[jaimemiamor]

Zerynthia Nickli Üyeden Alıntı

Teknikle ilgili olarak değil ağlamaya ilişkin fikirlerimi paylaşmak istiyorum. Ağlamak da gülmek, huzur hissetmek, korku gibi bir şey. Bunun açığa çıkması da çok normal. Ve ben çok sağlıklı olduğunu düşünüyorum. Vücudumuzda pislikler biriktiği zaman onu atmamız gerekir. O nedenle bir boşaltım sistemine sahibiz. Ya da burnumuz tıkandığı zaman temizleme ihtiyacı hissediyoruz. Hatta düzenli olarak temizleyin burnunuzu diye uzmanlar bas bas bağırıyorlar.

İnsan neden ağlar? Önce bunu biraz tartışalım. Sevinçten de ağlayabiliriz, üzüntüden ve derin bir acıdan da... Genellikle kendimizi kötü hissettiğimizde ağlarız. Bazı insanlar bu duygularını bastırmaya çalışırlar. O zaman ne olur? İçlerine akıtırlar ve bu bir zehir gibidir. İçinizde birikir. Bunu vücudunuzdan bir şekilde atmanız gerekir. Yoksa hastalanırsınız vs. Vücudunuz bir şekilde tepki gösterecektir.

Ağlamaksa temizlik gibidir ve arınmayı ifade eder. Çok öfkelendiğiniz zaman, çok kırıldığınız zaman kendinizi sıkmadan ağlayabildiğiniz kadar ağladığınızda tüm o kırgınlıklarınızdan, öfkenizden arınırsınız. Yaşadığınız olayları, sizi üzenleri hatırlarsınız ama çektiğiniz acıyı içinizden atmış olursunuz... Diye düşünmekteyim şahsen.

Sevgilerimle.

evet doğru söylüyorsunuz ağlamak da gülmek gibi fakat ben bu iki iki buçuk dakika anahtar kelimeyi söyledikten sonra ağlamayabaşlıyorum ve kendimi durduramıyorum ve o kadar acı çekiyorum ki ağlarken o kadar sıkıntılı hissediyorum ki kendimi o sıkıntıyı atmak için daha çok ağlıyorum böğüre böğüre ağlamak geliyor içimden fakat yurtta herkes toplanır diye ağlayamıyorum böğüre böğüre işin açığı ağlamamı da durudramıyorum beni korkutan da bu.kafayı mı yedim ben diyorum çünkü çok şiddetli ağlıyorum.Böyle ağlarken yine durduramıyorum kendimi çok çaresiz kaldım sakinleşemiyorum bi türlü kardeşimi aradım bence sen sinir krizi geçiriyosun dedi. şu anda evde o kadar rahatım ki evde denemedim çünkü kötü bir düşünce aklıma gelmedi.Yapmaya da korkuyorum işin açıkçası yine aynı durumları yaşarım diye.

[Işıldayan Safir]

jaimemiamor Nickli Üyeden Alıntı

evet doğru söylüyorsunuz ağlamak da gülmek gibi fakat ben bu iki iki buçuk dakika anahtar kelimeyi söyledikten sonra ağlamayabaşlıyorum ve kendimi durduramıyorum ve o kadar acı çekiyorum ki ağlarken o kadar sıkıntılı hissediyorum ki kendimi o sıkıntıyı atmak için daha çok ağlıyorum böğüre böğüre ağlamak geliyor içimden fakat yurtta herkes toplanır diye ağlayamıyorum böğüre böğüre işin açığı ağlamamı da durudramıyorum beni korkutan da bu.kafayı mı yedim ben diyorum çünkü çok şiddetli ağlıyorum.Böyle ağlarken yine durduramıyorum kendimi çok çaresiz kaldım sakinleşemiyorum bi türlü kardeşimi aradım bence sen sinir krizi geçiriyosun dedi. şu anda evde o kadar rahatım ki evde denemedim çünkü kötü bir düşünce aklıma gelmedi.Yapmaya da korkuyorum işin açıkçası yine aynı durumları yaşarım diye.

Anlıyorum yani nasıl söylesem. Yaklaşık 1.5 yıl kadar önce çok üzüldüğüm bir olay yaşamıştım ve bu olay olduğu zaman kahkahalarla gülmüştüm. Normalde ağlamam gerekirdi. Bu da oldukça anormal geliyor insana. Yaşıyoruz bunları ama. Her şey insanlara özgü. Yurtta insanlar görür diye ağlayamıyorsun. Yurtta kaldığım için bunu da çok iyi anlıyorum. Hatta evde bile ağladığımın görülmesini istemem. Sinir krizi mi bilemiyorum. Ciddi bir çözülme yaşıyorsun demek ki. Dilersen elbette psikologuna danışabilirsin. Seni daha iyi tanıdığı için en doğru desteği o verecektir.

Sevgilerimle.

[jaimemiamor]

[quote=Zerynthia;818372]Anlıyorum yani nasıl söylesem. Yaklaşık 1.5 yıl kadar önce çok üzüldüğüm bir olay yaşamıştım ve bu olay olduğu zaman kahkahalarla gülmüştüm. Normalde ağlamam gerekirdi. Bu da oldukça anormal geliyor insana. Yaşıyoruz bunları ama. Her şey insanlara özgü. Yurtta insanlar görür diye ağlayamıyorsun. Yurtta kaldığım için bunu da çok iyi anlıyorum. Hatta evde bile ağladığımın görülmesini istemem. Sinir krizi mi bilemiyorum. Ciddi bir çözülme yaşıyorsun demek ki. Dilersen elbette psikologuna danışabilirsin. Seni daha iyi tanıdığı için en doğru desteği o verecektir.

Sevgilerimle.[/quote
Psikloğum beni tanımıyor toplasan 15 dk bile durmamışımdır yanında.Ben bi tanıdığımın vasıtasıyla kendisiyle görüştüm tanıdığım bu öğrenci falan demiş o da hallederiz demiş 2 defa gittim zaten yanına beni dinlemedi bile ilk gittiğimde sorunun ne dedi söyledim hemn eftye başladı ben devam edecek 6-7 seans diye düşünmüştüm ama arkası gelmedi işte ben yine böyle ağlamalar yaşayınca tekrar aradım kendisini tekrar görüştük toplasan 5 dk ya durmuşumdur anında ya durmamışımdır z-point protokloünü okuttu sonra işte kaş ortası ve kafa arkasına vuruşlar yaptı sonra yolladı beni çok yorgunum dedi.Ne bileyim aramak istemiyorum arayınca kendimi kötü hissediyorum çünkü hep başından savıştırmaya çalışıyor beni.