[nefes_almak]

merhaba sevgili günlük
eskisine göre çok daha huzurluyum ama tabi kafamı hala karıştıran sorular da yok değil. ama bu sorularla dünyayı kendime eskisi kadar dar etmiyorum.
kilo vermede duraksama sürecine girdim ama ümidimi kaybetmedim. ve bugün kilo problemimin aslında ne denli büyük bir problem olduğu üzerinde düşündüm biraz ve daha objektif bakmaya çalıştım. evet sayı olarak yüksek bir kilom var ama yapım gereği o kiloları çok da aşırı göstermiyorum. yani beni görenler beni şişman veya obez olarak sınıflandıramaz. fazla kiloları olan birisi olarak görebilir. kendime önden baktığımda kilolarımı çok da görmüyorum bile. esas problem yandan bakıldığında önden çıkmış olan göbeğim ve midem ile arkadan çıkan kalçalarım. bacaklarda sorun yok. ince kemikli olduğumdan böyle sanırım. zaten doğduğumda bile olmam gereken kilodan daha zayıf bir şekilde doğmuşum ve bakımlarla normal kiloya gelmişim.o yüzden sayıya takılmayacağım. evet boyuma göre çok yüksek kilom sayı olarak belki ama görüntüm "o kadar da değil" diyor bana. benim esas sorunum piyasada benim bedenime göre olan kıyafetlerin çeşit azlığı. evet çeşitli giyinenemek tek derdim. bunu da kilo vererek anca sağlayabilirim yoksa benim bedenime yani göbeğime göre de güzel elbiseler yapılıp satılıyor olsaydı pekala da yakışırdı ve göstermezdim kilomu :).

bugün güzelliğime katkıda olabilecek birşey yaptığım için mutluyum. saçımı boyadım. saç rengim yıkandıkça çok akmıştı ve sinir olduğum eski röflelerim açığa çıkmıştı. bu durum cildimin ve gözlerimin rengini olduğundan solgun gösteriyordu. rengi tekrar tazelemek için kestane rengine boyadım bu sefer akmamasını ümit ediyorum. eski rengin kalıntıları çok az kaldı ama güzel de oldu. güneşte hafiften beyazlı altınlı yansımalar oldu o yüzden. gölgede ise mavi siyaha çalan bir sonuç elde ettim. daha da güzeli cildim eski beyazlığına kavuştu ve gözlerim kahverengilikten koyu elaya terfi ettiler :)

ha bir de evlilikten beklentilerimi ve kariyer beklentilerimi düşürme kararı aldım. daha gerçekçi olmak ve çok da havalarda uçmamak istiyorum. şu an bile mutluluğu bir şekilde yakaladığıma göre gelecekteki eşimden dublex ev talep etmenin anlamsız olduğunu anladım. ve evliliği maddi imkanlarımın genişletme ve statü yükseltme aracı olarak kullanmamaya karar verdim. ailem bana karşı daha anlayışlı davranmaya ve benim sorunlarıma karşı daha duyarlı olmaya başladı. artık kafama takılan ufak tefek soruları sorabilmeye başladım. sanırım kendi dertlerini nihayet aşabildi ki artık evladıyla ilgilenebiliyor çok şükür. imkanları benim aileme daha eşit olan ama daha huzurlu ve sevgi dolu bir evlilik tercih etmeye karar verdim. ben ne de olsa bir memur çocuğuyum. yani kalkıp da eşimin bir holding sahibinin oğlu olmasını bekleyemem haliyle.