[PSİKO]

TEDAVİSİNDE AİLEYE VE ÖĞRETMENE DÜŞEN GÖREVLER

Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu aşırı hareketlilik, dikkat sorunları ve istekleri erteleyememe (dürtüsellik) belirtileriyle ortaya çıkan bir psikiyatrik bozukluktur. Bu belirtilerin yedi yaşından önceden beri bulunması, normal bir kişide olandan daha çok, daha şiddetli düzeyde görülmesi gereklidir. Bu çocuklar " düz duvara tırmanır", "onu bir yerde zaptetmek imkansız", "ele avuca sığmaz", "misafirliğe gittiğimizde ev sahibi nerdeyse kalkın gidin diyecek" gibi sözlerle tanımlanırlar. Şu cümleler onları tanımlar: Sanki aklı hep başka yerlerde. Aşırı dalgın. Derste sanki başka yerde. Hayal dünyasına dalıp gidiyor. Kendisine bir şey söylendiğinde sanki dinlemiyormuş gibi görünüyor. Çok sakar. Onun kaybettiği okul eşyalarıyla üç çocuk okudu. Çok unutkan. Beş dakikalık işi üç saatte yapıyor.

Bizim de belki bu şekilde davranışlarda bulunan bir çocuğumuz beklide bir öğrencimiz vardır. Acaba bu zannedildiği kadar acaba çok büyük sorun mudur? Bu durum karşısında ne yapmalıyız ? şimdi bu soruların cevabını vermeye çalışalım.

Öncelikli olarak aileye düşen görevler:

Çocuğunuza yapmaması gereken davranışı söylemekten çok, yapması gereken davranışı söyleyin ve yapın.Nasıl davranması konusunda çocuğunuza model olun.
İstenilen davranış gösterdikleri zaman övgüyle, güzel cümlelerle, gülümseyerek onları ödüllendirin .Ancak aşırıya kaçmayın.
Çocuğunuzu sadece iyi not aldığında değil, ödevini yapmaya gayret ettiğinde de ödüllendirin.
Talimat verirken, ilk önce çocuğunuzun dikkatini çekin.Gözlerinin içine bakın.Sonra ne istediğinizi açıkça ve sakin bir ses tonuyla söyleyin. Basit ve kısa talimatlar vermeye çalışın.
Mutlaka yapabileceğiniz sözler verin, evde yapabilecekleri işler konusunda sorumluluklar verin.
Bir şeyleri paylaşmak için çocuklarınıza zaman ayırmaya gayret edin.Özellikle oyun oynayın, hikaye tartışmalarını ve anlatmalarını sağlayın.
Çocuğunuzun nelere ilgi duyduğunu araştırın.Onların bir listesini yapın ilgi duyduğu konularla akademik konuları birleştirmeye çalışın.
Küçük şeylerde olsa, çocuğunuzun olumlu yönlerini ön plana çıkarmaya çalışın.Bunları vurgulayın ve onları cesaretlendirerek, özgüvenlerini geliştirin.
Okula giden bir çocuk ailesinin yanında kaldığı süre kadar öğretmenine de yanında kalmaktadır:hiperaktivitenin tedavisinde öğretmenine de önemli görevler düşmektedir.Bu görevleri şu şekilde maddeleştirebiliriz.



