[MuminOKAN]

Muallim Nickli Üyeden Alıntı

@MuminOKAN

Aktörler, hipokondriyaklar ve kanser araştırmacılarıyla ilgili yaptığınız açıklama şahsen bana pek açıklayıcı gelmedi. Sapıklar hakkındaki açıklama ise geçerli olabilir.

“Aktörler hayatlarını idame ettirmek için o işi yaparlar” dediniz. Böyle bir itirazın gelebileceğini tahmin ettiğim için önceden bu konuyla ilgili açıklama yapmıştım. Çekim Yasası belli ilkelere göre çalışan otomatik bir sistemdir. Eğer bu ilkelere uyulursa yasanın çalışması gerekir. Hem de hiç istisnasız, her seferinde. The Secret belgeselinde yer alan James Ray'e göre duygu, düşünce ve davranış kombinasyonunun Çekim Yasası'nı çalıştırmayı kesinleştirmesi gerekir.

Sinema oyuncuları pek çok karakteri canlandırırlar. Bunlardan bazıları sıradan insanlardır, bazıları şiddete maruz kalan ve hastalık kurbanı iyi insanlardır, bazıları ise kendi çıkarları için başkalarını harcayan psikopat karakterlerdir. Bir rolde ustalaşmak için bazen işi o kadar ileriye götürürler ki oynadıkları karakterin yaşamına yoğun bir şekilde dalarlar ve fiziksel özelliklerin ötesine geçerek oynadıkları karakter gibi düşünmeyi ve hissetmeyi öğrenirler. Son olarak o karaktermiş gibi davranırlar. Eğer çekim yasası evrensel bir kanunsa aktörlerin canlandırdıkları karakterin hayat şartlarını kendilerine çekmeleri gerekmez mi?

Sinema oyuncularının sadece rol yaptığı ve oynadıkları karakter haline gelmeyi amaçlamadıkları fikri çekim yasası açısından bir fark yaratmamalıdır. Çünkü çekim yasası formülatörlerine göre duygu, düşünce ve davranışlarınız tam bir uyum içindeyse çekim garantilemiş demektir. Sinema oyuncularının bir role hazırlanma süreçlerinin ne kadar yoğun olduğu dikkate alınırsa çekim yasası gereği oynamaya konsantre oldukları karakterin hayat şartlarını kendilerine çekmeleri gerekir.

Çekim Yasası öğretmenlerinden biri olan James Ray’in sözlerinde bu durum açıkça ifade edilir:



Görüldüğü gibi üçünün de uyum içinde olması gerekir. Aktörlerin yaptığı da tam olarak bu değil mi?

Ayrıca çekim yasası öğretmenlerinin verdikleri diğer öneriler ve teknikler de sinema oyuncularının, hipokondriyakların ve büyüklük sanrıları yaşayan paranoid şizofrenlerin vizualize ve imajine ettikleri durumları kendilerine çekmelerini gerektiriyor:



Ayrıca The Secret yazarı Rhonda Byrne, Oprah Winfrey ile yaptığı ropörtajında şöyle dedi:



Yani zayıflamanız için aşırı kilolu insanlara bakmamanız, onları vizualize etmemeniz gerekiyor.



Görüldüğü gibi imgeleriniz ve titreşimleriniz uyum içindeyse bir şeyi hayatınıza çekmeniz gerekir. Ancak hipokondriyaklar ve film aktörleri bu tanıma uymalarına rağmen vizualize ettikleri durumları hayatlarına çekmezler.

Kanser araştırmacıları -işleri gereği olsa bile- hemen her gününü kanseri, AIDS'i, sklerozu ve diğer sayısız tibbi durumu inceleyip araştırıyorlar. Yani çekim tekniklerinden olan imajinasyon yöntemini kullanıyorlar. Ancak hiçbir hastalığı kendilerine çekmezler.

Çoğu insan uçmaktan korkar, ancak bir uçak kazasında ÖLMEZ. Pek çok kişi örümceklerden korkar, ancak bir örümceğin ısırığıyla HAYATINI KAYBETMEZ. Birçok kişi yükseklikten korkar, ancak bir uçurumdan düşerek ÖLMEZ. Oysa çekim yasası bilinçaltımızda olan korkuları kendimize (istemesek de) çekeceğimizi söyler.

Son verdiğiniz örnekte ne demek istediğinizi tam anlayamadım. Adamın kaza yapması tamamen ÇY dışı nedenlerledir. Son derece güven ve konfor içinde olsa da hesap etmediği durumlar kazaya neden olabilir.

