[hayatimdegisti]

Bir gün bir kral ama halkı tarafından sevilen bir bilge kral, huzuru en güzel resmedecek sanatçıya büyük bir ödül vereceğini ilan eder.
Yarışmaya çok sayıda sanatçı katılır. Günlerce çalışırlar birbirinden güzel resimler yaparlar. Sonunda eserleri saraya teslim ederler. Tablolara bakan kral sadece ikisinden hoşlanır. Ama birini seçmesi için karar vermesi gereklidir.
Resimlerden birisinde sakin bir göl vardır. Göl bir ayna gibi etrafında yükselen dağların görüntüsünü yansıtmaktadır. Üst tarafta pamuk beyazı bulutlar gökyüzünü süslüyorlardı. Resme kim baktı ise onun mükemmel bir huzur resmi olduğunu düşünüyordu. Diğer resimde de dağlar vardı. Ama engebeli ve çıplak dağlar. Üst tarafta öfkeli bir gökyüzünden yağmurlar boşanıyor ve şimşek çakıyordu. Dağın eteklerinde ise köpüklü bir şelale çağıldıyordu. Kısaca resim hiç de huzurlu gözükmüyordu. Fakat kral resme bakınca, şelalenin ardında kayalıklardaki çatlaktan çıkan mini minnacık bir çalılık gördü. Çalılığın üstünde ise anne bir kuşun örttüğü bir kuş yuvası görünüyordu.

Sertçe akan suyun orta yerinde anne kuş yuvasını kuruyor... Harika bir huzur ve sükûn örneği.

Ödülü kim kazandı dersiniz.Tabii ki ikinci resim.
Kralın açıklaması şöyle idi:
"Huzur hiçbir gürültünün, sıkıntının yada zorluğun bulunmadığı yer demek değildir. Huzur bütün bunların içinde bile yüreğimizin sükûn bulabilmesidir."



Şimdi bu hikayede ne var derseniz?
Adam kral yani...E tabii ki tuzu kuru...Sömürsün herkesi öyle keyfine göre yarışmalar yapsın.Sonra birde utanmadan huzur'un tarfini yapsın...
Olay baştan yanlış...


İşte benim kastettiğim bu arkadaşlar.Bu tip hikayeler üzerinde zihin jimnastiği yapmak üzerine bir şeyler katmak lazim hemen
-Aa güzel dememek lazim...




İnternet gerçekten bir bilgi kaynağı.Ama hiçde iyi kullanmıyoruz.Bu tür hikayeler ise arada birbirimize üzerine hiç bir şey eklemeden gönderdiğimiz hikayeler.Böylece belkide internette geçen vaktin boş olmadığını düşünüyoruz.Yeni bir şey öğrendik diye..