[caglayanst]

YESHAPPY Nickli Üyeden Alıntı

Galiba ben bu başlığı hiç okumamışım. Okuduysam da unutmuşum herhalde. Bende neden artık film sahnesinde vs vs. gözlerim doluyor diyordum. Kolay kolay ağlamam ben, her şeye mantıklı durum bulurum. Hislerimi mi bastırıyomuşum acaba nedir? Demekki telkinler yüzünden bu yönde de değişime uğramışım. Bu kadar hassaslık iyi midir ki??? Aşırı merhamet mi kaçtı içime yoksa tam empatik mi oldum ?

ağlamanın bir savunma mekanizması olduğunu düşünmüşümdür hep.. bu yüzdende ağlamamı engellemek için hiç çaba sarfetmedim şimdiye dek.. siteyi dolaştıkça telkinleri dinleyenlerle aynı tepkileri gösterdiğimi görmek bana doğru yoldayım duygusu veriyor.. o yüzden yaşanmışlıklarını paylaşan tüm arkadaşlara teşekkür ederim.. suçluluk ve ego güçlendirici ile başladım ve gerçekten ilk hafta her zamankinden daha duygusaldım.. hatta oğlum bile seni hiç böyle görmedim hiç kızmıyorsun dedi.. esas anlatacağım bir babanın özürlü yetişkin oğluyla girdiği olimpiyattaki mücadelesini anlatan videoyu izlerken kriz geçirircesine ağladım..aslında merak ediyorum bu tür duygusal iniş çıkışlar bilinçaltımızın direnç göstermesinden mi kaynaklanıyor yoksa enerji yükselmeleri oluyor ve buna adaptasyonumuz aşamasındaki bir sürecimi yaşıyoruz?