Sorumu yinelemem gerekirse; Film aktörlerinin, kanser araştırmacılarının, hipokondriyakların ve diğer delüzyonel durumlar yaşayanların sanrılarını ve hayallerini gerçekleştirmelerini engelleyen şey nedir?

sevgili muallim. yazdıklarınız oldukça uzun, bu sebepten herbirini okuyamadım.
benim bir çok doktor akrabam var ama hiçbiri ameliyata girince "aman acımasında kesmiyim" demiyor. yani işini yapıyor. yani hasta tarafından bakmıyor olaya.
muhtemelen araştırma yapan doktorlar da sadece araştırma yapıyorlar. olayın içine girip duygu durumlarını, düşüncelerini ve hislerini katmıyor. aman ben kanserim, ben o hastalığa yakalandım, o oldu, bu oldu, şu oldu demiyor. aman o molekül buraya geldi 3 karbon götürdü eyvah şimdi karbonun kafası atacak falan demez. ama derse çok büyük bir sıkıntı var. bu da onun sorunu.

bazı aktörler rollerini hayatları sanmıyor değil. ancak küçük bir kısmı, onlarda yaptıkları işlerinin farkında değiller.

bende bir soru sormak istiyorum,
siz hiç böyle bir şeyi denediniz mi? yani çekim yasası denilen olay hayatınızın herhangibir anında yer aldı mı?

bu kadar incelediğinize göre ya cezbedici şekilde yer almadı, yada bomba etkisi yaratarak yer aldı.

ve önemli olduğunu düşündüğüm bir not;
zaman spiraldir ve belirli bir frekansı vardır. eğer o frekansa gelip, hayal kurabilirseniz, gerçekleşir.

[Muallim]

Anladım, yani “kanser araştırmaları olaya duygularını katmadıkları ve empati kurmadıkları için vizualize ettikleri (gözlerinde canlandırdıkları) hastalıkları kendilerine çekmezler” diyorsunuz.

Mantıklı görünüyor.

Ancak bu açıklama kanser araştırmacıları için geçerli görünse de sinema oyuncularının, hipokondriyakların durumunu ve diğer psikotik deneyimleri yeterince açıklayamıyor. Çünkü bu vakalarda “duygu, düşünce, davranış yada inanç eksikliği” gibi çekimi engelleyen bariyerler bulunmamaktadır. Ancak buna rağmen çekim gerçekleşmez. Bunun sebebi nedir?

Bu kişilerin durumunu önceki mesajlarımda detaylandırdım. Yine de kısaca tekrarlayayım:

Psikotik deneyimlerde delüzyonlar, paranoyalar ve halüsinasyonlar oluşur. Psikiyatri literatürünü tararsanız bu sanrıların geniş bir yelpazesiyle karşılaşırsınız. Suikast/komplo, aldatılma, izlenme, tek yanlı aşk, hastalanma paranoyası bunlara örnek olarak verilebilir. Bazıları ise mistisizm içerikli sanrılardır. Mesela Mesih, tanrının misyoneri veya seçilmiş kişi olduğuna inanma paranoyası gibi. Ve bu paranoyak bireyler, sanrılarına KESİN bir şekilde inanırlar. Davranışları, duygu ve düşünceleri sanrıları ışığında şekillenir. Ancak yine de korktukları veya inandıkları durumları kendilerine çekmezler.

MuminOKAN Nickli Üyeden Alıntı

bende bir soru sormak istiyorum,
siz hiç böyle bir şeyi denediniz mi? yani çekim yasası denilen olay hayatınızın herhangibir anında yer aldı mı?

bu kadar incelediğinize göre ya cezbedici şekilde yer almadı, yada bomba etkisi yaratarak yer aldı.

ve önemli olduğunu düşündüğüm bir not;
zaman spiraldir ve belirli bir frekansı vardır. eğer o frekansa gelip, hayal kurabilirseniz, gerçekleşir.

Çekim yasasıyla ilgili ciddi bir deneyimim olmadı.

Ama ilgi duyduğum ve düşündüğüm bazı şeylerin sonradan daha çok karşıma çıktığına ve onları daha çok fark ettiğime şahit oldum. Ama bu algıda seçicilik durumu. Yani çekim yasasına örnek oluşturmaz.

Bunun yanı sıra çekim yasasında gerçeklik payı olduğunu kabul ediyorum. Biraz şüpheci bir yanım olduğum için bu tür sorular zihnimi kurcalıyor sadece.