[capella]

yazdıklarınızı okurken kaşınmaya başlamış olmakla birlikte, bu fobiyi fobilikten çıkarıp korku boyutuna indirebildiğimi -umuyorum- düşünüyorum. ben öğrenciyken izmirde bu yaratıklarla yoğun bir mücadele verdim, bahsettiğiniz herşeyi yaşadım; ağlamak, kaçmak, ter boşalması, adını bile okumaktan/resmini görmekten korkmak.. o yıllarda tek yaşadığım için bazen banyoda karşılaşınca günlerce evimin tuvalet ve banyosunu kullanamadığımı, kapısını dahi açamadığımı bilirim..bu fobinin oluşmasında çocukken yaşadığım birçok kötü deneyimin etkisi olduğunu biliyorum. bir de bu hayvanları sevmememin en büyük nedeni sağları solları belli olmayışı yani bir anda üzerinize bile tırmanıyorlar korkudan. bir de kıbrısta yaşadığımız 2 yıl içinde uçabilen cinsleri ile üzerime konması vesilesiyle tanışmış olmak bendeki bu korku ötesi durumu iyice sivriltti..ölülerini bile görmeye dayanamıyordum. hala da tam olarak aştığımı söyleyemeyeceğim ama gelişme gösterdim. bununla şöyle savaştım; mecburdum öncelikle..banyoda hareketsiz / sersemlemiş --ilaçlar dolayısıyla-- hayvanı elimde uzun saplı bir fırça ile, elim havada, "vurabilirsin ezgi, hadi korkma, olacak" telkinleriyle, terler akıtarak, abartısız 2.5 saat mücadele verdim. sonunda da vurdum ve çığlık atarak kaçtım sonra kapıdan gizlice seyrettim ters dönmüş tam ölmemiş. gittim bi daha vurdum.. sanırım o an fobilikten biraz çıktı bu durum. bu arada telefonla erkek arkadaşımdan destek alıyorum olayları anlatıyorum sağolsun baya destek verip yüreklendirdi o da, bak birşey olmuyor değil mi vs..sonra şu ucu uzun spreylerden aldım. görünce üstüne sıkma alıştırmalarına başladım ve o iğrenç anlar hala kötü gelsede (debeleniyorlar malum şaşkın ) sonunda ilaçla öldürebilecek mesafeye yaklaşabilmeyi başardım. eskiden 5 metre ötede görsem biryerlere tırmanırdım çığlıklarla..
yalnız şöyle bi ayrıntı var tabi, eğer elimde bi ilaç olmasa ve karşılaşsam eminim hemen kaçarım korkarak yani henüz tamamen bitmedi ama o çok vahim halim de yok artık. biraz zorlu bir yol olsa da korkunun üzerine gidip iyi netice ile çıkmak korkuyu biraz hafifletiyor..