[seniha.]

kediiicik Nickli Üyeden Alıntı

Sosyal medyada hiçbir hesabım yok. Ne twitter ne instagram, facebook bile yok. Çekingenliğim yüzünden onları açmaya bile öyle korkuyorum ki. Asosyallik olduğunun farkındayım ama olmuyor, olmuyor işte. Bende normal bir genç olmak istiyorum. Arkadaşlarıyla eğlenen, dışadönük, sevilen. Bazen twitter'da orda burda vakit geçirdiği için ailesinden azar işiten, can ciğer bir arkadaşa sahip, sınav haftalarında strese giren ama derslerine çalışan bir kız olmak istiyorum. Çekingen, utangaç biri olmak bana ağır geliyor artık. Bazen gerçekten inanıyorum, değişiyorum diyorum ama bu his o kadar çabuk sönüyor ki. Ne kadar zaman geçmiş foruma üye olalı. Hep bir umut, hep bir şeyle başladım. Olmadı işte. Bu günlük başarısızlık örneğidir arkadaşlar. Bir çok insan değişimi yakalayabildi bu sitede ama ben yapamadım. Çenkinliğimi yenemediğimin farkına vardım. Bu günlüğü boşuna açmışım ben. adı güzel gelişmeler ama güzel olan bir şey yok. Şuan o kadar mutsuzum ki. Çabalıyorum Çabalıyorum diye kendimi kandırmışım kendimi. Hiçbir zaman telkinleri adamakıllı dinleyemedim ki ben. Bu foruma üye olan diğerleri değişim için o kadar istekliyken, o kadar çalışmalar yaparken ben mutsuzluklara kapattım kendimi. Evet belki onlarla benzer özelliğim değişime istekli olmamdı. Ama faaliyete geçiremedim bunu. Hiçbir zaman kendi sınırlarımı zorlayamadım. Zorlayamam ki. Bu özelliğimden nefret ediyorum. Çabuk vazgeçmekten, mücadele edememekten, çekingenliğimden. En çok ondan nefret ediyorum. Ben neden kendimi sevemiyorum? Ben neden diğerleri gibi olamıyorum? Ben neden yalnız hissediyorum? Benim yaşımda olan başka biri şuan mutluyken arkadaşları varken ben neden kendimi insanlardan soyutluyorum, neden asosyalleşiyorum? Böyle olmak istemiyorum hiç istemiyorum hem de. Lütfen bana güç ver Allah'ım. Biliyorum çok inançlı değilim, sana fazla dua etmiyorum. Ama ben kötü biri değilim. Yardım et bana. Biliyorum çok fazla hata yaptım, bu yazı bile başlı başlına isyanlarla dolu,böyle olumsuz düşünmek beni daha dibe çekicek, ama napayım kendim hakkında böyle düşünüyorum işte. Biliyorum bende daha çok çabalamalıydım,hatta hala çabalayabilirim. Vazgeçmeyebilirim. Zaten vazgeçmiyorum Allah'ım. Senden sadece bana yol göstermeni istiyorum. Lütfen cesaret ver bana. Lütfen değişim yolculuğumda yürüyebileceğim güç ver. Böyle olmak istemiyorum. En çok sen biliyorsun nasıl biri olmak istediğimi. Lütfen Allah'ım.

bu yazıyı çaresizlik anında yazdığın belli . inan çoğu kişi aynı durumları yaşamıştır. her şey hemen olmuyor. iki tane telkin dinleyeyim, düzeleyim diye bir şey yok. kaç yaşındaysan, o yaşların birikmiş bilinçaltı dosyaları var. bilinçaltını temizlemek lazım. telkinler bunun için yardımcı. kitap okumakta motive ediyor. yapabileceğin birkaç çalışmayı birlikte yapmak gerekiyor. ben birkaç sene öncesine baktığımda kendimde ilerleme görüyorum ama yeterli değil tabi ki. facebook hesabı açmak istiyorsan, gözünü yum ve aç.
istemiyorsan sorun değil.çekingenlikten nefret etmek, daha fazla çekingen olmana neden olur. aklına çekingen olduğun geldiğinde , bu düşüncenin üzerinde durma. tıpkı nehirde akan çer çöp gibi serbest bırak. sen ne kadar çekingen olduğunu düşünürsen, bu özelliğini artırırsın.
telkin dinlemek dışında yapabileceğin birkaç çalışma var. mesela eft, nefes çalışmaları, zikir çalışması. cesaret ve atılganlık için " ya kahhar" ismi öneriliyor. sosyallik içiin ise "ya vekil". bu çalışmaları yaparken için sıkılabilir, huzursuz olabilirsin ama bunlar normal. bilinçaltındaki çamurlar temizleniyor. Selamlar.