[acemi-sirine]

canim cankimmm ,

hayatin bir parcasi olsa gerek, cabalamak ve ugrasmak bize mahsus... islerinin durgun olmasi, üzüntülü olman yada aklina takilan ile bas edememen gibi

olaylar hep birden üst üste geliyor gibi gözüksede bir cirpida geldigi gibide bir cirpida gidiyor... arkamiza dönüpte baktigimizdaa, ne kadar cok üzülmüsüm

ne kadar cok yipratmisim ne kadar cok kendimi hirpalamisim diyoruzzz....

biraz birakta hayatla sen degil hayat seninle mücadele etsin

elbette böyle bir günlük acmisin ve dertlerini paylasmak icin yada kendini rahatlatmak icin o zaman gel seninle bir anlasma yapalim ve bu günlügün diger

bir amacida artik ben üzüntülerimi seviyorum ve onlar bana aci vermiyor gibi bir yapi icine gir ve her üzüldügün anda o üzüntü tedavi etmek icin ne yaptigina

bakalim.. hergün üzüntünü yazip hem kendini hem beni üzecegini yasadigin üzüntünün sikintinin artik her ne dert ise onun ardindan da ben bugün bu

üzüntünün arkasindan sunu yaptim ve kendimi rahat hissettim, yada bunu yapmaya calistim ama basaramadim bir dahakine basaracagim diyede kendin

icin bir üzüntüyü yenme umudu stratejisi olsun, ne dersin cankimm

biliyorsun sen kalbini üzmeyi hak etmiyorsun