ufacık bir çaresizlik hissinin hayatıma yaptıkları...

[psychee]

Merhaba Arkadaşlar;
Bundan 1,5 ay öncesine kadar olumlu düşünmenin, olumlu titreşimler yaymanın hayatımızı ne kadar etkilediğiyle ilgili en ufak bir fikrim yoktu...6 yıl öncesine kadar son derece mutlu,huzurlu,maddi açıdan iyi bir hayat sürüyordum..Yani o ana dek hep öyle olmuştu,herşey yolundaydı...4 yıllık mutlu bir evliliğim vardı ve uzun süredir de sevdiğim bir işte çalışıyordum...Eşim çok iyi gelir getiren kendi işine sahipti...Kısacası herşey dört dörtlüktü...Ve birgün ben doktora gittiğimde hamile olduğumu öğrendim...Şimdi bunun neresi kötü diyceksiniz biliyorum, şu an ben de öyle düşünüyorum...Ama o zaman kesinlikle bir çocuğun sorumluluğunu almaya hazır değildim.Yani hem istiyordum hem de ölesiye korkuyor ve çaresizlik hissediyordum.Ağır geçen bir hamilelik dönemi yaşadım,bu da benim hayata olan bağlılığımı pozitif bakışımı aldı götürdü..Bunun üzerine bir de doğum sonrası depresyonu eklenince iyice içime kapanıp hayat küstüm.Ve bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı...Doğum sonrası ücretsiz izne ayrılmıştım,eşimin işleri iyi gitmiyordu artık.Bu arada tüm birikimimiz eridi gitti.Eşim işyerini kapatmak zorunda kaldı,benim o çok sevdiğim işyerim bir başkasına devredildi ve farklı bir sektörde çalışmaya başladı.5 yıldır da nefret ettiğim bir işte çalışıyorum.Sanırım çekim yasasına güzel bir örnek benim yaşadıklarım..1,5 ay önce Afedersiniz ama hayat sizi bekliyor diye bir kitap okudum ve hayatımı tamamen değiştirmeye karar verdim..İlk olarak işimden ayrıldım,maddi durumum iyi değil ama en azından huzurluyum ve daha severek yapabileceğim bir iş bulmak için zamana sahibim.Daha pozitif düşünüp öyle yaşamaya çalışıyorum.Buradaki ego-suçluluk telkinlerini dinlemeye başlayalı 5 gün oldu,sanırım işe yarayacak:)Son 6 yıl içinde hayatımda olan tek iyi şey kızım...İyi ki ona sahibim...Keşke o zamanlar biraz daha bilinçli olsaydım...