama adından anlaşılıyor ne cevherler
sakladığı.ve inanın bana nedenler ve çözümler isminde anasayfaya büyük bi başlık açarsak yüzbinlerce psikolojik hastanın
kendi kendisini tedavi etmesinin yolunu göstermiş ve aydınlatmış olacağız.bu konuyu şiddetle savunuyorum.muhakkak açılmalı bu sayfa.
bir kişi dahi faydalanırsa biz kazanmışız demektir.önemli olan bu sayfanın çabuk görülecek yerde olması.geçende ses tonları ile ilgili
mesajı ilk defa gördüm.3 aydır burlardayım yeni rastladım.böyle topicler gibi aralarda kaynamaması için orta yere açılmalı bu nedenler sayfası.
ve neden sorusundaki tılsımı farkettiğimde hatamın ne olduğunu bikaç hafta önceki mesajıma ekleyim de
ordan daha iyi açıklarım aradaki farkı.reklamlardan sonra devam edecek bi yere ayrılmayın 

[Silvara]

Böyle zamanlarda dışarı çık yada pencereden bak. Ama binalara değil, yeşile bak, maviye ama doğalına bak, ağaca, gökyüzüne hayata bak ve DÜŞÜN...

Allahım yeşili yaratmış içindeki hayat sevgisi ile;


Sonra ağacı göstermiş tüm canlılığı ve hayata tutunması ile, sağlam kökleri ile;


Doğayı yaratmış tüm renkleri ile hayata karşı olan canlılığı ile;


Hayat merdiveninden yavaşca sindirerek çık demiş sana hayatı hissederek;


Acıyı vermiş ki tüm bunların değerini anla ve sevdiklerine daha bir sarıl diye hayat canlılığı ile;


Cevrene de bulacağın dostları vermiş, her an yanında olacaklarını bil ve hayata iyice tutun diye;


Canın sıkılınca, hayat bunaltınca derin bir nefes al maviliğe, yeşilliğe, sevgiye doğru ve tüm bunları düşün. Bilki hayattaki güzellikleri anlamak için çirkinleri de görmen gerekir. Yapman gereken ise bu çirkinliklere karşı olan milyonlarca güzelliğe kucak açmaktır.

Eskiden hergünümün tek lafıydı..."Yaşamaktan Bıktım,herşeyden bıktım,hiçbirşey şaşırtmyor beni"...Bunları her düşünür ve büyük bir bıkkınlıkla devam ederdim...
Şimdi ise zaman zaman yine bıkkınlıklarım olmuyor değil...Bazen insanların içimdeki tüm enerjiyi bir anda çektiklerini ve tamamen güçsüz kaldığımı hissediyorum...
Böyle anlarda en sevdiğim müziği açıyorum...Çizmeye başlıyorum...Sanki bütün o olumsuzluklar,negatif enerji çizime akıyor...Sonra o çizimi kaldırıyorum,görmeyeceğim yere...Ve uyuyorum...Uykuya dalmadan öncede çok güçlü olduğumu düşünüyorum,hissetmeye çalışıyorum...
Kalktığımda daha iyi hisseder şekilde oluyorum...

[siyah]

Yaşamaktan bıkmak o kadar kolayki... Hele bu birde dilinize dolanmışsa... Hergün tekrar edilir hale gelmişse.... Zor olan hayata tutunmak. Hayata tutunmayı kolay hale getirebilmek. Hayata tutunarak hayatı hem kendimize hem çevremize daha yaşanabilir yapmak.

[ZEYNEPAYY]

Aslında bi kişi hayata tutununca başka birileride ona tutunuyo ondan umut alıyor yaşama bağlanıyor aynı yukardaki şirin sincaplar gibi:)
Sizin yaşamanız birilerin yaşama sevinci bunlar anne kardeş hasta bi arkadaş hatta kedi kuş köpek bile herkes bağlı birbiirne ne kadar amanda yalnızları oynasakta yalnız değiliz hayat oyununda..açınca gözlerimizi dikkatle bakınca görürüz yanımızdaki elimize ayağımıza dolanan bağları çümki karıştırmışız işin yoksa çöz şimdi:))
Benim çocukluk arkadaşım var Olcay evliliğini aile baskısı yüzünden yanlış bi seçimle evlilik yaptı..sonuç kötü..çalışmayan dayak atan eve kapatan berbat bi hayat yaşatmış ona kızkardeşim bi italyan pastanesinde şef olarak çalışıyodu arada çocuğunu alıp gelirmiş yanına..kardeşim diyodu çok yıpranmış görsen tanımazsın diyodu üzülüyodum..bi gün kapı çaldı açtım gerçekten tanıyamadım baktım ölece yüzüne bana zeynep ben Olcay deyince hımk oldum size dim yaşlı zayıf bi kadın görünümde biri ama daha çok gençti yaşadıkları insanı nasılda yaşlandırıyo diye geçirdim içimden..ama belli etmedim ona kendisini daha kötü hissetmesini istemedim dedim hayırsız gelmezsen unuturum böle simanı diye espiri yaptım gülümsedim..Sonra eşinden ayrıldı uzunca bi süre kendisine gelemedi bi gün aklından r etmeyi düşünüyomuş..oturmuş koltuğa arabasına binip gittiği yere kadar gidip hiç bilmeden sonra kendisini ilaçla zehirlemeyi yok olmayı istemiş..tam bunları düşünüyoken kararda verdim sanki diyo o ara Çocuğu geliyo yanına..Anne sen beni seviyomusun?diye soruyo..o anda kafama topladığım bütün kara bulutları düşünceleri atıp sarıldım oğluma dedi..Hayata bağlandım çocuğumun sözleriyle..
hani bazen onun yaşadıklarını ben yaşasam dayanamazdım herhalde gerçekten zor hayatı oldu..yaşadığı zorluklar onu inanılmaz güçlendirmiş biri şimdi..
Ben hala kozadan çıkamamış kelebek gibi yaşamaktan korkuyorum:)))

[mirza_ben87]

bir an gelir sanki herkez sana düşman .. her açtığın kapı yüzüne kapanır. sanki bir geleceğin yok gibi gelir. banada çok oldu ama nekadarda bıksamda yaşamak güzel