Sürekli gözlem altında tutabileceğiniz, ön sıralara oturtun.Yeri cam kenarı, pano yanı gibi uyarıcılardan uzak olsun.
Yanında daha sakin davranışları ile örnek olabilecek, liderlik özelliğini olan bir arkadaşını oturtun.
Ders süreci içinde zaman zaman hareket imkanı sağlayan uygun aktivitelere yönlendirin.(Tahtayı sil, kağıdı çöpe at,kitabı getir...)
Ders anlatırken omzuna dokunun, saçını okşayın, o daha çok görsel ve dokunsal uyaranlardan etkilenir ve öğrenir. Dersi espirilerle süslemek, görsel, işitsel malzemelerle zenginleştirmek işinizi kolaylaştıracaktır.
Başarılı olduğu alanlarda ön plana çıkarın, böylece kendine güven duygusu artacağı gibi olumlu davranışları geliştirme yoluna gidecektir.
Kendi başlarına iç dünyalarını düzenleyemedikleri için dış dünyalarının başkaları tarafından düzenlenmiş olmasını isterler.Onların yönlendirilmeye, sınırlar konulmasına ve düzene ihtiyaçları vardır.
Fazla heyecan oluşturmaktan kaçının.Unutmayınız ki bu çocuklar kaynamakta olan süt tenceresine benzerler,kaşla göz arasında taşarlar.Ateşi hemen söndürebilmek için sütten gözünüzü ayırmamak gerekir.
Sözlü ve yazılı anlatımı birlikte kullanın.Bu tür bir eğitim, bilgileri hiç silinmeyecek şekilde çocukların akıllarına kaydedecektir.
Çocukların kendilerini değerlendirmeleri için onlara yardımcı olun .Çoğu zaman nasıl davrandıklarının farkında değildirler.Onlara bu bilgiyi yapıcı tavırla aktarın.


Sonuç olarak hiperaktif bir çocuğa bazılarımızın yaptığı gibi geri zekalı tanısı koymak çok yanlış olacaktır.Bu nedenle çocuğumuzun veya öğrencimizin dikkat süresini iyi bilmeli ona başarabileceği ve çok fazla dikkat gerektirmeyecek sorumluluklar vermeliyiz

[dennise]

merhaba
tesekkur ederim paylasimin icin,
ben annemle ilgili bir sey sormak istiyorum
kendisi 55 yasında.Annem 28 yasinda iken babami kaybettik ve annem 2 yıl tedavi gormus bunu
yeni ogrendim.Ablam 6 bende 4 yasindaydim kardesim 6 aylık di.
Hepimizde de sinirlilik hali var.Cok sakin degiliz .3 kardeş olarak.
Annemde de dikkat bozuklugu ve konsantrasyon bozuklugu oldugunu saniyorum.
Onu elestirmeye calsitıgımda (cok tatli dilli yapıyorum ) hic beni dinlemeyip direk
baska konulardan hic alakasi olmayan seylerden bahsediyor.Onu bu konuda cekemiyorum
Tv izlerkende surekli bana soruyor anlamıyormu diye dusunuyorum ama sanirim
konsantre olamıyor.Bunu da kabul etmiyorr.
Sizce ben bu konuda anneme nasil yardimci olabilirm .

[PSİKO]

genç yaşta eşini kaybetmesi onun içine kapanıp dış dünyaya karşı bir siper almasına neden olacak bir travma söz konusu olabilir.bunun sonucunda annenizin içsel yani kendi kendine konuşmaları artmış olup dış dünyayı pek takmamaya neden olmuş olabilir sizin bu konuda yapacağınız şeyler onunla fazlasıyla havadan sudan dahi olsa konuşmaya çalışmak ve onu yeterince sosyal duruma getirmek olacaktır eğer bu yöntemler işe yaramazsa bir psiyatris kontrolünde ilaç kullanmak faydalı olacaktır

[dennise]

tşk ederim

[imported_Angel]

arkadaşlar..dikkat eksikliği ve hiperaktivite konusunda ben de fena halde muzdaribim...
herşeyden çabuk sıkılıyorum işlerimi yarım bırakıyorum ve dikkat vermek zorunda olduğum herşeyden kaçınıyorum..
Allah korusun direksiyon başına geçip kısa mesafede olsa biyerlere gitmek istesem kesin sağa sola toslarım o derece yani...
hafızam da balık hafızası gibi...böyle leyla gibi dolaşıyorum..etrafıma da pek dikkat edemiyorum dalgınlık var..

neler önerirsiniz ? bu şekilde hayatımı devam ettirmem inanılmaz zor oluyor...(yaşayan bilir)