[hayatimdegisti]

Konu bilinçli hata yapma egzersizleri kategorisi altında olduğu için belki de ben eksik ifade ettim...
Bu bölümde bilinçli olarak hata yapma egzersizi öneriyoruz.Tabii ki bu egzersizin amacı sürekli hata yapmak değil zaman zaman bilinçli bir hata yaparak bunun keyfine varmak daha az stres yaşamak.

Benzer şekilde kendin gibi olmak zaman zaman basit yaşamak sıradan olabilmekte bize yaşamda dinlenebileceğimiz mutlu olabileceğimiz anlar sunar.

Özellikle kendimizi depresif hissetiğimizde her şey sıradan gelir.İnsanlar hayat sokaklar her ne olursa olsun.Bu gibi durumlarda her şey ne kadar sıradan diyip mutsuz olmak yerine bu durumdan da keyif alınabilir.


Yoksa elbette yaşam içinde herkes sıradan olsun değil kastettiğim...




Mustafa Kemal Atatürk'de yeri gelince karizmasını ön plana çıkaran yeri gelince salıncağa binen basit yaşamayı bilen bundan keyif alan çok önemli bir örnektir.

[Şebi]

Bakın bu Atatürk fotoğrafları çok güzel.
Ve bu fotoğraflara baktığımda asla "sıradan" olamayacak bir insan görüyorum.
Ne yüzlerce insanın içinde sadece ve sadece onu gördüğünüz fotoğrafta,
ne de salıncağa bindiği fotoğrafta- "özgün" "nev-i şahsına münhasır" bir insan görüyorum ben orada. Ve herkesten farklı. Bunun için özel bir şey yapmıyor- o öyle... Yani farklı olmaya çalışmıyor, zaten doğası gereği öyle.

Sadelikse kastınız evet Atatürk çok sade yaşamayı seven bir adam. Ne parada pulda gözü var; ne de şan, şöhret ya da övülmekle bir ilgisi var. Zaten büyük dinlerde de "sadelik" hep esas alınmıştır. Hz. Ali der ki: "İlim bir nokta idi, cahiller onu büyüttüler."

Depresyon konusuna gelince... Kronik depresyon tehlikeli olabilir... Ama zaman zaman insan hayatında öyle şeylerle karşılaşır ki depresyona girmemesi mümkün değildir. Ve bu da gayet doğaldır. Yani hüzün ve melonkoli de insan hayatının bir parçası... Bunlardan çılgınca kaçmaya çalışmak da doğal gelmiyor bana. Hiç üzülmeyelim, hiç sıkılmayalım, sürekli Polyanna misali kırlarda koşup çimenlerde yuvarlanalım-- bu doğal değil. Bakın bir yakınınız vefat ettiğinde yasınızı yaşamanız gerekir. Zaman zaman her şey sıradan geliyorsa, bırakın gelsin... Biz burada peri masalında yaşamıyoruz.

Ama elbette kendi blokajlarımızı aşalım. Tıkanık enerjilerimizi çözelim. Kendimize dair olumsuz inançlarımız varsa bunların kökünü kazıyalım. Ve bu uğurda vermiş olduğunuz çaba ve çalışmalar için size yürekten teşekkür ederim. Çünkü bu sayede bizler en azından bazı yaşamsal travmaları daha kolay atlatabilir, hayatın yükü altında ezilmekten kurtulabiliriz. Kendi önümüze koyduğumuz sanal engelleri fark edebilir, potansiyellerimizi dolu dolu açığa çıkarabiliriz. BU ANLAMDA SİZE NE KADAR TEŞEKKÜR ETSEK AZDIR...