[MalloryKnox]

Merhaba Sober. Sitemize hoşgeldin

Atakan Bey'in ve üstadlarımızın bu soruya daha iyi cevap vereceğini düşünüyorum ama ben kendi deneyimlerimden ve kekemelik üzerinde yaptığım araştırmalardan bahsetmek istiyorum.

Kekemelik küçük yaşlarda başlayan hece tekrarı yada ses çıkaramama gibi problemlerle başlayan bir konuşma bozukluğudur. Bu problemlerin neden kaynaklandığı henüz belirlenememiştir. Ama korku, aile içindeki problemler, çevredeki kekeme birinin taklit edilmesi yada kalıtımsal gibi nedenlerden bahsediliyor. Bahsettiğim konuşma problemlerin başlangıcından sonra çevrenin bu konuşma biçimine dikkat çekmesi (bu şekilde konuşma denilmesi), dalga geçmesi yada azarlaması gibi nedenlerden ötürü bu konuşma biçiminin kötü olduğu inancı oluşur. Ve konuşurken problemler yaşayan çocuk bu şekilde konuşmamak için kendini aşırı derecede zorlar. Çok hızlı konuşur, konuşurken nefes alma düzeni bozulur, ses tellerini ve boğaz kaslarını aşırı gerer, ağız kilitlenir veya yüzde ve vücutta çeşitli tikler (göz kırpması, el kol hareketleri, vüzudu sallamak, başı arkaya öne doğruı sallamak gibi) gelişir. Bunlar zamanla kekemeliğin daha ağır bir seviyeye gelmesine neden olur. Kişi kekemeliğin kötü bir şey olduğuna inandıkça ve konuşması hakkında daha da hassaslaştıkça kekemelik daha da artar. Bunun yanı sıra kendini ifade etme zorluğu kendini toplumdan soyutlamaya ve özgüven duygusunun gelişmemesine neden olur. Bu duygular biriktikçe yenileri yerleşir. "Ben konuşurken karşımdaki insan benim hakkımda acaba ne düşünüyor? Kekeme olduğumu belli etmemeliyim, yoksa benimle dalga geçerler, ezik biri olduğumu düşünürler" gibi düşünceler asla kafadan çıkmaz. Aslında sorunun temelinde yatan şey kekemeliğe neden olan duygu(bilinçaltına inilerek bu duygu bulunabilir), kekemeliğin kötü bir davranış olduğu inancı ve bu iki duygunun birleşmesi sonucu ortaya çıkan özgüven eksikliği, sosyal fobi ve başkalarının düşüncelerini önemseme gibi duygular yatar.

Ben de bir kekemeyim ve yukarıda anlattıklarım neredeyse 3 yıllık bir araştırmanın ve kendini gözlemin sonucudur. Herkesteki gelişim farklı olabilir ama kekeme arkadaşlarımın tamamında yukarıda bahsettiğim duygu yoğunluklarının olduğunu gördüm. Telkinleri 2 aydır düzenli olarak dinliyorum. Konuşmamda düzelme var. Ama konuşmamdan öte kekemeliğe olan yaklaşımımda büyük değişiklikler var. Tanımadığım biri ile ilk konuşmamada acaba benim hakkımda ne düşenecek gibi bir soru kafamda dolaşmıyor. Kekelersem ne olur, kekeme olduğum için istediğm noktada değilim gibi düşünceler kalmadı. Bu da konuşmama olan hassasiyetimi azalttı ve konuşmamda düzelme oldu. Kekemeler yanında kendilerini rahat hissettikleri insanlar ile beraberken neredeyse kekelemezler. Bu rahatlık duygusu bende tanımadığım insanların yanında konuşurken de oluşmaya başladı. Bu nedenle artık daha az kekeliyorum ve daha akıcı konuşuyorum. Aslında konuşmanıza olan dikkatiniz ne kadar azalırsa o kadar az kekelersiniz. Ne kadar çok kekelememeye çalışırsanız o kadar çok kekelersiniz. Olay kısır döngüye benzetilebilir ve temelde yatan problem özgüven eksikliği ve başkalarının düşüncelerini önemseme gibi düşüncelerdir. Bu nedenle telkinlerin kekeleme problemi üzerinde de işe yarayacağını düşünüyorum. Ama temelde biliçaltınızdaki kendi konuşmanız ile ilgili inançları temizlemeniz gerekiyor. İlginç gelebilir ama kekelemekten bir yarar (ilgi çekmek gibi) sağladığınız için kekeliyor olabilirsiniz.

Psikolojik düzelmenin yanı sıra konuşurken neyi yanlış yaptığınıza dikakt etmenin de akıcı bir konuşma kazanma da önemli bir rolü olduğunu düşünüyorum.

Umarım yardımcı olabilmişimdir. Sevgiler